|
|||||||||||||
Nee, het is niet de bedoeling dat u de naam van deze band raadt. RARA ís de naam. Voorheen heetten ze Przed Państwem Rara en onder die naam brachten ze in 2015 het cd-r album “Planet Death Architecture” uit. RARA zijn een Poolse band en ik vermoed dat de originele naam iets te moeilijk werd geacht om buiten Polen potten te kunnen breken. RARA speelt naar eigen zeggen death folk (for vivid flower folks) en bestaat uit drie leden: Michał Pszczółkowski, Rafał Skonieczny en Mikołaj Zieliński. Het instrumentarium bestaat uit zowel akoestische en elektrische gitaren als synthesizers en allerhande elektronica. “W//\TR” telt 8 tracks (45 minuten speelduur) en is het eerste album onder de afgekorte bandnaam. Op dit album maken RARA graag gebruik van geloopte gitaarsequenties, melodieuze drone, elementen van cold wave en shoegaze en echo’s van wereldmuziek (vooral te horen in de etnisch getinte percussie). “W//\TR” heet een conceptalbum te zijn, al ontgaat het concept me een beetje. Het album is dan ook hoofdzakelijk instrumentaal en de drie vocale tracks zijn in onverstaanbaar Pools... Het album zou de koude lucht van noorderse kusten willen verzoenen met de warme ritmes van zuiderse zeeën, vertelt ons de info sheet van Zoharum. En ja, die omschrijving past eigenlijk wel treffend bij de muziek. “W//\TR” zou zowel voor ‘winter’ als voor ‘water’ kunnen staan (eigen bedenking). Ook zou volgens de info sheet de geest van de Duitse antifascistische schrijver Thomas Mann (“Der Tod in Venedig”...) in het album rondwaren. De traag openwaaierende begintrack “Echo Planety” – hey ik versta ineens Pools precies – begint met absolute stilte die langzaam maar zeker evolueert tot zweverige drone ambient en neemt daar ook alle tijd voor, dikke 10 minuten. Ook de tweede haast even lang durende track, “Pasażerowie Wiatru”, begint rustig met ambient en akoestisch gitaarspel, maar na een break met etnische percussie gaat het over in redelijk felle electro. “Szepty W Głowie Elly Brand” is nog een lekker zweverige track die begint met intiem akoestisch gitaarspel waarin elektronische effecten opduiken en combineert ambient met folk en ethereal. Het is de eerste vocale track ook met mysterieus gefluister en mooie mannelijke zang. Het geheel klinkt aardig psychedelisch. Na “Za Mgłą Białą #1”, een minder dan een minuut durend streepje ambient, komt de eerste van twee tracks die met zoetgevooisde stem werd ingezongen door zangeres Ola Bilińska: “Przynieś To Z Nocy”. Rustig, folky en weer behoorlijk etherisch met bekoorlijke zang over gitaar en elektronica. Prachtig. “Budowniczy Ruin” is weer een langere instrumentale track (8 minuten), heel sfeervolle melodieuze drone met minimalistisch akoestisch gitaarspel. Na nog een korte ambiente track, “Za Mgłą Białą #2”, eindigt het album met “Gen Planety”, het tweede nummer ingezongen door Ola Bilińska en weer een mooi staaltje van zweverige neopsychedelica met etnisch getrommel. Dit is weer zo een groeiplaatje dat beter wordt naarmate je het meer beluistert. Een aanrader voor wie houdt van etherische wave en psychedelische dronefolk (of ‘death folk’ dus naar eigen zeggen). Het album is strikt gelimiteerd op 300 exemplaren, dus niet te lang wachten is de boodschap. https://www.facebook.com/rarawiatrr/
Henk Vereecken |
Volgende besprekingen
Fantoompijn - Leegte
The Walk - Wrong Enemy
Semistereo - Re-Ignite
Leighton Craig - Green Coronet
Verzamelaar - Close To The Noise Floor (box)
Verzamelaar - 4 in 1 - vol. 4
Karl Hefner & Hugh Lagerfeld - Orion Express (EP)
Electric Beans - Sans modération
Steffie Van Cauter - Honger
TONTTU, Fahl & P. Emerson Williams - The Decline And Fall Of The Gnomen Empire
Andere besprekingen van RARA
RARA - Planet Death Re/Architecture
Gitaarheld Dick Dale (echte naam Richard Anthony Mansour) stierf op 16 maart op 81-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij werd geboren op 4 mei 1937 in Quincy (Massachusetts) en was van Libanese afkomst. Zijn oom, die in buikdansclubs speelde, leerde hem als kind darbouka spelen, de trechtervormige trommel, en oud, de Arabische luit. ...
Tijdens de tweede editie van Black Easter, in 2016, waren we met verstomming geslagen na het concert van Jo Quail. Enkel met haar cello (en een ingenieus looping-systeem) wist ze de zaal in te palmen en aardig wat nieuwe zieltjes te winnen. Organisator Ward De Prins had een goede band met de Londense, en zag er niet tegen op reisjes te maken ...
Ze zijn er de fel begeerde WGT tickets!! Dit jaar betaal je voor een ticket € 130... Ik weet het elk jaar een beetje meer maar je krijgt er wel enorm veel voor terug. Vijf dagen vertier en plezier, wat dus neerkomt op iets meer dan € 25 per dag en je reist nog eens gratis met het openbaar vervoer ook. Wilt u uw tent opslaan op de ...
Nooit van gehoord? Zonde. Ik vertoef tegenwoordig virtueel vaak in Amerika, makkelijk zat want geen visum nodig. Dat Trump daar mee verantwoordelijk is voor tientallen post punk bandjes die uit de onderbuik van een vertwijfelde en gespleten Amerikaanse samenleving de kop op steken, wel daar ben ik de man dankbaar voor. Laat dat dan ook het ...
Mephisto Walz is een legende, tenminste voor zij die in de jaren 80 een boon hadden voor de death rock en gothic rock en in het bijzonder de Christian Death familie op de voet volgden. In Europa is er nog nauwelijks iets te horen over en van deze groep rond ex-Christian Death lid Bari Bari, al had de groep in de tweede helft van de jaren 80 ...
Het is alweer van 2011 geleden toen ik bij Dark Entries meer dan aangenaam werd verrast door de titelloze ep van het Amerikaanse The Rope. Een ep die als een rariteit mag beschouwd in Europa. De review van dit bijzonder fijne schijfje leest u hier. Ik deelde zomaar even een 9 uit! Het vervolg “Water Rising” vond in eeste instantie ...
Er zijn kwatongen die beweren dat de muziekbusiness dood is, anderzijds blijven de nieuwe groepjes bij Dark Entries binnen druppelen en blijven vooral underground labels, die nog worden opgericht uit liefde voor muziek, uit de grond schieten. Is deze dood dan wel zo definitief? Of is er nog hoop na de bombarderie van klaagzangen en negativiteit. ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...