|
|||||||||||||
Dat je als recensent veel moet aankunnen is algemeen geweten maar voor de eerlijkheid en voor de liefde die ik Dark Entries toedraag, heb ik vandaag zo’n dikke 3 uur naar de meest afschuwelijke muziek geluisterd die ik bedenken kan. Deze rommel is afkomstig uit Israel en neen dat is geen reden om het af te breken, want ondergetekende rekent Minimal Compact en Sophya tot zijn allergrootste favorieten maar wat PTYL hier uitspookt tart elke verbeelding. Debiele titelnummers als “Art is from Venus, Life is from Mars”, “Notherfucker” of “Drag dorks in vampire suits” zouden genoeg moeten zeggen, maar dan heb je de muziek niet gehoord. Het beetje verstand dat mij nog rest kan er maar niet bij hoe zulke dingen vandaag de dag nog een platencontract aangeboden krijgen maar blijkbaar was Danse Macabre in een gulle bui, of was het Bruno Kramm die voor een goed woordje zorgde? De Das Ich-frontman zat immers achter de knopjes. Als je ooit de moeite troost om op het net de biografie van deze muzikant eens te lezen zul je klinkklare onzin lezen als het feit dat hij “Rammstein met Detroit-techno wil mengen, en dit alles in de geest van Elvis”. Neen, ik heb het niet uitgevonden…het zijn de woorden van de man zelf. En hoe klinkt deze puinhoop? Soms is het een cybergothopera (ik ben hier ook niet verantwoordelijk voor) waarin “Another brick in the wall” gemixt wordt met Depeche Mode’s “Never let me down again” en soms lijkt het eens op een soundcheck van Nine Inch Nails die met een taperecorder is opgenomen. Met een taperecorder want niet alleen de songs zijn erbarmelijk ook de geluidskwaliteit is allesbehalve geniaal te noemen. Een verstandig mens leest al lang niet meer verder maar na drie uur (dit is dus een dubbel-CD) zou je het niet eens erg vinden om een volledige cd te horen van Marilyn Manson…zo erg is PTYL dus. Ik zou hier nog duizenden woorden kunnen toevoegen hoe dit “wonderkind” zijn muziek ziet maar dit kan je ook in één woord samenvatten : rotslecht.
http://ptyl.blogspot.com/2010/03/buy-option-gallery.html
Didier Becu |
Danse Macabre RecordsVolgende besprekingen
Recoil - Selected
Dirk Serries - Microphonics
Trouble Fait - Comet Camden
Heimatærde - Dark Dance
Stupre - Priceless
Lord Of The Lost - Fears
Charlotte's Shadow - Under The Rain
CeDigest - Walking In The Flesh
Hioctan - Under Control
Front Line Assembly - Shifting Through The Lens
In hetzelfde genre: EBM
Terrolokaust - God Loves The Violence
Mirexxx - Nine Angles
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
Radical G - Darkness Falls
BLAME - Convergent Fields
Digital Factor - Violator
Mana ERG - Idiosyncratic
Various Artists - Infacted 5
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Alva Noto - UNIVRS
Various - Switch 18
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Project Pitchfork - Quantum Mechanics
Santa Hates You - Jolly Roger
Surgyn - Vanity
Ian Boddy & Parallel Worlds - Exit Strategy
!distain - On|Off
In hetzelfde genre: INDUSTRIAL
Geistform - Transistor Music
Francisco Lopez & Novi_Sad - Titans
Silver Lady - Inclus Concentré De Génie Avec Morceaux Dedans
23 Trublion 23 - Chants Et Danses Au Temps De Graffen Walder
Corazzata Valdemone vs. Fukte - Manipulations
The Cutmen - Seconds Out
Folkstorm - Archive Series 5 - The Culturecide Campaigns
Stendeck - Scintilla
13th Monkey - Return of the Monkey
Weena Morloch - Amok
In hetzelfde genre: UNCLASSIFIABLE
Monty Adkins - Fragile.Flicker.Fragment
Stéphan Garin & Sylvestre Gobart - Gurs, Drancy, Bobigny’s train station, Auschwitz, Birkenau, Chelmo-Kulmhof, Majdaneck, Sobibor, Treblinka
Gabby Young & Other Animals - We're all in this together
Marc Almond & Michael Cashmore - Feasting With Panters
Controlled Bleeding - Odes To Bubbler
Dez Mona - SAGA
Simon Fisher Turner - The Great White Silence -original soundtrack to the film-
Antoine Chessex - DUST - for 3 violins, backtape and electronics -
Cindytalk - Hold Everything Dear
Various - 100% Pure Dubstep
Ik was een beetje verbaast deze Rue Oberkampf bij het Ant-Zen label te zien verschijnen, een label dat ik vooral met eerder industrial getinte releases associeer. Ik kende de groep vooral als hippe dark wave / minimal formatie (het debuut “Waveclash” uit 2018) maar zie met de 7” “Negativraum / Caméra (doom version)” ...
Er zijn labels, veel labels. Zeker in meer obscure genres waar de punk erfenis van een do it yourself mentaliteit nog overheerst. Het Duitse Cold Transmission label is zo’n label, opgericht door veertigers die vonden dat nieuwe, opkomende acts uit het post punk, dark wave, cold wave,... genres te weinig aan bod kwamen en boordnodig waren ...
Dead Artist Syndrome was het geesteskind van Brian Healy die in januari dit jaar het leven liet na een aanslepende ziekte. Bij het grasduinen op het web kwam ik bij zijn band terecht en het in 2018 heruitgegeven debuut “Prints Of Darkness", origineel uit 1990. Een album waarmee deze Amerikaan furore maakte in de goth rock scene ...
Lacrimosa had ons in dit jubileumjaar - de groep bestaat in 2020 30 jaar - een nieuwe cd beloofd. Daarover is het oorverdovend stil. We hebben wel recht gehad op een wereldwijd online optreden. En Tilo Wolff wou in het eindejaarsperiode de fans nog even extra verwennen. Het zal wellicht enkel de echte fans aanspreken, want voor het kleinood ...
Op 11 december komt de nieuwe Dive uit! Het belooft alweer een heerlijk donker en tormenterend werkje te worden. Om er zeker van te zijn dat u ook zo denkt, geeft Dirk Ivens - naast Dive ook actief bij The Klinik, Absolute Body Control en Sonar - een tweede video uit. Twee weken na 'Death Machine' moet deze 'Black Star' er ...
The Breath Of Life blaast dit jaar 35 kaarsjes uit. En ze brengen een nieuwe cd uit. ‘Sparks Around Us’ bevat alweer 11 pareltjes, en we kunnen stellen dat deze tiende cd zich in het vervolg bevindt van de vorige platen, waaronder we geen enkele uitschuiver of zwakkere plaat tellen. Wel komt hij op een verrassend moment uit, namelijk ...
Het zijn 5 Bruggelingen die eerder al een aantal EP’s hebben uitgebracht. En daarmee onder onze radar zijn gebleven . Een volwaardig album was nodig, en vooral de verpakking er rond, om nu wel onze aandacht te trekken. Met analoge synths en een traditioneel rock-instrumentarium hebben ze de outer space even ontvlucht om de mensheid ...