Het is niet mijn gewoonte om releases te bespreken die al meer dan een jaar oud zijn, maar voor 'The Xenogamous Endeavour' van Psy'Aviah maak ik graag een uitzondering. Yves Schelpe probeerde al sinds het najaar van 2014 om dit album tot bij Dark Entries te krijgen, maar door een wrede speling van het lot (of gewoon de incompetentie van bpost; wie zal het zeggen ...) is dat pas na de derde (!) poging gelukt. Groot was mijn vreugde toen onze promomanager de cd bij had op de laatste redactievergadering. Yves kon eindelijk op beide oren slapen; zijn album zou alsnog besproken worden, zij het dus met een enorme vertraging.

Psy'Aviah is een vaste klant in onze cd-rubriek, dus ik hoef u dit Antwerpse crossoverproject niet meer voor te stellen. Maar het kan misschien toch nuttig zijn om te weten dat zangeres Emélie Nicolaï niet langer deel uitmaakt van de band en componist/producer Yves Schelpe in plaats daarvan terug samenwerkt met diverse bekende en minder bekende gastvocalisten, zoals Rhys Fulber dat met Conjure One doet. Op 'The Xenogamous Endeavour' zijn dat er maar liefst 9, waarvan Miss FD en Diana S. (Junksista) allicht de bekendste zijn. Ook Kyoko Baertsoen zal bij een aantal onder u een belletje doen rinkelen, want deze dame was ooit zangeres bij Hooverphonic en Lunascape en heeft al eerder samengewerkt met Psy'Aviah. Suzi Q. Smith zal u zich eveneens misschien nog herinneren. Zij was de gastvocalist in 'Moments', een ouder Psy'Aviah-nummer waarvan de videoclip om een onbegrijpelijke reden werd geband op YouTube (de clip werd later terug geüploaded door een andere gebruiker en staat heden nog steeds online). Blijven nog over: Lis van den Akker (zangeres van Misery, een Nederlandse electrogroep die helaas niet meer bestaat), Mari Kattman (Mari & The Ghost, Day Twelve), Damasius Venys (zanger van Mondträume en tevens de enige mannelijke gastvocalist op dit album), Lisa Nascimento (Unfaith) en Angèlika (Schwarzblut).

Muzikaal wordt er weer uit verschillende vaatjes getapt, maar de focus ligt deze keer vooral op EDM oftewel mainstream dance, al is de grens met andere elektronische genres als electro en futurepop niet altijd even duidelijk te trekken. Van de dansbare uptempo-tracks springen vooral 'Sacrifices (ft. Mari Kattman)' en 'Broken / Failed (ft. Damasius Venys)' in het oog. Maar Yves zou Yves niet zijn, als hij geen introspectieve downtempo-tracks als tegengewicht zou toevoegen. 'Our Common End (ft. Mari Kattman)' is een prachtig nummer, evenals het frêle 'The Parts You Can't See (ft. Kyoko Baertsoen)'. Met 'In Uthenera (Leliana's Song) (ft. Angèlika Schwarzblut)' gaat Psy'Aviah zelfs de medieval/ethereal-toer op, met een verrassend resultaat (en de nodige dosis kippenvel) tot gevolg. De enige tracks die mij persoonlijk niets zeggen zijn 'On My Mind (ft. Lisa Nascimento)' en 'Get Your Tickets (ft. Suzi Q. Smith)'. Ik ben geen fan van de stem van Lisa en evenmin van de spoken word-vuilbekkerij van Suzi, die duidelijk haar best heeft gedaan om zoveel mogelijk het woord "f**k" in een nummer van nog geen 2 en een halve minuut te proppen. Leuk detail: 'Get Your Tickets' is samen met 'In Uthenera (Leliana's Song)' het enige nummer waarvan de lyrics niet in het cd-boekje werden afgedrukt. 'In Uthenera' is een cover van een nummer van Inon Zur, die de soundtrack van het RPG-computerspel 'Dragon Age: Origins' heeft gecomponeerd. Het nummer is gezongen in de elventaal, die uiteraard fictief en allesbehalve gemakkelijk is. 'Get Your Tickets' werd geschreven door Suzi Q. Smith zelf en schreeuwt zowat om het "Parental Advisory"-label. Geen idee of het een beslissing van Suzi, Yves dan wel label Alfa Matrix was om de "lyrics" niet in het cd-boekje af te drukken, maar ik gok op de laatste.

'The Xenogamous Endeavour' is pas heel laat in mijn bezit gekomen, maar ik ben toch blij dat ik dit album heb mogen bespreken. Zoals elke Psy'Aviah-release van de laatste jaren is het een verzameling van goed geschreven en strak geproduceerde nummers die een ruim publiek zouden moeten aanspreken. Kwatongen zouden kunnen beweren dat Psy'Aviah strikt genomen niet thuishoort in "de scene", maar ik vind de injectie van invloeden uit andere (ook mainstream) genres net heel verrijkend. Wie van eclecticisme houdt, zal blij zijn te vernemen dat het album ook verkrijgbaar is als 2cd-versie, waarbij de extra cd voornamelijk remixes van artiesten van buiten "de scene" bevat. Als ik nog een eindejaarslijstje van de beste elektronische releases van 2014 had mogen maken, had dit album er ongetwijfeld in gestaan.

Tracklist

Homepage

Facebook

Marjolein Laenen
03/01/2016