|
|||||||||||||
Het is een constante, deze Project Pitchfork, alsook hun niet aflatende ijver om regelmatig hun fans met nieuw materiaal te plezieren. Nieuw materiaal dat ons de afgelopen jaren album na album blij wist te verrassen. Ja, The Pitches zijn al jaren weer terug de oude en ik prijs mij gelukkig want ook deze nieuwe “Look Up, I Am Down There” borduurt naadloos verder op wat we ondertussen van Peter Spilles en zijn medestrijders gewend zijn: intense, intelligente, melodieuze en dansbare electro met her en der een weerspanning weerhaakje. U mag dan al wel zeggen dat elk album zowat inwisselbaar lijkt, Project Pitchfork heeft inderdaad een eigen typerende muzikale taal, ik ben fan, nog altijd of tenminste na een paar crossover debacles opnieuw fan geworden. En daar zal deze nieuweling niks aan veranderen. “Into Orbit” trekt de twaalf nieuwe nummers ietwat aarzelend op gang, maar met songs als “Propaganda Child”, “Look Up, I am Down There”, “Titânes” (zie clip) “Pandora” of “Furious Numbers” gaat het weer kriebelen en dat doet, zeker als je er even de tesken bij neemt bij het beluisteren, het hele - overigens vrij toegankeijke - album. Uiteraard zit er weerom een idee achter dit album, de immer wederkerend vraagstelling wie zij wij en wat doen wij hier? Zijn we alleen in de kosmos? Waarom al die miserie, ellende pijn en oorlog? Is er een betekenis of is de mensheid gewoon stupide? En toch is er, naast de kritiek altijd plaats voor een sprankel hoop in het universum van Project Pitchfork, de hoop om alles vanuit een dieper mens zijn weer in de juiste richting te keren. Ontroerend bijna. “Look Up, I Am Down There” is dan ook veel meer dan zomaar wat elektronische dansriedels, het is opnieuw Peter Spilles en Project Pitchfork op zijn best. Instrospectie vanuit een existentiële vraagstelling. Een vraagstelling die bij de fans op zoek gaat naar verbondenheid en hoop. Ik ben er weerom helemaal weg van en hoop u ook.
Kurt Ingels |
TrisolVolgende besprekingen
EX-RZ featuring Fenne Kuppens - 17 Seconds (digital single)
Dirk Serries - Microphonics XXVI-XXX: Resolution Heart
Jóhann Jóhannsson - Prisoners
SVIN - Missionær
Johnny Deathshadow - Bleed with me
The Foxholes - Un Mal Menor
The Notwist - Superheroes, Ghostvillains & Stuff
The Iditarod - Foxfur & Rarebits
Rizan Said - King Of Keyboard
Paradox Obscur - Anacrusis
Andere besprekingen van PROJECT PITCHFORK
Project Pitchfork - Akkretion
Project Pitchfork - Second Anthology
Project Pitchfork - Blood
Project Pitchfork - Black
Project Pitchfork - Quantum Mechanics
Project Pitchfork - First anthology
Project Pitchfork - Continuum Ride
Project Pitchfork - Dream, Tiresias
Project Pitchfork - Kaskade
Project Pitchfork - Collector; fireworks and colorchange + live 2001 - 2003
‘Viva La Muerte!’ De leuze werd gelanceerd door de fascistische José Millán-Astray y Terreros, die het Spaanse vreemdelingenlegioen oprichtte tijdens de burgeroorlog in de jaren 30. Hij voegde er ook ‘dood aan de intelligentie’ toe (of dood aan de intelligentsia), om extra in de verf te zetten hoe sterk ...
Al jaren staat het Alcatraz-festival in Kortrijk garant voor een keure aan metalgrootheden die het anders zo vrome en rustige West-Vlaanderen komen wakkerschudden. Ook dit jaar heeft het festival weer heel wat moois te bieden. Onder andere Ministry, Dimmu Borgir, Epica, Behemoth, Satyricon, Amorphis en Alestorm zullen er uw oren komen beschadigen. ...
Het kan verkeren. Op minder dan een maand van het W-festival moet het Zweedse Secret Service afhaken. Ze stonden geprogrammeerd op zaterdag 18 augustus. Het W-festival maakt zijn reputatie verder waar en heeft prompt voor een vervanger van formaat gezorgd: Katrina, de voormalige zangeres van Katrina & The Waves. U zult op de zonneschijn ...
Wie de nieuwe single van Morgan King hoort zal, misschien niet meteen horen dat hij ooit één van de meest succesvolle houseproducers ter wereld was. Zijn wortels had hij evenwel in de new wave, en na zich in de jaren 90 een tijdje teruggetrokken te hebben uit de muziekwereld, is hij meer experimentele elektronische muziek beginnen ...
Theatre of Hate maakte begin jaren 80 furore met maatschappijkritische post-punk, destijds werd ook wel eens de term 'positive punk' gebruikt, maar die is wat in onbruik geraakt. Hoe dan ook, de groep bestaat nog steeds en Kirk Brandon en de zijnen treden - zeker sinds de uitgave van 'Kinshi' in 2016 - weer regelmatig op. Verleden ...
Het verhaal van hoe een eenmansband zich weet te integreren in de hedendaagse wereld van de postpunk. En daarbij vooral weet samen te werken met goeie vrienden. Antipole kwam voor het eerst in ons vizier door het album Northern Flux dat werd uitgebracht via het Franse Unknown Pleasures-label. Een album dat donkerheid met lichtheid wist ...
Theatre of Hate heeft met 'Westworld' muziekgeschiedenis geschreven. Ze maakten postpunk met grauwe, rauwe nummers die niet bepaald overvloeiden van optimisme. De groep leefde een kort maar krachtig bestaan tot de groep overging in Spear of Destiny in 1982. Vandaag is het evenwel Theatre of Hate dat terug van zich laat horen. In 2016 ...
The Cure bestaat 40 jaar, en dat werd verleden zaterdag met veel poeha gevierd in Londen. Fans van over de hele wereld hebben zich verzameld in Hyde Park om optredens te zien Editors, Goldfrapp, Interpol en nog wat andere namen, maar toch vooral om het twee uur durende concert mee te maken van het feestvarken zelf.
Robert Smith had aangekondigd ...
Het meest exclusieve concert waarover u op onze pagina’s lezen kunt, zal hoogstwaarschijnlijk de review zijn waar uw ogen momenteel over glijden.
Een tijdje terug ontving ondergetekende namelijk op Facebook een privé bericht van Michael Tellbach, beter gekend als Art Abscons. Hij nodigde me uit voor een privé evenement ...
