|
|||||||||||||
Een quasi legendarische naam, de groep van Peter Spilles, die samen met Goethes Erben en Das Ich aanvang jaren ’90 deel uitmaakte van het grote Duitse trio dat ook hier bij ons een ingedommelde gothic / dark electro scene nieuw leven inblies. De groep raakte bij aanvang van het nieuwe decennium de weg een beetje kwijt, althans volgens ons, want hun albums "Daimonium” (2001), “Inferno” (2002) en de ermee verbonden “NUN” trilogie (2003), alsook “Kaskade” (2005) konden, zeker bij de fans van het eerste uur, maar op matige bijval rekenen. Met “Dream Terisias” uit 2009 kropen Peter Spilles en z’n compagnon van het eerste uur, Dirk Scheuber, voorzichtig uit de alternatieve electro rock attitude die de groep zichzelf, zonder al te veel succes, had toegemeten. We zijn amper 1,5 jaar verder en nu is er al deze “Continuum Ride”. Heeft Project Pitchfrok z’n tweede adem gevonden? Opmerkelijk is alvast dat de terugkeer naar het typerende, warme donkere electro geluid zich doorzet. Van enige rock attitude lijkt geen sprake meer. Project Pitchfork beseft na ongeveer 10 jaar van vallen en opstaan opnieuw waar de groep goed in is, en als dat dan ook nog eens resulteert in prachtige stukjes, kwalitatief hoogstaande elektronische, sfeervolle en toch dansbare muziek zoals op deze “Continuum Ride” ben ik alvast meer dan blij verrast. Soms neigt het misschien net ietsje meer dan vroeger op een paar nummers zoals “Stacked Visions”, “Beholder” en vooral “Endless Infinity” teveel naar een actuele,dansbare (dark) electro benadering (zonder het obligatoire beat boven beat opbod gelukkig) maar Spilles gaat tijdig op de rem staan. Wellicht worden deze nummers de uithangborden voor “Continuum Ride” in de clubs, ik prefereer evenwel de in grote getale aanwezige sfeervolle electro stukken genre “Way Of The World” het mooie “The Dividing Line”, “Continuum” of het lange sluitstuk “Full Contact”. Als ik dan toch wil dansen doe ik dat het liefst op "Star Child" of "Dead Cities" of "43rd Floor", die steevast aan oude Project Pitchfrok herinneren maar telkens iets nieuws toevoegen aan die oude vertrouwde sound. Met “Continuum Ride” dweept Project Pitchfork thematisch alweer met een fascinatie voor buitenaardse levensvormen en vooral het zelf vernietigende karakter van het menselijke ras. Als ze daarbij ook nog een keer hun verleden hertalen naar het heden en een album afleveren dat me blij verrast dan verdient deze legendarische naam nog een keer vol in het ‘gothlight’ geplaatst te worden. Het beste album van Project Pitchfork sinds jaren! Voor de volledigheid meld ik even dat er naast de reguliere mooie en fraai verpakte digi pak versie ook een op 2000 exemplaren gelimiteerde versie beschikbaar is waarop naast de reguliere cd een extra cd, dvd en exclusief 40 bladzijden tellend inlegboekje worden meegeleverd. Kurt Ingels |
TrisolVolgende besprekingen
H|Insane - Devil’s Network
New Zero God - Fun Is A Four LetterWord
Verzamelaar - Electrostrom Vol2
Verzamelaar - Electronic Body Music
My Friend Skeleton - Vanitas – Hinter Der Maske Der Schönheit Lauert Der Tod
Phantom Wagon - Out of the system
80th Disorder - Simple Pleasures
Wintermond - Desiderium
To Avoid - Passion And Pain
Chrom - Electroscope
Andere besprekingen van PROJECT PITCHFORK
Project Pitchfork - Fragment
Project Pitchfork - Akkretion
Project Pitchfork - Look Up, I Am Down There
Project Pitchfork - Second Anthology
Project Pitchfork - Blood
Project Pitchfork - Black
Project Pitchfork - Quantum Mechanics
Project Pitchfork - First anthology
Project Pitchfork - Dream, Tiresias
Project Pitchfork - Kaskade
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Terrolokaust - God Loves The Violence
Alva Noto - UNIVRS
Mirexxx - Nine Angles
Various - Switch 18
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
Het zal u niet ontgaan zijn dat de Paashaas dit jaar heel wat evenementen in België rondgestrooid heeft.
In uw zoektocht naar de lekkerste eitjes helpen we u graag een handje middels dit beknopte overzicht.
(vrijdag 19 april) In JH De Wommel kan je dit weekend drie dagen lang genieten van het beste wat het minimal wave genre te ...
Het duurde een beetje langer dan voorzien, maar binnenkort zal de vernieuwde locatie van de Maastrichtse club de Muziekgieterij dan toch de deuren openen.
Voor het allerlaatste evenement in de ‘oude’ Muziekgieterij slaat men aldaar de handen ineen met Linke Soto en EPM Music om met een affiche voor de dag te komen die de liefhebbers ...
18 april 2017 verliet bezieler en zanger Voe Saint-Claire van Angels Of Liberty ons... Veel te vroeg. De groep deed mijn gothic rock minnend hart weer sneller bonzen met het fantastische debuut “Pinnacle Of The Draco” (2012), oorspronkelijk uit op het eigen Secret Sin label, dat bol stond van de klassiekers. Tenminste, in een rechtvaardige ...
Wie haar nog niet gespot had op Joy Division-tribute A Change of Speech… en haar eerste album …and so the morning comes gemist had, die kon Evi Vine in 2016 ontdekken op het Black Easter Festival in Antwerpen, waar ze haar tweede album Give Your Heart To The Hawks voor kwam stellen. Tijdens die editie speelden 2 artiesten het ...
Onlangs mochten wij tot onze grote vreugde kennismaken met het nieuwe Belgische duo La Merde. Hun eerste cassette Dood En De Merde liet een verpletterende indruk achter bij uw recensent van dienst die niet toevallig hoog oploopt met The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud en soortgelijke “wereld-serpenten”, net het straatje waarin ...
Dringend tijd voor een nieuw album van Vlad in Tears? Correct! Maar nog even geduld. Pas tijdens komende herfst mag je de nieuweling ‘Dead Stories of Forsaken Lovers’ verwachten. Als je al is wil proeven, kan je hier de single ‘Born again’ beluisteren. Dit lied kwam tot stand in samenwerking met Lex (Megaherz) en Kris ...
Rammstein heeft een nieuwe plaat uitgebracht en dat was ondertussen ook al een tijdje geleden. De bandleden voelden dan ook goed aan dat het tijd was de eigen relevantie nog eens te bewijzen. Een band die zich met indrukwekkende visuals en inhoudelijke confrontaties op de voorgrond dringt, mag immers niet overkomen als een bende has-beens ...
Als er een naam is binnen de Belgische underground waaraan je de laatste tijd onmogelijk ontsnappen kan, is het wel die van Ashtoreth.
Hoewel Peter Verwimp nog maar enkele jaren onder deze noemer naam begon te maken in het dark ambient genre, wist hij zich al heel snel op te werken tot een naam om rekening mee te houden. Op de productiviteit ...