|
|||||||||||||
Bloed kruipt waar het nu eenmaal niet lopen kan. Als de vezels uit je lichaam bestaan uit solsleutels zal dit voor de rest van je leven in je genen verscholen blijven. Het Maasmechelse Portrait B vindt zijn oorsprong onder de naam Portrait Bizarre, ondertussen uitgegroeid als cultformatie, met het nog steeds veel gezochte en tegenwoordig haast onvindbare Heat Up One Moment, en de verzamelplaat No Big Business 2 (met hun track Friends Could Be Friends wat zelfs wijlen John Peel kon behagen). Jarenlange muzikale stilte werd doorbroken door een splitsingle met Red Zebra en een definitieve terugkeer met het album A New Day. Deze plaat was een eerste kennismaking met het volledig gerestaureerde en gemoderniseerde geluid van deze Limburgers. Het werd de doorstart van een totaal nieuwe band met enkele oudgedienden (Herbert Coox op bas Raymond Szostek op keyboard en Marc Cloostermans op gitaar) en evenzoveel vers bloed (Ron Poelmans – Drums, Yannick Camps – Zang en Joris Schols die de synths overnam van Raymond). De groepsnaam werd gewijzigd naar Portrait B. De EP Misery Boy is al enige tijd geleden verschenen (2012) en laat een fris en helder nieuw geluid horen. Geen onnodige intro’s voor Portrait B : Misery Boy begint krachtig met het gelijknamige nummer. Powervolle pop/rock met hoog meezing-gehalte. We Will Leave is minder krachtdadig, maar een harmonieuze earcatcher waar vooral de stemkwaliteiten van Yannick in opvallen. Dat stemgeluid wordt wel eens vergeleken met Brian Molko van Placebo. En toch probeert Portrait B geen placebo voor Placebo te zijn. Integendeel, Portrait B is een entiteit op zich. En een verdomd interessante. Harlot begint met goedkeurende elektronica, maar mondt al snel uit in puur meesterschap, catchy, melodieus, dansbaar, en niet voor niets de favoriet tijdens hun concerten. Het toont de band ook in zijn geheel als de perfecte samenhang. Need I Say More is een mooi huwelijk tussen de drums en de synths, terwijl Until The End de stem is van een intelligentie opbouw der muzikale vondsten. Productie : Luc van Acker Point Of No Return werd eerder vorig jaar uitgebracht en werd opgenomen in het Nederlandse Maasbracht. Exit Only begint sober en moet zowat het meest breekbare nummer van Portrait B zijn. In Nederland zijn ze er alvast gek van. Fragiliteit in zijn puurste vorm is er nochtans ook in Coming Home, de heerlijke poëzie op een meedogenloze en subtiele ondertoon van strakke ritmiek. Chasing Thunder is de meest recht-toe-recht-aan dynamisch en vlammende track op Point Of No Return. Zie hen op een podium en brul de thunder thunder mee zonder schaamte. Stay Behind begint Oosters en maakt duidelijk dat ballads ook mooi kunnen zijn. Footprints in the sand, de puurheid voorzien van oprechte lyrics. Afsluiter City Of Light gaat de strijd aan met experiment maar waar Portrait B enorm goed mee weg komt. Gedurfd maar meesterlijk. Portrait B speelt onder meer ten dans op 2 april tijdens New Wave @ De Reunie in het Nederlandse Geleen en op 23 augustus tijdens het W-Festival. 26 november vieren ze hun 5-jarig bestaan in hun thuisbasis Maasmechelen (Jagersborg).
Danny Quetin |