Als Miss Andria Degens (aka Pantaleimon) ons een tip geeft, dan leggen we dit niet zomaar naast ons neer. Zo kwamen we terrecht bij de experimentele en half pastorale muziekjes van het engelse Plinth. Na wat zoekwerk klopten we aan bij het engelse lowfi-label Rusted Rail, de verdeler van bovenvermelde schijfjes; die ons zonder aarzelen het nodige materiaal leverden. Rusted Rail blijkt heel idealistisch te werk te gaan door kleinschalig (bijna uitsluitend met 3 inch-CeeDeetjes!) en met veel liefde artiesten een forum te geven die anders in het huidige overaanbod zouden verzuipen. Naast Plinth zijn vooral Cubs (experimentele, sferische en donkere folk) en Autumn Grieve (denk Neither/Neither World en Marissa Nadler) de moeite van het ontdekken waard. Maar het ging ons hier dus om Plinth.

Plinth (lid van het Dorset Paeans Collective) is reeds sinds 1996 het project van Michael Tanner. Al sinds 1998 is het materiaal van 'Wintersongs' op een of andere manie in de running. Begonnen als K7 en later als CDr wordt het nu door Rusted Rail heruitgegeven. Vanaf dat moment stroomden de positieve reacties (vooral via MySpace) toe, en dit is niet geheel onterrecht. Hoewel Michael en zijn kompaan Steve nooit echt geleerd hebben om instrumenten verscheiden als klarinet, gitaar, klokkenspel, slagwerk, piano, theepot (?) en andere (vogelzang, treingeraas, open haard,...) 'fatsoenlijk' te bespelen; slagen ze er desondanks (of dankzij) erin om de sfeer van lange winteravonden en wandelingen door de sneeuw vast te leggen. Het is geen 'The Snow Abides' van een Michael Cashmore en Antony Hegarty, maar het is wel efficiënt en van een andere orde... Nummers als 'Bracken', 'Lucia's Day' en vooral Tom Bowcock's Eve zijn eenvoudige juweeltjes, schitterend in hun eenvoud zoals ook verse rijp dat doet...

De Rusted Rail-productie (en dus op 3 inch-CD) 'Victorian Machine Music' heeft een heel andere opzet, maar is niet minder Plinth dan zijn voorganger. Gedurende 2004-2005 is Michael Tanner op zoek geweest naar allerlei geluidsfragmenten van antieke muziekdozen en muziekapparaten. Dit klinkt on-ge-loof-lijk oninteressant, maar het resultaat is allesbehalve saai. Vergelijk het desgewenst met de CD 'Colleen et les Boîtes à Musique' die de franse 'Colleen' in opdracht van Radio France Culture vorig jaar heeft uitgebracht, zonder de resultaten onderling als inwisselbaar te beschouwen.
Voer voor liefhebbers van het meer rustige experimenteel-repetitieve werk!

Ondertussen heeft Pantaleimon de banden met Plinth nog meer aangehaald door deze te betrekken met de verdere afwerking en uitdieping van haar eerstvolgende CD. Naar mijn gevoel een goede beslissing die en verrassend frisse sound op kan leveren... Wordt vervolgd in deze rubriek!


-Jan Denolet-

http://www.myspace.com/iamplinth

Rusted Rail

Jan Denolet
01/05/2007