|
|||||||||||||
En pijnlijke release hoewel het hier een 10 jarig jubileum betreft… Place4Tears stopt er immers mee na 10 jaar (de groep heette de eerste levensjaren wel Blurredd Lipstick) en meteen is deze “Whales Don’t Cry” niet alleen een verjaardag – maar ook afscheidscadeau. In plaats van een nieuwe release koos mastermind Tyves Oben voor verzameld werk, covers en remixen van bevriende artiesten. Zij geven kleur aan het op zich al droeve en introverte dark wave geluid van Place4Tears, soms hoor je invloeden van groepen als Dead Can Dance, dan weer The Cure, een andere keer kijkt Lacrimosa om de hoek, het maakt van deze “Whales Don’t Cry For Suicide” een gevarieerd album waarbij de nadruk evenwel blijft liggen op de pertinent aanwezige donkere, ietwat treurige en wanhopige sfeer. Waar het vorige album “The Silent Flame” met “My Private End” opende heet het hier “My Private Beginning”, een nummer dat een ietwat cold wave en post punk aandoet maar met “Keep Me Back” in een remix van Shadow Image komt de dark wave met ethereal vocalen reeds bovendrijven, terwijl de Reactive Black versie van ”Dream Sequence” Lacrimosa ademt. Het mooie “September Breath” (in 3 uitvoeringen op het album) in een uitvoering van Daniel Coleletti’s Electric Batcave doet mij ietwat aan oudere The Cure denken, terwijl “Tears Of Avalon” (mix door Sean Bowley) wel erg dicht bij Dead Can Dance komt, maar het blijft mooi. Hiermee is meteen bewezen wat ik eerder al stelde, een gevarieerd dark wave album, dat het van droeve sfeer moet hebben en dat bewijst dat deze Place4Tears allicht nooit die erkenning kreeg die de groep tijdens haar 10 jarige carrière allicht verdiende. Een mooi, relatief origineel afscheid waaraan ook nog namen als; Mark Douglas (Vendemmian), Sweet Sister Pain, Tragic Black, Mescaline Babies (mooie death rock aandoende cover van “Septembers Breath”), The Spiritual Bat en Oberer Totpunkt hun medewerking verleenden. Als trouwe fan van ons webzine bent u deze namen alvast een keer tegen gekomen. “Whales Don’t Cry For Suicide” is vooral een herinterpretatie van het werk van Place4Tears, waarbij het origineel niet wordt verloochend maar veeleer gekoesterd. Een mooier afscheid had Yves Oben zich allicht niet kunnen wensen. Dark Entries doet er nog een paar clipjes bij…
Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
BA 13 - Rough Girl
A Terrible Splendour - Poseurs
Hardwire - sedition:reworx
Avant-Garde - Antitesi
Carl Et Les Hommes-Boîtes - La Paroi De Ton Ventre
Monozid - A Splinter for The Pure
Hellange - Exile
Vive La Fête - 2013
Sex Gang Children - Viva Vigilante
House Of Love - She Paints Words In Red
Andere besprekingen van PLACE4TEARS
Place4Tears - The Silent Flame