Een van de mooiste discussies die ik afgelopen zomer had met een vriend was of het als recensent toegestaan is om cd- of concertbesprekingen te schrijven over helden.

Ik denk dat het antwoord een ontegensprekelijke “ja” is want van muziek houden betekent passie en zo’n passie kun je enkel hebben als je helden hebt.

Het is daarom ook dat ik trots ben dat ik een muziekfan ben en niet een beroepsjournalist.

Het klinkt misschien een vreemde intro voor een cdbespreking maar Pieter Nooten is een held van mij, een man wiens muziek ik hoop mee te kunnen nemen naar mijn graf.

Pieter Nooten is een muzikant die mij op de moeilijkste momenten in het leven hoop en kracht heeft gegeven, en daardoor betekent deze nieuwe release net iets meer dan de rest.

Wie is die mijnheer Nooten, nu?

Pieter was één van de kernleden van de vroegere Clan Of Xymox , tot in 1990 om precies te zijn.

Rond dat tijdstip kwam er ook een elpee uit die de titel “Sleeping with the fishes” droeg en ook al is ondergetekende een fervente 4-AD verzamelaar, behoort deze collaboratie met Michael Brook tot één van de mooiste dingen die ooit op het label van Ivo Watts zijn verschenen.

Twintig jaar later (het zijn drie woorden maar het is een eeuwigheid) duikt plots Pieter Nooten vanuit het niets op met de cd “ Here is why” waaraan ook Yvette Winkler (zang) en Lucas Stam (cello) meewerkten.

Hoe klinkt die muziek van Pieter Nooten nu?

Ongetwijfeld omwille van de cultstatus van Clan Of Xymox zal deze groep eeuwig een vergelijkingspunt blijven voor Pieter maar wie respect heeft voor de muzikant doet dit niet, ook al kan ik het niet laten te vermelden dat zijn solomateriaal hetzelfde melancholische gevoel omvat als Xymox.

In mijn eigen woorden zou ik de muziek van Pieter steeds omschreven hebben als een soort van ambient die elementen van coldwave, melancholische singersongwriters (vooral David Sylvian) bevat maar vooral veel Pieter Nooten want wie vertrouwd is met de muziek van deze mens zal ongetwijfeld beamen dat hij een eigen stijl heeft ontwikkeld die je in de begindagen van Clan Of Xymox kon horen.

De liefde voor Pieter’s muziek ging zo ver dat ik op zoek ging naar allerlei releases waarop men een Yamaha DX7 bespeelde (en neen hoor, het is de synthesizer die ik bij naam ken) en het toeval wou dat ik later ontdekte dat dit ook gebruikt werd op mijn lievelingslp aller tijden : “Low” van David Bowie.

Is “Here is why” de nieuwe “Low”?

Neen, dat zou zelfs Pieter Nooten zelf niet geloven maar het is wel de nieuwe “Low” uit mijn leven geworden waarmee ik enkel maar wil benadrukken dat ik weet dat dit het soort release is waar ik op zijn minst nog een paar honderden keren zal naar luisteren.

“Here is why” is het soort plaat dat mij op bepaalde momenten gelukkig zal maken, op bepaalde moment zal het mij ook tot tranen brengen maar dat is niet erg : muziek is toch passie, niet waar? En het is net dat wat Pieter Nooten perfect heeft begrepen.

“Here is why” is in deze sombere tijden een monument van een plaat en als ik Pieter één verwijt mag maken dan is het gewoon dat hij te weinig muziek heeft uitgebracht in zijn carriere.

Wordt het nu een negen of een tien? Laten we het bij een negen houden ook al zou het me niet verwonderen dat ik het in 3 maanden verander in een tien.

http://www.pieternooten.com/home.html

Didier Becu
24/08/2010