Wat krijgen we als een West-Vlaamse didgeridoo-speler en een Noorse experimentele jazz-zangeres samen aan de slag gaan? Iets weinig conventioneel waarschijnlijk en dat is wel het minste wat men van “The Igloo Recordings” kan zeggen. Het concept op zich is ook al weinig alledaags te noemen en dat is dan nog een understatement! Koksijdenaar Peter Paelinck trok zich met de Noorse zangeres Eldbjørg Raknes onder barre omstandigheden in putje winter terug in een iglo op de 1100 meter hoge berg Kirkut bij Geilo, Noorwegen. Dit gebeurde de derde week van januari 2008 tijdens het Ice Festival dat daar jaarlijks gehouden wordt tijdens de eerste volle maan van het nieuwe jaar en waar enkel ijs mag worden gebruikt als bouwmateriaal voor de muziekinstrumenten. In deze iglo bij een temperatuur van -6 °C (buiten vroor het -17 °C) namen ze in twee dagen dit album op met de zang van Eldbjørg Raknes en voor de rest dus uitsluitend instrumenten vervaardigd uit ijs. De instrumenten werden door Peter Paelinck ter plekke gemaakt uit blokken ijs die hij eigenhandig uit een gletsjer zaagde.

Peter Paelinck mag zich de uitvinder noemen van de iseridoo (een didgeridoo gemaakt uit ijs zoals u al kon vermoeden). Verdere ijsinstrumenten staan op het cd’tje vermeld als ‘isbone’, ‘isgong’, ‘isbell’ en ‘istube’. Voor het bespelen van de ijzige didgeridoo moest Peter Paelinck zijn mond beschermen met een laag vet. Gedurende enige tijd had hij geen gevoel meer in zijn lippen, maar naar eigen zeggen was het resultaat de pijn meer dan waard.

Verwacht geen welomlijnde songs of melodieën op “The Igloo Recordings”. De composities klinken als een soort etnische ambient – ‘moderne primitieve composities’ noemt Peter Paelinck het zelf - sjamanistisch en trance-inducerend, een soort ‘oerklanken’. Brommende didgeridoo – excuseer: iseridoo - klanken met ijzige percussie-effecten, ijsbelletjes etcetera. De vocalen van Eldbjørg Raknes refereren aan een soort sjamanenzang en gaan soms zelfs een beetje richting Diamanda Galás, maar dan een Diamanda Galás die alleen diepe tonen zingt, bromt, kreunt... Alles werd in IJsland (!) gemixed door Finnur Hákonarsson (die ook al werkte met Mùm, Sigur Ros, Jóhann Jóhannsson).

Peter Paelinck (°1966) begon met muziek in 1982 met de groep CAI (drie niet-geschoolde muzikanten die op zoek waren naar geluiden waar noch structuur noch melodie in zat). Heden maakt hij als didgeridoo-speler deel uit van de slagwerkgroep Imperior De Percusion. Daarnaast was hij actief in zijn eigen projecten Dier en Origin, speelde met de Australische aboriginal band The White Cockatoo en stond al meermaals op Folk Dranouter. Hij werkt ook samen met de Noorse jazz- en folkmuzikant Terje Isungset, de ‘ijsmuzikant’ achter Ice Music, het platenlabel All Ice Records en het reeds aangehaalde Ice Festival. Het was trouwens Terje Isungset die hem het idee voor de iseridoo aanreikte. Peter Paelinck werkte in het verleden ook al samen met wave grootheden als Tuxedomoon, Minimal Compact, Jah Wobble en David Tibet. Dat was vaak samen met zijn zus, new wavester Niki Mono, die onder meer drie releases bij Antler Records op haar naam heeft staan.

De cd-release “The Igloo Recordings” vond op 9 augustus plaats op het Dranouter Folk Festival. “The Igloo Recordings” (9 tracks en een kleine 50 minuten speelduur) is luxueus verpakt met een set prachtige ijsfoto’s en uitgebracht in eigen beheer. We vinden dit een heel boeiend concept en een erg leuk experiment. De muzikale weerslag ervan is echter niet echt toegankelijk te noemen. Voor liefhebbers van experimentele muziek en weirde etno-ambient.

Peter Paelinck

http://www.myspace.com/p7n

http://www.myspace.com/paelinckpeter

Eldbjørg Raknes

http://www.eldbjorgraknes.com

http://www.myspace.com/eldbjorgraknes

Henk Vereecken
13/09/2009