|
|||||||||||||
Ze hadden net zo goed Sape Ches of Che Pesa kunnen heten maar het is Pesch geworden. En geef toe, dat bekt al heel wat beter. Want Pesch met name heeft zijn bandnaam ontleent aan de namen zijner oprichters. Met de Pe van Peter Slabbynck, de S van Sam Claeys en de Ch van Chesko, die laatste in het bevolkingsregister ingeschreven als Geert Vandekerkhof. Vertrouwde namen jazeker, samengesteld uit het stemgeluid van Red Zebra en de creativiteit van Der Klinke. En eentje die zelfs in beide bands speelt. In eerste instantie zou je dan denken dat het gaat om een hobbyprojectje maar niets blijkt minder waar te zijn. Pesch als eigen entiteit beoogt een lange levensduur te behalen en van zodra het kan zelfs vaak op het podium te mogen staan. Voluit noemen ze het zelf Pesch EBM en dat is de muzikale richting die ze uit willen gaan. Want met de EP Melba leveren ze 4 tracks af die behoorlijk fris en dansbaar klinken. En die zoals het een Slabbynck beaamt tekstueel de hele wereld een geweten schopt. Let’s Invade America werd niet zomaar voor het eerst ten gehore gebracht op de dag van de Amerikaanse Election Day. Met goed vullende orkestraties op de laag der body music van de 21ste eeuw en waarbij zelfs een Poetin de perestrojka op zijn naam had willen schrijven. Dat men bij damerikanen wat later het Capitool ging molesteren blijft buiten de verantwoordelijkheid van Pesch. Een mens kan niet leven zonder de zonden der wereld. Het uitmoorden van eigen soort, de corruptie voor eigen winstbejag, tot de strijd voor eigen land en het leugentje om bestwil. What’s Wrong With People is de kaakslag van de historisch gegroeide leefwereld van ons allen. Waarbij iedereen maar best even voor eigen deur veegt. Voorzien van een hypnotiserend ritme dat weet te beklijven. Dat Arno een kleintje heeft maar verre schiet wisten we al sedert 1983. Het kraantje van Pesch sputtert daarentegen wel wat tegen. Druppelsgewijs wegens een Low Libido, daar waar in eerdere tijden de Erection Day meer was dan een ochtendritueel en de lichaamssappen nog zowat alle richtingen hun uitweg vonden. Althans, dat denken we. Helaas verkeert deze track zelf ook wat in een midlife crisis. Een perzik kan je maar beter niet besproeien. Een perzik, namelijk, kan zichzelf bevruchten. Wat in eerste instantie, luidens de titel, zou doen denken aan een Covid-song lijkt het inhoudelijk verder te gaan zoeken. No Handshake is eerder de aanklacht tegen de wetten van de tegenstrijdigheden, de polarisatie waarbij de linker- en de rechterhand mekaar niet meer weten te vinden. En waarbij beide handelingen als metafoor mogen dienen voor u en ik. En toch, best met beide handen vast te grijpen, deze Melba van Pesch. Beperkt beschikbaar, beplant in goede leemgrond, en daarom vooral in de volle fase van doorgroeien. Koop het nu vooraleer het overrijp gaat worden. Of uitverkocht. Melba van Pesch werd in eigen beheer uitgebracht, volgens de richtlijnen van het eigen Apricot-label. Verkrijgbaar in wat heet de betere platenzaken, vooralsnog niet bij je fruitboer. Bestellen kan ook via pesch.ebm@gmail.com. Uniek ook nog, omdat elke vinyl er net wat anders uit ziet. Wees geen ei en kies voor Pesch.
Danny Quetin |
Volgende besprekingen
Juice Oh Yeah - Juice Oh Yeah
Ahráyeph - Heaven No. 7 EP
Grey Mouse - A Moment Of Weakness
Agonoize - Revelation Six Six Sick
Barbara Ellison - CyberSongs
MIY - Work
Feu Follet - Beneath The Earth
Endzustand - Roter Freitag
Michalis Moschoutis - Classical Mechanics
Tiziano Popoli - Burn The Night/Bruciare La Notte: Original Recordings, 1983-1989