|
|||||||||||||
Dit is weer zo een uitgave waarbij je aan het artwork al direct kan zien wat voor muziek je te horen zal krijgen. En met een projectnaam als Penterakt en een albumtitel als “Conquest Of The Moon” kan het ook haast niet anders. Inderdaad klinkt dit als kosmische krautrock zoals we die al kennen van in de jaren 70 van acts als Tangerine Dream en Klaus Schulze. Op de intrigerende cover staat de maan afgebeeld in een aardse vallei. De binnenpanelen van de digipack tonen dan weer een foto van de Aarde geprojecteerd op het kraterige maanoppervlak. “Conquest Of The Moon” (speelduur 59 minuten) mag dan de eerste release zijn van Penterakt, maar de mannen achter het project zijn niet aan hun proefstuk toe. Penterakt zijn de Belg Tom Coppens en zijn Engelse kompaan Andy Bloyce van het krautrock project Kubusschnitt. Penterakt bestaat aldus uit twee derde van de Kubusschnitt bezetting (het derde lid is de Nederlander Ruud Heij). In afwachting van het nieuwe Kubusschnitt album, maakten Tom en Andy “Conquest Of The Moon”. Andy Bloyce heeft ook nog zijn eigen The Soviet Space Dog Project en Tom Coppens werkt ook nog onder het alter ego Hyperkube. Dit eerste album van Penterakt bevat vier lange zweverige, meeslepende, relaxerende en erg dromerig meditatieve composities vol spacey synthesizermelodieën en de vertrouwde pulserende geluiden en sequencer effecten die we kennen uit de Berlin school (denk bijvoorbeeld aan het album "Stratosfear" van Tangerine Dream uit 1976): “Meteor Strikes Again” (14 minuten), “Conquest Of The Moon” (18 minuten), “Preflight Introspection” (10 minuten) en “Life On The Moon” (16 minuten). Deze vier nummers werden gemaakt voor, tijdens, na en opnieuw tijdens de corona lockdown. Opgenomen ‘in hun kot’ blijkbaar want het binnenpaneel vermeldt ‘Andy sends love to Julia for her support in making this music happen in a very small space’. Alle vier de tracks zijn gebaseerd op een live sequencer-opname met enkel analoge synths, waar dan nadien een gans synthesizerklankentapijt rond werd geweven. Alle vier de composities laten je wegzweven tot ergens ver weg in de interstellaire kosmos. Het titelnummer is al een ganse luisterervaring maar persoonlijk heb ik een lichte voorkeur voor de laatste twee tracks. Voor fans van ambiente synthesizermuziek en van de kosmische Krautrock van de Berlijnse school is dit een zeer geslaagde stijloefening.
Henk Vereecken |
Wool-E DiscsVolgende besprekingen
Backworld - Sacred And Profane Songs
Snow Palms - Land Waves
Rapoon - Dust Of Souls
Verzamelaar - Forms Of HANDS 20 -20th Anniversary
Fliehende Stürme - Graue Schatten -Live At Maschinenfest 2k15
Hou En Trou - Schijn
Argyre Planitia - Tenth Region Of The Night
The Touchables - Svart/Hvitt
Nimh & Rapoon - Post-Folk Lore Vol. I
AA & les Oneiroi - Chants de l'Erèbe
Dirk Ivens laat de afgelopen tijd niet alleen met Dive van zich horen. (Dive, dat met 'Where Do We Go From Here?' één van de beste platen van 2019 uitbracht, aldus de Dark Enries redactie.) Neen, Ivens grijpt ook terug naar zijn allereerste project: Absolute Body Control, de electrogroep die hij in 1979 al oprichtte, ...
Bysmarque & SnowWhyte ontstonden uit de assen van de dark metal groep Arcane Rain, als zangeres Mel en toetsenist Roman besluiten om met hun tweeën een nieuw project op te zetten. De groep maakt een mix van electro en synthpop, wat in 2019 tot het aangename debuut 'Once Upon A Time' leidde. Maar voor hun laatste werk - de ...
Met pijn in ons hart missen we allemaal de grote festivals en de leuke concerten. We snakken naar livemuziek en liters bier! Maar ja, als surrogaat stemmen we dan allemaal af op live concerten die via het internet worden gestreamd...
De mensen die nu al een jaar dromen van stampen in de modder op het Heidnisches Dorf raad ik dan ook aan ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
BOEM PAUKESLAG! Het is zoals u misschien weet vandaag 125 jaar geleden dat de belangrijke modernistische dichter Paul van Ostaijen werd geboren.
Wij betrekken zijn legendarische opener van zijn gelijknamige gedicht echter voor het heugelijke nieuws dat de allereerste videoclip van Dark Entries favorieten Miel Noir een feit is.
Het ...
U kon het reeds lezen: ons neofolk minnend hart sloeg een tikkeltje sneller na het horen van In A Summer’s Silence, het debuut van Inanis Yoake.
Dit duo bestaande uit de Italiaan Simone Skelton en de Japanse Risa Hara ging aan de slag met onder andere Tony Wakeford (Sol Invictus) en Lloyd James (Naevus) op dit album, dat een vlaag ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...