|
|||||||||||||
De seizoenen zijn het spoor bijster. Er wordt wel eens een zomer overgeslagen en als het al eens durft regenen lopen de kelders onder. Een witte Kerst op Paasmaandag. Maar wie weet, misschien lees je dit terwijl er een hittegolf heerst. Om maar even te duiden dat Palace Winter met hun debuutplaat Waiting For The World To Turn een warme plaat hebben gemaakt. Ze zetten de wereld er niet mee op hun kop, maar met de inspiraties uit de kraut, psych, alternatieve rock en wat elektronica hebben ze een leuke indie-plaat afgeleverd. En ze weten verdomd goed hoe ze een nummer moeten schrijven. De lat ligt dus hoog, net als de verwachtingen. Maar slagen doen ze er zeer zeker in. Waiting For The World To Turn volgt de EP Medication op. 5 Tracks die de deuren openden richting algehele luisterdichtheid. Zo haalde de track The Phone Was Ringing in hun eerste week op Spotify alleen al meer dan 100.000 streams. Veel krediet hadden de Australiër Carl Coleman en de Deen Casper Hesselager niet nodig om gehoord te worden. Opener Dune Wind is een luchtig nummer en toont hun vakmanschap van liedjes schrijven. De soundtrack die je in vakantiestemming brengt. Radiovriendelijk, toegankelijk maar zonder direct in de val te lopen van de mainstream wordt met verve geïllustreerd in Hearts To Kill. Singersongwriterschap dient zich aan met een heel arsenaal aan instrumentarium en de drums van Christian Rindorf zijn de rode draad in Positron. Wegdeemsteren onder een blakende zon, al dan niet rond het kampvuur bij valavond, kan met volle overtuiging met Soft Machine en What Happened terwijl H.W. Running even gepolijst klinkt als een pas opgeblonken biljartbal. Epic Synth Country noemen ze het zelf, of Country Kraut, maar linedancing zie ik gelukkig nog niet gebeuren bij Palace Winter. Zo glijdt Proclamation Day als vanzelf door je ledematen, met bijzondere aandacht voor de welklinkendheid van vlotte moody en rustgevende energie. Dependance / Independence is de tweestrijd die als 1 geheel kunnen gevormd worden, waarin het eerste overheerst in zachtmoedigheid en het vervolg de ritmiek volgt van wat bijvoorbeeld een War On Drugs ook wel eens poogt te scheppen. Het is niets wereldschokkends wat Palace Winter op dit album laat horen. Het is zeker niet nieuw, maar met alle invloeden uit diverse muzikale windstreken weten ze er wel hun eigen draai aan te geven. Rubberen laarzen zijn niet meer nodig. Ook al klinkt hun groepsnaam eerder koud, met Waiting For The World To Turn haal je vanzelf de warmte in huis.
Danny Quetin |
TambourhinocerosVolgende besprekingen
Frank Benkho - A Trip to the Space [Between]
Asylum Pyre - Spirited Away
Grimbergen - The Passing Of Time
Gimu - Of The Spirit, Of The Space
Blaastaal Meets Wagonman - Wagonman Meets Blaastaal
KK Null X Dao De Noize - Mizuchi Creation
Diverse artiesten - Not so Cold (a Warm Wave Compilation)
Holispark - The Harvest
BeNe GeSSeRiT - Eccentric????
Bi-Ki ? - Quelque chose au milieu
Andere besprekingen van PALACE WINTER
Palace Winter - Medication
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Crooniek heeft zijn eerste cd uit: 'Trail of Time'. Tenminste als enkel Crooniek, want eerder al bracht het blazersensemble uit Kampenhout cd's uit met Olivier & Crooniek, en als onderdeel van Winterstille. Crooniek is een ensemble dat verbonden is aan Gerry Croon, redacteur bij Dark Entries. Gerry schrijft graag arrangementen ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Terwijl u en ik nog altijd wachten op de al ‘eeuwen’ (nu, zo lijkt het wel) nieuw albums van meneer Smith en de zijnen komt er alweer een heuse box. Ditmaal worden live opnames uit de jaren 70, 80 en 90 gepresenteerd, goed voor 6 cd’s en 54 nummers. Al komen sommige nummers, die steevast al decennia de The Cure set halen, ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Het was al een tijdje rustig rond Agent Side Grinder. Iets wat Pete Burns ook is opgevallen. Pete Burns is dan ook de andere ik van Kill Shelter. Die laatste naam is geen onbekende meer, nooit vies geweest van enige samenwerkingen en vaak werkzaam als producer voor tal van bands.
Kill Shelter mag een identiteit hebben die vaak weerkeert. ...
En dat is niets om ook maar een klein greintje schaamte voor te kennen, want schaamte is de schaduw van de liefde. Vaselyne, het buiten proporties aanstekelijke duo met Yvette Winkler en Frank Weyzig bereidt zich voor op een album dat er tegen 3 juni staat aan te komen. The Sea Says mag alvast iets zijn om naar uit te kijken. Getuige daarvan ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...