|
|||||||||||||
De seizoenen zijn het spoor bijster. Er wordt wel eens een zomer overgeslagen en als het al eens durft regenen lopen de kelders onder. Een witte Kerst op Paasmaandag. Maar wie weet, misschien lees je dit terwijl er een hittegolf heerst. Om maar even te duiden dat Palace Winter met hun debuutplaat Waiting For The World To Turn een warme plaat hebben gemaakt. Ze zetten de wereld er niet mee op hun kop, maar met de inspiraties uit de kraut, psych, alternatieve rock en wat elektronica hebben ze een leuke indie-plaat afgeleverd. En ze weten verdomd goed hoe ze een nummer moeten schrijven. De lat ligt dus hoog, net als de verwachtingen. Maar slagen doen ze er zeer zeker in. Waiting For The World To Turn volgt de EP Medication op. 5 Tracks die de deuren openden richting algehele luisterdichtheid. Zo haalde de track The Phone Was Ringing in hun eerste week op Spotify alleen al meer dan 100.000 streams. Veel krediet hadden de Australiër Carl Coleman en de Deen Casper Hesselager niet nodig om gehoord te worden. Opener Dune Wind is een luchtig nummer en toont hun vakmanschap van liedjes schrijven. De soundtrack die je in vakantiestemming brengt. Radiovriendelijk, toegankelijk maar zonder direct in de val te lopen van de mainstream wordt met verve geïllustreerd in Hearts To Kill. Singersongwriterschap dient zich aan met een heel arsenaal aan instrumentarium en de drums van Christian Rindorf zijn de rode draad in Positron. Wegdeemsteren onder een blakende zon, al dan niet rond het kampvuur bij valavond, kan met volle overtuiging met Soft Machine en What Happened terwijl H.W. Running even gepolijst klinkt als een pas opgeblonken biljartbal. Epic Synth Country noemen ze het zelf, of Country Kraut, maar linedancing zie ik gelukkig nog niet gebeuren bij Palace Winter. Zo glijdt Proclamation Day als vanzelf door je ledematen, met bijzondere aandacht voor de welklinkendheid van vlotte moody en rustgevende energie. Dependance / Independence is de tweestrijd die als 1 geheel kunnen gevormd worden, waarin het eerste overheerst in zachtmoedigheid en het vervolg de ritmiek volgt van wat bijvoorbeeld een War On Drugs ook wel eens poogt te scheppen. Het is niets wereldschokkends wat Palace Winter op dit album laat horen. Het is zeker niet nieuw, maar met alle invloeden uit diverse muzikale windstreken weten ze er wel hun eigen draai aan te geven. Rubberen laarzen zijn niet meer nodig. Ook al klinkt hun groepsnaam eerder koud, met Waiting For The World To Turn haal je vanzelf de warmte in huis.
Danny Quetin |
TambourhinocerosVolgende besprekingen
Frank Benkho - A Trip to the Space [Between]
Asylum Pyre - Spirited Away
Grimbergen - The Passing Of Time
Gimu - Of The Spirit, Of The Space
Blaastaal Meets Wagonman - Wagonman Meets Blaastaal
KK Null X Dao De Noize - Mizuchi Creation
Diverse artiesten - Not so Cold (a Warm Wave Compilation)
Holispark - The Harvest
BeNe GeSSeRiT - Eccentric????
Bi-Ki ? - Quelque chose au milieu
Andere besprekingen van PALACE WINTER
Palace Winter - Medication
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Het komt niet helemaal onverwacht. Dirk Scheuber verlaat Project Pitchfork. Hij stond samen met zanger Peter Spilles aan de basis van de groep in 1989 in Hamburg, maar heeft al sinds 2016 een soloproject onder de naam Scheuber. Daar scoort hij op dit moment goed mee, onder meer met de huidige plaat 'Numb'.
Bovendien was het duidelijk ...
Het leek er lang op dat The Ultimate Dreamers een van de vele vergeten new wavegroepen uit de jaren 80 zouden blijven. Ze bestonden van 1986 tot 1990 en onder hun gelederen vonden we onder meer Frédéric Cotton, thans bekend als de organisator van de Fantastique.Nights-concerten en de Club New Wave-fuiven. We hadden er geen idee ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...