|
|||||||||||||
De seizoenen zijn het spoor bijster. Er wordt wel eens een zomer overgeslagen en als het al eens durft regenen lopen de kelders onder. Een witte Kerst op Paasmaandag. Maar wie weet, misschien lees je dit terwijl er een hittegolf heerst. Om maar even te duiden dat Palace Winter met hun debuutplaat Waiting For The World To Turn een warme plaat hebben gemaakt. Ze zetten de wereld er niet mee op hun kop, maar met de inspiraties uit de kraut, psych, alternatieve rock en wat elektronica hebben ze een leuke indie-plaat afgeleverd. En ze weten verdomd goed hoe ze een nummer moeten schrijven. De lat ligt dus hoog, net als de verwachtingen. Maar slagen doen ze er zeer zeker in. Waiting For The World To Turn volgt de EP Medication op. 5 Tracks die de deuren openden richting algehele luisterdichtheid. Zo haalde de track The Phone Was Ringing in hun eerste week op Spotify alleen al meer dan 100.000 streams. Veel krediet hadden de Australiër Carl Coleman en de Deen Casper Hesselager niet nodig om gehoord te worden. Opener Dune Wind is een luchtig nummer en toont hun vakmanschap van liedjes schrijven. De soundtrack die je in vakantiestemming brengt. Radiovriendelijk, toegankelijk maar zonder direct in de val te lopen van de mainstream wordt met verve geïllustreerd in Hearts To Kill. Singersongwriterschap dient zich aan met een heel arsenaal aan instrumentarium en de drums van Christian Rindorf zijn de rode draad in Positron. Wegdeemsteren onder een blakende zon, al dan niet rond het kampvuur bij valavond, kan met volle overtuiging met Soft Machine en What Happened terwijl H.W. Running even gepolijst klinkt als een pas opgeblonken biljartbal. Epic Synth Country noemen ze het zelf, of Country Kraut, maar linedancing zie ik gelukkig nog niet gebeuren bij Palace Winter. Zo glijdt Proclamation Day als vanzelf door je ledematen, met bijzondere aandacht voor de welklinkendheid van vlotte moody en rustgevende energie. Dependance / Independence is de tweestrijd die als 1 geheel kunnen gevormd worden, waarin het eerste overheerst in zachtmoedigheid en het vervolg de ritmiek volgt van wat bijvoorbeeld een War On Drugs ook wel eens poogt te scheppen. Het is niets wereldschokkends wat Palace Winter op dit album laat horen. Het is zeker niet nieuw, maar met alle invloeden uit diverse muzikale windstreken weten ze er wel hun eigen draai aan te geven. Rubberen laarzen zijn niet meer nodig. Ook al klinkt hun groepsnaam eerder koud, met Waiting For The World To Turn haal je vanzelf de warmte in huis.
Danny Quetin |
Volgende besprekingen
Frank Benkho - A Trip to the Space [Between]
Asylum Pyre - Spirited Away
Grimbergen - The Passing Of Time
Gimu - Of The Spirit, Of The Space
Blaastaal Meets Wagonman - Wagonman Meets Blaastaal
KK Null X Dao De Noize - Mizuchi Creation
Diverse artiesten - Not so Cold (a Warm Wave Compilation)
Holispark - The Harvest
BeNe GeSSeRiT - Eccentric????
Bi-Ki ? - Quelque chose au milieu
Andere besprekingen van PALACE WINTER
Palace Winter - Medication