|
|||||||||||||
Dertig jaar geleden verscheen daar plots het debuutalbum van Lacrimosa, Latijns voor ‘huilen’. Net als de bandnaam, is de titel van dit cultschijfje even iconisch. ‘Angst’. Angst voor wat of wie? Zes nummers, traag in tijd, lang in speelduur, allen in het Duits gezongen (uitgezonderd het instrumentale ‘Lacrima Mosa’). Niemand kende Lacrimosa, niemand had van bezieler Tilo Wolff (10 juli 1972) gehoord. Tenzij je al in bezit was van de cassette ‘Clamor’, die in een beperkte oplage van 100 stuks de cd ‘Angst’ voorafging. Dat dit gothic project zou uitgroeien tot één van de meest bekende acts binnen de gothic/gothic metal wereld, stond niet in de sterren geschreven. Of toch. Openingsnummer ‘Seele in Not’ neemt je na al die jaren nog steeds direct bij de keel. Na een bombastische orgelintro, start een dreigend ritme op de piano. En dan was het daar … die schreeuw. Uit de diepte hoor je Tilo schreeuwen. Een angstschreeuw die steeds dichterbij komt tot die een plaats in je hart heeft geboord om daar nooit meer weg te gaan. Als je er nog maar aan denkt, gaan de haren tot diep onder je rug rechtop staan. Ritmische figuren op slagwerk, piano en elektrische gitaarriffs gespijsd met orgelpartijen, het instrumentarium blijft op dit nummer beperkt. Dat tengere mannetje uit Zwitserland, toen nog geen twee decennia oud, wist hoe donkere Weltschmerz tot in de Belgische huiskamers te brengen. Tilo nam alles voor zijn rekening: zang en keyboard. Nog meer zelfs: hij richtte zijn eigen stal 'Hall of Sermon’ op. Zo kon en kan hij volledig onafhankelijk van wie dan ook de muziek maken die hij wou/wil. ‘Seele in Not’ vertelt over een schipbreuk, waarbij de protagonist beseft te zullen verdrinken. Zijn laatste gedachten gaan nog naar die (ge)liefde. Of is dat een illusie? ‘Requiem’ neemt je eveneens bij de hand op het levenseinde van de ik-persoon. De klaagzang op het einde wordt door een schot verstoord en gaat over in een vrolijk draaiorgelriedeltje. Na het al eerder aangehaalde ‘Lacrima Mosa’, een pianoballade, start ‘Der Ketzer’ waarop de opvolger van Petrus het eerste woord heeft. In dit nummer veroordeelt Tilo het gedrag van de pausen, iets waarover hij in latere interviews spijt betoonde. Het vijfde lied, ‘Der Letzte Hilfeschrei’ laat het ik-personage in alle eenzaamheid sterven in een ziekenhuisbed. Het tempo wordt bepaald door de beats van een hartslagmonitor. Op het einde kondigt de lange bieptoon de dood aan. Om helemaal met een vrolijke noot af te sluiten starten hierna de zware strijkers van ‘Tränen der Existenzlosigkeit’, met 10 minuten en 40 seconden tevens het langste nummer. Dit nummer klinkt als een doordrenkte spons vol melancholie, waarbij je het zelf moeilijk droog kunt houden. De laatste tonen van het ‘Tränen der Existenzlosigkeit’ zijn een kopie van het ‘Lacrimosa’, het achtste deel uit het ‘Requiem’ van W.A. Mozart. Dit werk uit 1791, geraakte niet voltooid door Mozart en is nog steeds in een mysterie gehuld. Toepasselijker kon Tilo zijn debuut niet afsluiten. De standaard werd gelegd. Opvolger ‘Einsamkeit’ (1992), even beresterk met o.a. ‘Reissende Blicke’ en ‘Bresso’ (mijn favoriete songs op dit schijfje) ging op hetzelfde elan verder. Vanaf ‘Satura’ (1993) en zeker vanaf ‘Inferno’ (1995) kwam koning gitaar meer op de voorgrond te staan. Tilo ontwikkelde zich doorheen de jaren tot een groot componist en arrangeur, zelfs voor complete symfonische orkesten en gemengde koren. Vanaf ‘Inferno’ hoor de je muzikale inbreng van levenspartner Ann Nurmi. Deze Finse zangeres en toetseniste had hij leren kennen tijdens een tour samen met Two Witches. We waren er die avond niet bij, we mogen wel vaststellen dat Ann voor de charmes van Tilo is gevallen en deur achter Two Witches toetrok. Aangevuld met een liveband veroverden ze jaar na jaar een stukje meer van de wereld: eerst Duitsland, dan België, dan wat andere Europese landen om te eindigen in volgestouwde stadia in Mexico, Rusland en China! Het voorlopig laatste studioalbum titelt ‘Testimonium’. Daarnaast verschenen ook nog enkele maxi’s, live-albums en een ‘Jubileumbox’ (2020). Corona heeft het 14de studioalbum al enkel jaren doen uitstellen. Tijdens het optreden in Castle Party Festival (11 juli 2021 in Polen) heeft Tilo echter aangekondigd dat in 2021 de opvolger van ‘Testimonium’ zou volgen. Dat zou pas een mooie 30ste verjaardag worden … Nog altijd doet ‘Angst’ de harten van gothics overal ter wereld beroeren. Het album inspireerde ook andere artiesten, zoals het ter ziele gegane Sanguis & Cinis met hun uitstekende debuut ‘Schiksal’ (1996). Ook Winterstilles ‘Und sie Tanzten’ is schatplichtig aan Lacrimosa en steekt dat zeker niet onder stoelen of banken. Zoals een kind geborgenheid zoekt op schoot van zijn vader, zo voelt ‘Angst’ als zetelen op de schoot van de Dood, terwijl die troostend door je haren strijkt. ‘Angst’ geeft niet het antwoord op de vraag of dit leven zin heeft. ‘Angst’ geeft wel de inspiratie en de kracht om elke dag verder te zoeken. Misschien dat je het op een dag toch vindt? Gerry Croon |
Hall Of SermonVolgende besprekingen
Stratosphere - Collaborations I
Eva3 - The Great Divide
Laibach - Laibach Revisited
Les Jumeaux Discordants - Les Chimères
(25 Jaar Dark Entries) Het Collectief - Black Book - De Dag Dat Het Zonlicht Niet Meer Scheen - Wave In België
Coph Nia - Shape Shifter / Noise Shaper
Sparks - Kimono My House
Caroline K - Now Wait For Last Year
The Fall - Live At The Witch Trials
Terminal Gods - Meridian
In de ondertussen al langdurige levenswandel van een band als White Lies heeft altijd al wel een soort van paradox gezeten. De somberheid van het bestaan in alle eerlijkheid weergeven via gestroomlijnde en weldoordachte songs waar het woord catchy geen verdere synoniemen nodig heeft.
White Lies wist zichzelf al van in den beginne op de ...
Frankrijk is al sinds decennia het land van de coldwave, denk aan bands als Asylum Party, Little Nemo, Trisomie 21 en Norma Loy. Om er maar enkele te noemen. Een genre dat tot ver buiten eigen landsgrenzen zijn aantrek vond. Voeg daar nu nog bij : Jesus Lives In Vegas.
Jesus Lives In Vegas is een duo bestaande uit Christophe Lacroix en ...
Het staat al decennialang buiten kijf dat Belgen over het algemeen de kennis van de bescheidenheid met graagte omarmen en waar chauvinisme een vies woord durft te zijn. Waarom dan wel zou je vragen ? Geen idee. Hoe klein dat stipje van ons ook mag zijn op de grote wereldkaart, en hoe scheef het hier wel eens durft te lopen, naar muzikale ...
We komen er niet graag op terug, maar in sommige omstandigheden moeten we nu eenmaal. De tijden van de pandemie liggen nog maar net achter ons, al is het nog niet helemaal weg. De pandemie waar ieder op zich op een andere manier mee omging. De ene angstig teruggetrokken, de andere luidkeels om zich heen stampend. Dat laatste geldt vooral ...
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
Silver Dust, Lullabies, … het klinkt het allemaal wat feeëriek. Maar dat is het niet. Als je dit kwartet uit Zwitserland bekijkt, doet het eerder Victoriaans aan. De bezieler is Lord Campbell (zang, gitaar, keyboards). Niet zijn echte naam, of wat dacht je. Op zijn identiteitskaart staat Christian Cretin en naar ik me laten vertellen ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...