|
|||||||||||||
Wat hebben die Duitsers toch met de ‘Drang nach Osten’? Deze keer hoef je er gelukkig niets oorlogszuchtigs achter te zoeken. Het Danse Macabre label – ooit het hart van de Neue Deutsche Todeskunst – brengt sinds zijn heropstart in 2005 steeds meer artiesten uit het oosten uit: Vic Anselmo, Scofferlane, Voyvoda. Het is niet zo een slechte strategie. Ook het Franse cultlabel Prikosnovenie doet het in een meer neoklassiek register, met Flëur (de groep waar het label zijn naam vandaan heeft), Irfan of Caprice.
In 2008 bracht Danse Macabre een cd van Otto Dix uit: Starost (Russisch voor oudere). Daarvoor had deze groep in hun thuisland al twee cd’s uitgegeven die hen een zekere aanhang had bezorgd. Misschien ligt het aan het feit dat de door de nazi’s vervolgde expressionistische schilder naar wie de groep vernoemd is verleden jaar in Duitsland uitgebreid gevierd werd naar aanleiding van zijn 120ste verjaardag dat Danse Macabre nu ook ‘Wonderful Days’ uitbrengt, dat al een jaar geleden in Rusland uitkwam.
Het meest opvallende element aan de muziek van Otto Dix is de klassiek geschoolde contratenorstem van zanger Michael Draw. Draw klinkt als een moderne versie van Klaus Nomi, zij het met vele en soms overdadige stemeffecten. Nomi vind je eveneens terug in de instrumentatie, al neigt die ook stevig naar industrial en zelfs naar techno. De composities en programmatie stammen opnieuw van Marie Slip. Je kan eraan horen dat de man voor de vorming van de groep in 2004 muziek maakte voor computerspelen.
De toetreding van violist Peter Voronov in 2008 geeft het geheel een meer orkestrale tint, die je zeker voelt op hoogtepunten als ‘glazen bloemen’, ‘de kleine prins’ en 'indigo’. Otto Dix heeft in Rusland een reputatie van één van de belangrijkste Gothic-acts te zijn, samen met andere cultgroepen als Dvar (die experimentele elektronica koppelen aan een haast buitenaardse stem) of Theodor Bastard (mijn favorieten, met hun mengeling van elektronica aan etnische elementen).
Ik vind het goed dat Otto Dix in het Russisch zingt. Maar als ik deze cd naar een niet-Russisch publiek zou verdelen, zou ik er toch Engelstalige vertalingen van de teksten aan toevoegen, wat Danse Macabre trouwens deed bij Starost. Deze keer krijgen we in het cd-hoesje alle teksten in het Russisch, maar gezien mijn kennis van de taal kan ik moeilijk meer zeggen dan dat ik de teksten ‘intrigerend’ vind. Michael Draw heeft op zijn conto al verschillende kortverhalen en boeken staan, wat me doet vermoeden dat ik hier een element mis.
Xavier Kruth |
Volgende besprekingen
Buzz - See You Sioux (lp)
Luc Van Acker - The Ship -heruitgave met bonus-
Nina Hagen Band - Unbehagen
Luxuria - Unanswerable Lust / Beast Box 3CD
Lights Of Euphoria - Subjection
SIC - Thought Voices
The Mescaline Babies - Crush
Brigade Werther - Killbeat
Front Line Assembly - Plasticity
Christian Dörge - Apotheosis