|
|||||||||||||
Een vierkoppig stonermetalcollectief uit Groningen, dat is Ortega. De band werd opgericht in 2007 en bestaat uit Richard Postma (zang, gitaar), Alex Loots (gitaar), Frank De Boer (bass) en Sven Jurgens (drums). In 2010 bracht de band in eigen beheer het debuutalbum “1634” uit. Nu, dikke zes jaar en ook een paar EP’s later, maakt het vervolgalbum “Sacred States” (56 minuten speelduur) zijn opwachting. Het album kwam uit op cd op het Belgische label Consouling Sounds en als dubbel LP op het Duitse Narshardaa Records (op zwart, op doorzichtig en op ‘multicolored splatter’ vinyl) en ook nog op tape op Tartarus Records (het DIY cassette-only label van Richard Postma). Voor elk wat wils dus qua format. Vijf songs van zeer ongelijke lengte staan er op het album: “Strong Eye” (11,5 minuten), “Maelstrom” (9,5 minuten), “Descending Ladders” (5,5 minuten), “Crows” (19 minuten) en “Void” (12 minuten). Ortega laten een imposante geluidsmuur op de argeloze luisteraar los, een behoorlijk zwaar op de maag liggende mix van donkere, sludgey stonermetal, doom en post metal met traag grindende gitaren die hypnotiserende riffs en grooves genereren en met een indrukwekkende doch soms nogal ver in de verstikkende geluidsbrij weggemixte zangstem tussen grunten en schreeuwen in. Vergelijkingen kunnen gemaakt worden met pakweg Neurosis. Gastbijdragen zijn er van Gnaw Their Tongues (elektronica) en van Ethan Lee McCarthy van Primitive Man (additionele vocals op “Descending Ladders”). Openingssong “Strong Eye” bevat een killerriff die nu al dagenlang in mijn hoofd rondspookt. Het epische “Crows”, spannend van opbouw en het meest post metal getinte nummer, is met zijn negentien minuten het magnum epos van dit album. Het bevat zowaar zelfs een paar rustige passages. “Descending Ladders” is wat meer experimenteel van opzet en zorgt halverwege het album voor een soort ‘rustpunt’ (maar dat is echt wel zeer relatief te noemen). “Sacred States” werd een zeer strak en degelijk album en Ortega zijn een band die ik heel graag eens live aan het werk zou zien.
Henk Vereecken |
ConSouling SoundsVolgende besprekingen
Verzamelaar - Ride The Wave
Qual - Cupio Dissolvi
Miraculous Mule - Two Tonne Testimony
Kyoko - Kyoko
Puce Mary - The Spiral
Winkie - Come To My Party
Kleefstra|Bakker|Kleefstra - Dize
Gin Devo - Electrotheque
Inkubus Sukkubus - Wikka Woman
Genetic Transmission - Chrząszcz Brzmi W Trzcinie
Goede wavers kijken uit naar De Dag des Oordeels. Elke maandag stuurt dit radioprogramma van onze collega Danny Quetin immers donkere klanken uit, rechtstreeks vanuit de catacomben van de muzikale onderwereld. En één keer per jaar organiseert het programma Judgement Fest, waarop een keure van post-punk, minimal wave, gothic en ...
Wie dacht dat Dark Poem het na hun afscheidsoptreden voor bekeken zou houden, slaat de bal mis. Ze zeggen ons geen vaarwel, vrienden, maar willen zich concentreren op hun creatieve kant: het schrijven van muziek, en waarom niet: het maken van video's. En zo is er een nieuwe video voor Alchemistic Space Laboratory, een nummer uit hun laatste ...
Mono Inc. kan stilaan gelden als hofleverancier van gothichits in Duitse landen. After The War, Children Of The Dark, Boatman, My Deal With God, Kein Weg Zu Weit... Onder de talloze hits tellen we ook 'Voices Of Doom', dat oorspronkelijk op de gelijknamige plaat uit 2009 verscheen. De groep - die naarstig werkt aan een nieuwe plaat ...
Een nieuw Wave Gotik Treffen nadert met rasse schreden… uw tickets zitten al in je mandje en anders wordt het wel zeer hoog tijd. Ondertussen zit men al aan 151 deelnemende artiesten, waarvan we onderstaand de meest 20 recent vrijgegeven namen graag met uw delen. En geef toe er zit weerom heel wat lekkers bij en voor elk wat wils!
HEIDEVOLK ...
Dead Can Dance kan er prat op gaan aan de basis te liggen van de neoklassieke golf in de darkwave. Zij waren nu eenmaal de eersten om deze richting inte slaan, en hebben veel navolging gekregen. In feite hebben ze met elk van hun cd's de grenzen verlegd. Aanvankelijk waren ze een post-punk-groep, maar na één plaat en een ...
Geleen Calling, het is het Nederlands-Limburgs festivalletje dat naar eigendunken bands op de affiche programmeert zonder rekening te houden met wat hot is en wat not. Het is een formule die ook weet aan te slaan, want voor de jubileum-editie van zaterdag 14 april 2018 mocht De Reunie rekenen op een zo goed als helemaal volgelopen venue. ...
Als er één festival in de Lage Landen bestaat dat zijn naam oneer aandoet moet het wel Downhill zijn. Zonder neerwaartse spiraal reeds toe aan zijn twaalfde editie. De jaarlijkse hoogmis die ook dit jaar weer het kruim der ondergrondse en vooral internationale acts weet te verzamelen op 1 podium.
Editie 12 was van een dubbele ...