Dit collectief uit Stockholm hoeft geen introductie meer daar ze ondertussen al (bijna) 30 jaar actief zijn in de scene, al begon het in 1993 nog als Ordo Equilibrio. Voordien was bezieler Tomas Pettersson al actief geweest in Archon Satani. Namen die bij de de ‘ouderlingen’ onder ons zeker nog een belletje doen rinkelen, net zoals de naam van het legendarische Cold Meat Industry label waarop de eerste wapenfeiten verschenen.

Ondertussen is deze Ordo Rosarius Equilibrio al een tijd onder dak bij het electro/indus metal Out Of Line label (sedert 2010), zowaar en wat vreemde keuze maar een label met heel wat commerciële armslag die met deze formatie een goudhaantje in het hok heeft. De vorige albums van dit collectief wisten me te ontroeren en te beroeren en het mag dan niet verwonderen dat deze “Nihilistic Notes” het kunstje nog eens herhaalt; raak schieten in het gemoed.

Nochtans tapt deze ORE (ik kort het voortaan even af, neemt u het me niet kwalijk) al decennia muzikaal en thematisch uit hetzelfde vaatje. Thematisch doopt men elk album in een soort pseudo religieus satanisch sfeertje waarin het goddelijke in elke individu zowat tegelijkertijd wordt opgehemeld en de grond ingeboord. Wij zijn tegelijk alles en niets, pertinent zinloos in onze hopeloze queeste naar enige zin. We confronteren ons, op bijna anarchistische wijze, met pijn en genot om zelf of anderen te laten voelen dat we er ‘zijn’ en ons aldus enig bestaansrecht te kopen. Herleiden onszelf tot drift, tot onze eigenlijke natuur binnen een door valse en opgelegde waarden en normen geperverteerde samenleving die net deze oerdrift in de kiem wenst te smoren.

Pseudo filosofisch, vaak met duidelijke referenties naar bdsm, geweld en pijn omdat ook de goden hun oorlog zonder al te veel scrupules voeren (“To The Gods That Kill And Forever Will”). Zo. Wel deze “Nihilistic Notes” (de titel spreek voor zich) borduurt argeloos maar altijd intelligent verder op deze thematiek die muzikaal met een perfecte mix van apocylptic folk en martial industrial wordt ondersteund (als voorbeeld; “Sing To My Enemies, And Those Who Did Not Make It”). Trommels als strakke zweepslagen, die maken dat de muziek altijd iets strijdvaardig heeft en tegelijkertijd ook weer iets berustend, alsof deze (schijnbare) tegenstelling ons genot bevrijdt.

Deze “Nihilistic Notes” laat mijn inziens weer meer typische martial geluiden toe, waardoor het geheel net iets monotoner wordt dan de eerdere albums die vaak eenvoudige melodieën opbliezen tot orkestraal gementaliseerde erupties. Dit heb je hier, ik toch, net iets minder wat niet hoeft te beteken dat dit nieuwe album mij onbewogen laat. Bij het beluisteren neem ik er trouwens ook altijd de teksten bij want, tekst, sfeer, beeld en esthetiek vormen hier altijd één geheel. Teksten die aanzetten tot nadenken, dromen en mijmeren en semi poëtisch hun weinig fraaie wereldbeeld door de boksen laten galmen. Een inkijk in het grote niets (nihilisme) kan verrijkend zijn, zij Friedrich Nietzsche tussen pot en pint al niet ‘to live is to suffer, to survive is to find some meaning in the suffering’.

Precies dat biedt ORE, keer op keer, zonder haat maar met een soortement berustende overgave; het aanvaarden van Nietzsche's quote kan immers zeer bevijdend werken. De intro “Nothing, Nada, Null” inclusief Russische stem van ene Irina Fridell is een mooie aanloop naar “I Set Fire To Cathedrals, With The Flame Inside My Heart” (zie clip) waar melodie en martial industrial elkaar een tong draaien en de wereld in vuur en vlam zette op “How I Paint The World In Flames 4 You”. ORE heeft evenzeer de gave om alleen met de songtitel de nieuwsgierigheid te prikkelen, gooi uw oog maar eens op de onderstaande tracklist die ik net om die reden aan deze review heb toegevoegd.

Ik hoor de al eerde vermelde strakke trommels, de heroïeke hoorns die in toom worden gehouden door een uitwaaierend semi akoestisch klanktapijt en sobere maar doeltreffende synth arrangementen. Iets waar Sal-Ocin voor verantwoordelijk is en u weet natuurlijk evengoed als ik dat achter dit pseudoniem de man achter Empusae verborgen gaat. Meteen heeft deze ORE dan ook een Belgische ‘touch’.

Voor mij schieten nummer als “Let’s Forsake Your Peace And Embrace My War”en “To The Gods That Kill And Forever Will” de hoogste toppen, wellicht door de monotone maar bezwerende melodie die zich in het hart van deze nummers boort. Anderzijds is daar ook het bevreemdende “Of All The Pearls We Cast To Swine” dat hoge ogen gooit. En wellicht zijn morgen mijn favorietjes net weer aders. Ook dat is een sterkte van ORE en dus ook van dit nieuwe album.

U merkt het, deze nieuwe ORE is weerom zeer de moeite, tenminste als u zonder (voor)oordelen eens echt in de spiegel wil kijken. Vermeld ik ook nog even dat er van deze “Nihilistic Notes” ook een gelimiteerde (404 exemplaren) houten box beschikbaar is die naast de cd versie, het album op 2 10” vinyl schijfjes bevat naast 5 exclusieve ORE munten.

History changes the outcome of nothing... (ORE)

Tracklist : Nihilistic Notes (and the perpetual quest 4 meaning in nothing)

1. Nothing, Nada, Null 1:39

2. Set Fire To Cathedrals, With The Flame Inside My Heart 4:23

3. How I Paint The World In Flames 4 You 3:55

4. I Remember, The Perpetual Search For The Meaning In Nothing 4:40

5. Let’s Forsake Your Peace, And Embrace My War 3:28

6. In The Skies That Burn There’s No Refuge 4 Man 4:49

7. Sing To My Enemies, And Those Who Did Not Make It 4:37

8. To The Gods That Kill And Forever Will 4:26

9. Never Shall The Stars Be Touched Or The Roses Fall 4:23

10. Of All The Pearls We Cast To Swine 4:50

11. The Sins That I Did, And All The Sin I’ll Ever Do 4:09

12. Every Fiend I Have Lost And Friends Abandoned 4:12

13. Somewhere There’s A Cross That Won’t Defile You 1:26

Ordo Rosarius Equilibrio / Ordo Rosarius Equilibrio (facebook)

Kurt Ingels
01/06/2022