|
|||||||||||||
De kosmische dark ambient is blijkbaar ‘in’ tegenwoordig. Maar het kan ook toeval zijn. Tegelijkertijd met het album “Beyond All The Light” van het Hongaarse project VoidMorf dat zo een beetje verderborduurt op “The Place Where The Black Stars Hang” van Lustmord, werd op de Dark Entries vergadering ook het album “Stone Tapes” in mijn handen geduwd, het debuutalbum van Opollo (sic en niet Apollo, ik moest ook twee keer kijken). Opollo is het solo project van ene Jarosław Leśkiewicz, een Pool die ook muziek maakt onder de moniker Naked On My Own. Kijk maar eens naar de cover van dit album en je weet gewoon al hoe dit gaat klinken. Inderdaad: nog meer interstellaire dark ambient en Lustmord is andermaal niet ver weg. Opollo kiezen wel voor kortere soundscapes, variërend van een dikke 3 tot net geen 6 minuten. En dat is niet zo gewoon in dit genre waarin tracks van 10 of 20 minuten geen uitzondering zijn. Tien van dergelijke soundscapes staan er op dit album (speelduur 43 minuten). Het album van VoidMorf kwam uit op het Hongaarse label Exabyss Records. Het album van Opollo verscheen op New Nihilism, dat graag een beetje geheimzinnig doet over zijn thuisbasis en naar eigen zeggen opereert ‘vanuit de barre steppes van Midden-Europa’. Heel knap artwork siert dit 6-panel digipak. Op het frontpanel een astronaut op de maan en ook op de andere panels krijgen we intrigerende foto’s te zien van maankraters of van maandlandschappen waarin enige aardse technologie eenzaam staat te wezen. Voor het gebruik van deze foto’s wordt de NASA bedankt. Op het frontpanel van het album staat deze veelzeggende quote gedrukt: ‘Before you and above you, stars are spangling the sky with distant icy fire in a sea of impenetrable blackness. The abyss of space.’ De interplanetaire soundscapes van Opollo bewegen zich door de interstellaire ruimte alwaar ook de intergalactische drones van VoidMorf en Lustmord rondzweven en zelfs - sinds de prille seventies al en ze hangen er nog steeds - de kosmische ambient klanken van Tangerine Dream. De dark ambient soundscapes van Opollo zijn minder nadrukkelijk droney weliswaar dan die van VoidMorf en Lustmord, maar al even inktzwart en troosteloos. Naast synths en allerhande elektronica maakt Opollo ook gebruik van gitaren voor de opbouw van zijn drone soundscapes. Deze gitaarklanken zijn ongetwijfeld heel hard bewerkt en geloopt; ik kan ze er in elk geval niet uit halen. In “Can You Hear Me” – met stip mijn favoriete track - ontwaren we zowaar een summiere melodie, al bestaat die slechts uit 4 noten! Voor de liefhebbers: het vroegere werk van Opollo kan gratis gedownload worden op opollo.bandcamp.com. “Stone Tapes” van Opollo is strikt gelimiteerd op 400 exemplaren en een aanrader voor de drone en dark ambient fan die zich graag verliest in de interstellaire ruimte. https://www.facebook.com/pages/Opollo/121664857892820 Henk Vereecken |
New NihilismVolgende besprekingen
Verzamelaar - Estigmas -The Short Movie & Music Compilation- Soundtrack + DVD
VoidMorf - Beyond All The Light
Sonne Hagal - Ockerwasser
BeNe GeSSeRiT - The ReCoRD SToRe Day eP (vinyl 7')
Falling Stacks - No Wives
Headdreamer - Human Frequencies
The Girl Who Cried Wolf - Ruins
Doug Sharin - Kate No Longer
Sewer Goddess - Painlust
Black Light Ascension - Post Future Recordings
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...