This CD review was translated to English by the author. You can read the translation here.

2019 is een goed jaar geweest voor de fans van old-school electro. Enkele maanden geleden besprak ik de nieuwe albums van Amnistia en Fïx8:Sëd8, 2 Duitse artiesten die mij nauw aan het hart liggen en een welverdiend plekje op de affiche van Bimfest verworven hebben (Amnistia vorig jaar; Fïx8:Sëd8 dit jaar). Iets minder bekend misschien is Object, een dark electro-project dat eveneens uit Duitsland afkomstig is. Het is dan ook 7 jaar geleden dat Andreas Malik nog echt nieuw werk heeft uitgebracht. Meer nog, het zag ernaar uit dat hij Object voorgoed begraven had. Maar zoals de insiders maar al te goed weten, veranderen artiesten in dit genre wel vaker van gedachten. Meestal beslissen ze ook om terug op te treden. Object was onlangs te zien op het Lauscher vs Oldschool-festival in Erfurt en het is daar dat ik het nieuwe album 'Borderlands' nog vóór de officiële releasedatum heb gekocht.

Hoewel het nieuwe album strikt genomen de samensmelting van 2 van Andy’s projecten is (namelijk Object en Borderlands), draagt het de typische Object-signatuur. Met andere woorden: rauwe en complexe geluidstapijten, doorweven met samples en Andy’s zwaar vervormde, veelal onverstaanbare vocals. Vergeleken met de tracks van andere dark electro-artiesten zijn deze van Object over het algemeen minder duidelijk afgebakend. Je kunt de Object-albums zien als één uitgestrekte compositie, die opgedeeld is in meerdere stukken met bepaalde variaties. Dit heeft tot gevolg dat ze doorgaans niet gemakkelijk te memoriseren zijn. 'Borderlands' is niet anders in dit opzicht.

Het vorige album 'Mechanisms Of Faith', dat door velen beschouwd wordt als een meesterwerk in zijn genre en ook van mij een zeer hoge score heeft gekregen, bevat enkele tracks die er echt tussenuit springen (vooral 'Neural Explosions', 'State Of Reality' en mijn persoonlijke favoriet, 'Under Zero Halo'). 'Borderlands' is naar mijn mening minder geraffineerd, "zwaarder" en daardoor iets minder goed verteerbaar. Het is absoluut een fijn en genietbaar album, maar het kan het (top)niveau van 'Mechanisms Of Faith' niet evenaren. Er zijn 2 nummers die ik memorabel vind: de titeltrack 'Borderlands' en 'Beyond Belief (Vocaliz-ed)'. Eervolle vermeldingen gaan naar 'Heaven Sent Salvation' en 'Nitrogen Skies'. Laatstgenoemde is een klassiekere dark electro-track met gastvocals van Martin Sane (Fïx8:Sëd8). Zoals gewoonlijk staan er ook enkele zuiver instrumentale composities op dit album ('Parhelion Descend' en 'Vortex Of Entropy'). Al bij al is het een relatief korte plaat met een speelduur van net iets meer dan 50 minuten. En deze keer zijn er geen remixes of andere bonustracks te bespeuren.

Dark electro in het algemeen en Object in het bijzonder is muziek die bij uitstek geschikt is voor de koude wintermaanden. 'Borderlands' vormt daarop geen uitzondering. Ik heb niet veel releases besproken dit jaar, maar ik ben er zeker van dat ik niet de enige rivethead ben die dit één van de beste albums van 2019 vindt. Warm aanbevolen!

Bandcamp

Marjolein Laenen
08/12/2019