|
|||||||||||||
Zeggen de namen Daniel Bressanutti en Dirk Bergen u iets? De EBM diehards al zeker wel maar de rest misschien ook als ik zeg dat Daniel Bressanutti beter bekend is als Daniel B. en jawel, dat is dus een van de twee oprichters van EBM legende Front 242. En het andere stichtende lid was dus Dirk Bergen, die uiteindelijk maar een drietal jaar actief was in het project en hier dus met NothingButNoise terug boven water komt. Dit is al het vierde album van NothingButNoise trouwens. Het begon met het album “Not Bleeding Red” in 2012. Na dit in eigen beheer uitgebrachte debuut verkaste de band naar Wool-E Discs en begon aan een soort drieluik: “eXistence Oscilla+ion <> pAs+” verscheen in 2016, dan volgde “eXistence Oscilla+ion <> prEsen+” in 2017 en nu is er dus “eXistence Oscilla+tion <> (possible) Future” (4 tracks, 71 minuten speelduur). De muziek heeft weinig met EBM te maken al steekt er wel af en toe een industrieel geluid de kop op, het meest uitgesproken in de eerste track, “No Wave Suite”, die het meest naar (dark) electro neigt. We horen voor de rest vooral veel ambiente synthesizerklanken en wel hevig beïnvloed door de ‘Berlijnse school voor elektronische muziek’ (denk aan Tangerine Dream, Klaus Schulze, Edgar Froese, Ash Ra Tempel etc). Ook Kraftwerk is soms niet ver weg en ook namen als Vangelis of Jean-Michel Jarre kunnen we gerust vermelden. De muziek is in elk geval gemaakt in het analoge sequencer- en synthesizerparadijs waar vermelde acts in vertoeven en sluit dus nog het nauwst aan bij de elektronische geluiden van de ‘Berlin School’ of de Kosmische Musik zoals die zich in de vroege jaren 70 uit de krautrock ontwikkelden. Ik kan hierbij alvast zeggen dat de muziek op dit album zeker niet gedateerd seventies klinkt, maar een eigenzinnige hedendaagse draai geeft aan het ganse genre, een beetje zoals Kraftwerk het post-krautrock electro-pop genre ook steeds weer heruitvindt. Het album bevat vier lange tracks, in lengte variërend van 12 tot 25 minuten: “No Wave Suite” (20 minuten), “Der Himmel uber…” (14 minuten), “Gott der Gotter” (25 minuten) en “745 Sekunden” (12 minuten). Het zijn vier uitermate sfeervolle, veellagige en zich traag opbouwende en uitwaaierende instrumentale elektronische composities die we kunnen aanraden aan liefhebbers van ‘Berlin school’ kosmische Musik, van elektronische ambient of aan de electro/EBM fan met de wat ruimere smaak.
Henk Vereecken |
Volgende besprekingen
N-Qia - Fantasica
Hilde Marie Holsen - Lazuli
Skadedyr - Musikk!
Sun Dial - Science Fiction - a compendium of space soundtrax
June Bug - A Thousand Days
Blissard - Blissard II
Andrew Tuttle - Andrew Tuttle
The Father And The Sun - Remember
Man Machine - Man Machine
Synths Versus Me - Regrets EP
Andere besprekingen van NOTHINGBUTNOISE
NothingButNoise - Formations Magnétiques Et Phenomènes D’Incertitude
NothingButNoise - eXistence Oscillation <> prEsen+
NothingButNoise - eXistence Oscillation Past