“Fragments” is het derde album van deze niet al te vrolijke Fransen. In post punk / cold wave en zelfs in goth minnende kringen hebben No Tears ondertussen reeds naam gemaakt met hun ietwat typerend Franse minder melodieuze, maar eerder koude post punk geluid.

Geen wonder dat een dergelijke groep de meesters zelve, Joy Division, covert en voor één van hun sterkste nummers kiest, “She’s Lost Control”. Een versie die in de No Tears variant eerder gelaten dan wel intens en ‘borderline’ klinkt. Persoonlijk vind ik deze “Fragments” niet het sterkste album van No Tears, doe mij dan maar hun debuut dat toevallig “Borderline” heet!

De woedende opener “Brutal Killing” moet voor naam in de alternatieve clubs zorgen maar “Mirroirs Underground” bijvoorbeeld is dan eerder beluisterbare indie rock en “The Last Day of Joy” het meest experimentele en wellicht meest gewaagde stuk van dit album. Lange stiltes, samples en helemaal aan het eind, als je denkt dat het nummer al lang is afgelopen, komt er nog een wanhoopskreet op een striemend ritme of is dit een korte bonus track waarin toevallig de woorden ‘the last day of joy’ in worden herhaald?

Naast het traditionele rock instrumentarium (bas, gitaar, drums) maakt de groep op “Noomo Xut” gebruik van een saxofoon waardoor je ongewild met Aroma Di Amore gaat vergelijken. Een vergelijk dat misschien nog niet eens zo gek is al doet deze No Tears de vocale partijen niet allen in de moedertaal maar ook in het Engels. “Irreële” of “Distance Du Silence” zijn relatief ingetogen shoe gaze aandoende nummers, “Your White Face With The Red Lips” valt op door z’n sterke baspartij en is wat mij betreft ook één van de betere nummers van deze eerder middelmatige “Fragments”. Net als het gedreven “Mirroirs Underground” dat op zoek lijkt naar het geniale van een oude Indochine melodie.

Conclusie, “Fragments” is een redelijk album geworden al had ik op meer durven hopen. No Tears blijft evenwel één van Frankrijk’s meest vooraanstaande protagonisten van de nieuwe (Franse) post punk / cold wave generatie. Met één been in het verleden en het andere een beetje zoekend en experimenteel de toekomst aftastend.

Voor de volledigheid en duidelijkheid; in de reguliere handel is dit een op 300 (!) exemplaren gelimiteerde oplage waarbij u zowel “Fragments” op cd als op vinyl krijgt aangeboden alsook een download kaart voor extra nummers. Het is met andere woorden ook een vrij zeldzaam exemplaar deze "No Tears" al durf ik vermoeden dat er binnenkort ook wel een gewone reguliere cd versie op de markt zal komen?

No Tears

Kurt Ingels
10/02/2011