|
|||||||||||||
Onlangs kregen we een eerder ongewoon verzoek van ene Nils Sinatsch aka Neon Insect: of we misschien interesse hadden om een bespreking te maken van de soundtrack die hij voor de indie-videogame 'Abatron' heeft gecomponeerd. De muziek zou diepe banden hebben met het industrial rock-genre en daarnaast ook elementen van (dark) ambient, klassieke orkestratie en experimentele elektronica bevatten. Bij Dark Entries houden we wel van een uitdaging. Er is maar één beperking aan het in overweging nemen van promo's en dat is dat er een duidelijke link moet zijn met "de zwarte scene". Maar afgezien daarvan kan en mag alles en hebben we geen probleem met soundtracks. Mijn favoriete videogame-soundtrack, namelijk deze van de eerste 2 'Command & Conquer'-games (componist: Frank Klepacki), is trouwens een aanrader voor rivetheads. Nils Sinatsch mag tegenwoordig dan wel actief zijn in de sector van de videogames: hij heeft weldegelijk een achtergrond in de gothic subcultuur. Met zijn band Eternal Nightmare heeft hij zelfs remixes gemaakt voor Leæther Strip en The Eternal Afflict. Onder zijn alias Neon Insect heeft hij een album uitgebracht, waarvan de stijl nog het beste omschreven kan worden als electro met oosterse elementen. Als componist voor videogames hanteert hij evenwel een heel andere stijl met veel aandacht voor soundscapes. Dat deze veelal een donker en dreigend karakter hebben, hoeft dan ook niet te verwonderen. De soundtrack van 'Abatron' is nochtans minder donker/dreigend dan ik had verwacht. Of beter gezegd: minder donker/dreigend dan deze van de videogame 'Destination Sol', zijnde de vorige VGM-opdracht van Neon Insect. Hierbij mag men uiteraard niet uit het oog verliezen dat deze laatste slechts 4 tracks omvat, waar dit er 4 keer zoveel zijn bij 'Abatron OST'. 'Abatron OST' heeft zeker en vast zijn donkere momenten, maar deze situeren zich voornamelijk in het midden, met dark ambient-tracks als 'Mock Me' en vooral 'March For The Core' (de intro van dit laatste nummer is werkelijk onheilspellend). De nadruk bij deze soundtrack ligt evenwel vooral op industrial rock (cf. 'Bullet', 'The Walls With Balls', 'Bombs For Dinner'), een genre dat niet aan bod komt bij de soundtrack van 'Destination Sol' en dat toch wel een andere atmosfeer oproept. 'Abatron OST' bevat ook klassieke instrumentatie, zoals onder meer te horen in de openingstrack 'The Council' en in 'R U Human?'. Verder is er veel aandacht voor subtiele elektronica en glitches, alsook het soort OST-elementen dat doorgaans met bombastische filmmuziek wordt geassocieerd. Het is moeilijk om deze release in detail te bespreken, te weten dat de meeste tracks te kort en te fragmentarisch zijn om ze echt te gaan ontleden. De nummers die mij persoonlijk het meeste aanspreken, zijn deze waarvan een dreigende ondertoon uitgaat. Dat geldt met name voor het hypnotiserende 'Nekros Core' en de eerder aangehaalde dark ambient-track 'March For The Core'. Ook de industrial rock-tracks kunnen mij bekoren, vooral 'Bombs For Dinner'. Maar ik zal niet zeggen dat ik er ondersteboven van ben. Vooral naar het einde toe (vanaf 'The Backdoor Rod') begint mijn aandacht af te zwakken, omdat de nadruk hier ligt op genres en elementen die mij minder aanspreken. Dat is nu eenmaal het gevaar met soundtracks. Hoe goed ze technisch gezien ook in elkaar zitten: het moet je ding zijn. Dit soort muziek is doorgaans moeilijker te appreciëren dan een "gewoon" album, omdat het nu eenmaal gecomponeerd is in functie van iets anders. Dat geldt des te meer, wanneer de fragmenten zeer kort zijn. Maar indien dit geen struikelblok vormt, kan het zeker de moeite zijn om deze soundtrack een kans te geven. Uit op 15 september als digitale release.
Marjolein Laenen |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Dead Cross - Dead Cross
Laibach - Also sprach Zarathustra
Locus Control - Liggur
Claude Speeed - Infinity Ultra
Machinefabriek - Assemblage. Gathered Eccentrics 2010-2016.
Aegror - Dead Man's Diary
Hok-Key - Kalasy Pad Siarmon
Chihei Hatakeyama - Void XII
Phonophani - Animal Imagination
Cheer-Accident - Putting Off Death
Andere besprekingen van NEON INSECT
Neon Insect - Glitches
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Crooniek heeft zijn eerste cd uit: 'Trail of Time'. Tenminste als enkel Crooniek, want eerder al bracht het blazersensemble uit Kampenhout cd's uit met Olivier & Crooniek, en als onderdeel van Winterstille. Crooniek is een ensemble dat verbonden is aan Gerry Croon, redacteur bij Dark Entries. Gerry schrijft graag arrangementen ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Terwijl u en ik nog altijd wachten op de al ‘eeuwen’ (nu, zo lijkt het wel) nieuw albums van meneer Smith en de zijnen komt er alweer een heuse box. Ditmaal worden live opnames uit de jaren 70, 80 en 90 gepresenteerd, goed voor 6 cd’s en 54 nummers. Al komen sommige nummers, die steevast al decennia de The Cure set halen, ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Het was al een tijdje rustig rond Agent Side Grinder. Iets wat Pete Burns ook is opgevallen. Pete Burns is dan ook de andere ik van Kill Shelter. Die laatste naam is geen onbekende meer, nooit vies geweest van enige samenwerkingen en vaak werkzaam als producer voor tal van bands.
Kill Shelter mag een identiteit hebben die vaak weerkeert. ...
En dat is niets om ook maar een klein greintje schaamte voor te kennen, want schaamte is de schaduw van de liefde. Vaselyne, het buiten proporties aanstekelijke duo met Yvette Winkler en Frank Weyzig bereidt zich voor op een album dat er tegen 3 juni staat aan te komen. The Sea Says mag alvast iets zijn om naar uit te kijken. Getuige daarvan ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...