|
|||||||||||||
Soms komen er bij Dark Entries promo’s binnen die het in Keulen doen donderen, nooit van gehoord, mij en iedereen totaal onbekend. Deze Mokroïé waagt ook z’n kans en kwam door een manoeuvre van een handig redactielid bij mij terecht. Nu, als ik op de bio lees een verfrissend mix van ambient, trip hop, electronica en dream pop slaat de schrik me om het hart. Uitgegeven in eigen beheer trouwens deze “Machines And Soul” al is het niet het eerste wapenfeit van deze Francesco Virgillo en Carol Aplogan, die als we goed zijn ingelicht tegenwoordig in Parijs zouden resideren. De groep, evenzeer gefascineerd door cinematografie en fotografie probeert met hun composities beelden te scheppen, en konden reeds rekenen op interesse van Yann Tiersen, Jimi Tenor en Massive Attack om er een paar te noemen. Goed, de muziek nu, angstzweet breekt me uit als het cd’tje door mijn cd speler wordt opgegeten maar dat bijkt ten onrechte. Deze “Machines & Soul” klinkt warm, glijdt langzaam en dromerig vooruit, met her en der een trippy en/of pop arrangement. De opener “We Can Make It Fit” bromt nog een beetje, maar ademt rust terwijl doorheen “Guns Bless America” eerder gelatenheid klinkt. “Disoriented” opent als een electro pop song en blijft instrumentaal hoewel het wat mij betreft één van de meer interessante nummers is van het album, songs als “Glistening Like Obsidian” of ”Put Your Hands In The Dirt”, kabbelen gezapig verder zonder evenwel storend te zijn, de laatste krijgen we trouwens ook met vrouwelijke vocalen in de soft minimal voice mix. A bij al is dit een schijfje in eigen beheer dat veel verder reikt dan wat ik doorgaans de interessesfeer van ons lezerspubliek zou noemen. Maar deze Mokroïé bewijst dat het af en toe eens deugd kan doen om verder te kijken. Niks wereldschokkends maar gewoon een gezapig elektronisch schijfje dat niet eens zo ver af zit van de uitgesproken intentie, een verfrissende mix van ambient, trip hop, electronica en dreampop in een cinematografisch jasje.
Mokroïé (facebook) Kurt Ingels |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Deathcrush - Megazone
Kadaver - Necrotizing Fasciitis
In A Dream - No Songs For Lovers
Ernest Hood - Neighborhoods
Blackhouse - One Man’s collection 1984 - 1989
Kadaver - Criminally Different
Kadaver - All You Can Hate
Meira Asher - Pour En Finir Avec Le Jugement De Dieu
Nova Et Vetera - Au-Delà
Benedicte Maurseth - Benedicte Maurseth
Epica heeft een nieuwe plaat klaar voor jullie. Op 26 februari komt 'Omega' uit, en dat is de opvolger voor het onder lof bedolven 'The Holographic Principle' uit 2016. Na video's voor 'Abyss Of Time' en 'Freedom - The Wolves Within', is de derde single een mooie ballade op piano: 'Rivers'. '"Rivers" ...
Zegt de naam Frank Weyzig u iets? Niet erg als het geen belletje doet rinkelen, maar hij zat in de eerste opstelling van Clan of Xymox en richtte daarna Born For Bliss op, en dat zijn twee groepen waar u hopelijk wel al van gehoord hebt. Sinds jaren heeft hij ook een project met de Nederlandse zangeres Yvette Winkler, die u misschien ook kent ...
Inderdaad, wie weet kan jij ons een dienst bewijzen! Graag houden we ons webzine zo up to date mogelijk, het feit dat we vorig jaar onze 25ste verjaardag mochten vieren bewijst toch wel dat de vrijwilligers die onze redactie telt hiervoor stuk voor stuk telkens weer hun beste beentje voorzetten.
Maandelijks worden we bedolven onder de ...
Dark metal sensatie uit Portugal, Moonspell, draait al bijna 30 jaar mee in het vak. Op 26 februari 2021 doet ze opnieuw een gooi naar liefhebbers van donkere goth metalen met album ‘Hermitage’ en dit via metal gigant Napalm Records. Naar eigen zeggen staat dit album symbool voor een epische reis doorheen de donkere dagen van het ...
Vandaag neemt nieuwbakken (gezien zijn leeftijd misschien niet de beste woordkeuze, maar kom) president Joe Biden zijn intrek in het Witte Huis.
Laat ons dat voorzien van een passend nummertje, zo dacht de Amerikaanse industrial metal band Varicella.
Speciaal ter gelegenheid van de inauguratie nam de band, voor de gelegenheid samen ...
De verrassende (en toch ook weer niet) nummer 1 in mijn eindejaarslijstje: de Limburgers van Kregel! Een interview met hen kon je hier reeds lezen, daarom leek het ons het ideale moment om eens een babbeltje te slaan met hun werkgever. Wagonmaniac Music bracht namelijk naast de 4 Kregel EP’s nog tal van sterk materiaal uit, en dit in ...