|
|||
| Japan boven, deze Moi Dix Mois is cult, tenminste dat is wat u en de scene er van willen maken. Het exotische en mysterieuze Japan is immers altijd goed voor wat cult bij ons mystiek onbekwame westerlingen; geisha’s, samoerai, wreedheden, lolita’s, manga en subversieve seks het land van de rijzende zon heeft zo z’n streepjes voor. Trisol wist als geen ander het fenomeen Moi Dix Mois tot cult proporties op te blazen. Maar valt er door het fraai verpakte imago van dit kwartet ook één en ander te beleven dat dit cultlabel rechtvaardigt? Een moeilijke vraag. Laat me eerst stellen dat ik deze Moi Dix Mois niet meteen als een typische gothic band zou willen omschrijven, muzikaal sluit één en ander veel meer aan bij bombastische tot symfonische metal die door een elektronische nachtmerrie wordt gehaald. Ik bedoel maar dat vooral de arrangementen deze release en wel zeer gejaagd en bombastische sfeer weten mee te geven. Theatraliteit troef dus met invloeden die neoklassiek en gure gitaren moeiteloos maar niet altijd even efficiënt weten te combineren. Typerend en het meest opvallend zijn vooral de stevige metal gitaren die af en toe uit de actuele Lacrimosa school lijken te komen al is en blijft de totaalverpakking van “Dixanadu” (dix betekent zoveel als begin en oneindigheid en xanadu staat voor mystieke plaats) wel veel meer claustrofobisch. Indien u snel bent kunt u zich nog de oplage aanschaffen (digipak) waarbij de strikt gelimiteerd en al lang niet meer verkrijgbare ep “Lamentful Miss” is mee geleverd. Als u het nog exclusiever wil gaat u beter op zoek naar de gelimiteerde vinyl versie van deze release. Cult? Als u dat wil ja, al was het maar omwille van de vrij unieke en relatief exclusieve muzikale taal! Big in Japan? Big in Japan-alright, Pay! -- Then I'll sleep by your side -- Things are easy when you're big in Japan Oh when you're big in Japan! [KI] Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Sopor Aeternus & The Ensemble of Shadows - Les Fleurs Du Mal
Rise And Fall Of A Decade - Noisy But Empy
Skorbut - Firewall
Elusive - Locked Doors, Drinks And Funerals – Songs From The Desert
Inertia - Inertia
Lily's Puff - Heaven frowns
Funker Vogt - Aviator
Obsc(y)re - Aus der Traum
Crisk. - Das erste Mal
Suicidal Romance - Love beyond reach
Bent u van mening dat er binnen de hedendaagse alternatieve rock te veel op veilig gespeeld wordt en zodoende vooral risico’s vermeden worden? Dan staat u qua denken op één lijn met Wim Lankriet, die we via zijn project Syrenomelia reeds aan u voorstelden. Om zich nog meer te bevrijden van de door de muziekindustrie opgelegde ...
Het kan niet op. Als trouwe lezer merkte u allicht reeds dat Dark Entries (en ik niet in het minst) een hart heeft voor gothic rock. Zo verscheen nog maar pas het leuke nieuws dat het Amerikaanse The Wake uitpakt met een nieuw album en nu mag ik ook zeggen dat hun Britse evenknie Rosetta Stone in 2020 hetzelfde doet. Waar het album “Seems ...
Na vele positieve reacties op ‘Post Mortem’ (2018) en vele memorabele optredens met onder andere Wiegedood, Wolvennest, en Marche Funèbre wil Splendidula graag een nieuw teken van leven tonen. Deze Belgische atmospheric doom metal band zal begin 2021 een nieuwe plaat uitgeven, getiteld ‘Somnus’ en dit via het ...
Liefhebbers en liefhebsters van gothic rock opgelet! Het Amerikaanse The Wake (opgericht in 1986 in Columbus USA), één van de meest onderschatte old school gothic rock bands van de tweede golf, pakt tegen Halloween uit met een nagelnieuw album, “Perfumes And Fripperies” waarvan het nummer “Hammer Hall” ...
Dead Can Dance kan er prat op gaan zowat op zijn eentje de neoklassieke variant op darkwave te hebben uitgevonden. Ze zijn de onbetwiste pioniers in het genre, die intussen veel navolging heeft gekregen. Lisa Gerrard en Brendan Perry hebben in 2019 een zeer succesvolle tournee gemaakt na de uitgave van 'Dionysus', en ze willen dat ...
Na het horen van hun laatste album Virtual Lullaby Circus tipten we hen reeds als favorieten in de momenteel lopende Humo’s Rock Rally. En zie, we hadden het maar weer eens bij het rechte eind: kwaliteit komt altijd bovendrijven en bijgevolg stootte het Limburgse Hugs Of The Sky door tot de finale van dit prestigieuze concours. Even ...
Onlangs, tijdens volle maan, volgend op Lugghnasadh bracht Sven Visterin (Ernst H. Störzhendr/The Horny Hour (Radio Centraal)) in samenwerking met Sombre Soniks de compilatie The Central Throne uit. Het is een album dat gaat over hartcoherentie. Bij een album dat ademhalingsoefeningen moet begeleiden denken wij spontaan aan het soort ...