Het ronde nummer 200 in de Zoharum catalogus werd gereserveerd voor iets speciaal: een dubbele cd van de Poolse drone dark ambient act Moan (Rafal Sądej heet de man achter de act) 20 jaar na de eerste cd-r uitgaven van “Isolate” (7 nummers) en “Desolate” (3 tracks), nu samen verenigd op het eerste schijfje (10 tracks, 62 minuten). Het tweede schijfje “Mutate” (11 tracks, 75 minuten) is een remix cd. Van Moan besprak Dark Entries in het verleden reeds twee albums waarvoor hij samenwerkte met Genetic Transmission, een andere act uit de Zoharum stal: “Collaboration 1” en “Dedicated To Luigi Russolo”. Deze uitgave komt in een 3 panel ecopack gelimiteerd op 300 exemplaren.

CD 1 “Isolate – Desolate” . Het eerste schijfje bevat dus het materiaal van een oud cd-r album en een oud cd-r mini-album uit respectievelijk 2000 en 2001.

A) “Isolate”

Opener “When Dream Doesn’t Come” klinkt als een creepy dreigende drone track. Drone met lage resonerende geluiden. Als vanzelf zet je dan het volume een stuk hoger om optimaal in de sfeer te worden ondergedompeld. Maar dan doet na de helft van de track plots één geweldig luide drone als een krakende donderslag je uit je zetel opwippen. In de tweede track “Quiescence” duiken een soort kriepende piepende geluiden op tussen de drones. “Void” bevat een soort schurende en schrapende drone geluiden.

“Work Report #356” is met stip mijn favoriete track van het ganse album. Een vreemd minimaal muziekje met computerpieptonen duikt op tussen de donkere drones. Ook stemsamples als een soort vervormde telecomstemmen steken af en toe de kop op.

Na het korte “Zeroing” (1,5 minuut) volgt met “Endymion” weer een lange en trage dark ambient track met echoënde drones en bezwerende drone-synth tonen gemixt. De titelloze slottrack "(…)" is dan weer drone met een soort hartslag geluid.

B) “Desolate”

“&q8v” bevat tinnitus-achtige pieptonen en geluiden als van zware vrachtwagenmotoren over de drones gemixt. Op “Inside” zegt een stem welgeteld 5x op gebiedende toon: ‘Silence’ (en ook nog een paar andere woorden zoals ‘isolation’), ook scherpere drones komen hier op de voorgrond naast de laag brommende drones. “Absorption” bevat weer vage stemsamples (en zelfs even wat gefragmenteerd gezang) over een noisy drone track met pieptonen en naar het einde toe toch ook een minimale synthmelodie.

CD 2 “Mutate”. Over naar de remix cd met 11 remixen.

Mijn favoriete track van het eerste schijfje, “Work Report #356”, werd geremixt door de artiest zelf en de rest door vrienden en kennissen waar we er zowaar een paar van kennen: Maciek Szymczuk en Genetic Transmission kennen we van hun eigen releases op Zoharum en Job Karma heb ik zelfs ooit live aan het werk gezien in Antwerpen in december 2012 op het BIMfest.

Dead Factory, Amon, Syntal[XE]rror, Joanna & Another One, C.H. District en Blare For A vervolledigen het lijstje met een aantal meer obscure namen. De remixen dateren allen van de periode tussen 2003 en 2006 en spijts vroegere plannen werden ze nooit eerder gereleasd.

Zoals we van hem gewoon zijn, brengt Genetic Transmission een vrij experimentele remix van het “Desolate” mini-album. Met zijn 14 minuten is dit de langste track van de ganse release. Maciek Szymczuk mixt variabele beats onder “Endymion” in een soort glitch remix. Maciek Szymczuk heeft het blijkbaar erg voor deze track want er staat nog een tweede remix op van deze track door dezelfde artiest en ook hier vliegen de clicks en cuts ons om de oren.

Syntal[XE]rror doet helemaal zijn eigen ding met “Void” met een veelvoud aan ingewikkelde beatstructuren en syntheffecten. Ook best een glitchy remix zoals ook de remix van “Absorption” door C.H. District. “Void” staat hier trouwens nog in twee andere remix versies te pronken, namelijk door Dead Factory en Amon.

Een spannende en dreigend duistere remix met elementen van noise en power electronics maakte Job Karma van “When Dream Doesn’t Come”. Van deze track staat er nog een tweede remix op door Blare For A, die er een soort horrorsoundtrackachtige syntheffecten aan toevoegt.

Joanna & Another One maken van “Quiescence” zelfs een vocale mix waarop een meisje (Joanna?) een soort geïmproviseerde zang op het nummer loslaat met veel lalala's in allerlei toonaarden. Diamanda Galás van de Lidl, Nina Hagen van den Aldi of Lene Lovich van de Primark hoor ik kwatongen al beweren. Maar alleen al door het hoorbare enthousiasme en de overtuiging waarmee het wordt gebracht, is het aangenaam om naar te luisteren. Een speelse noot in het donker en de opmerkelijkste remix track.

Website

Bandcamp

Henk Vereecken
07/12/2020