|
|||||||||||||
Electro uit België. Dat gaat er in als een zoet broodje van de warme bakker op zondagmorgen en dat is al sedert de jaren 80 zo. Ondanks alle tijdloze en belpop 100 lijstjes van deze tijd mag uw aandacht daar eens op gevestigd door de betere muziekpers (lol). Merci Dark Entries. Uiteraard zullen het alleen de echt grote namen zijn die mogelijks, als de wind gunstig zit, één van deze lijstjes halen. Misschien ook niet. Maar geen erg, ook op de dag van vandaag zijn er bands die deze erfenis eer bewijzen en resoluut kiezen voor een elektronische aanpak die sterk verankerd zit in de elektronische (donkere) magie die in de jaren 80 en 90 door ons Belgenland waarde. Mirexxx is zo’n groep, opgericht in 2007 en dik 10 jaar later worden de vruchten geplukt van zoveel ijver en doorzettingsvermogen, het debuutalbum “Vault” (na twee albums in eigen beheer en de vorige jaar verschenen ep “Inside You”). Mirexxx, het duo Posse en Stijn Szin zweren bij het electrogeluid dat begin jaren 90, toen het nog terecht dark electro heette, de scene uit de commerciële new beats van de eind jaren 80 trok. Het geluid zit ergens tussen een oude Suicide Commando, en de eerste albums van Hocico in, effecten op de stem, donker en apocalytische sferen met af en toe een sneer naar iets wat je vervaarlijk een melodietje zou kunnen noemen. “Chaos” (ik hoor een flard Skinny Puppy?) kent enige zwier in zijn tempo, terwijl "Anabolic" me eerder aan zo’n spierbal dame op testosteron doet denken, het ziet er niet uit maar net daardoor is het ook ergens wel aantrekkelijk of beter fascinerend. Dit is de dark electro waarmee ik groot ben geworden, lang voor enige contaminatie door techno bleeps en beats of andere future pop commercie afbreuk deed aan de ware geest van het genre, anderzijds kunt u als krititkaster stellen dat deze muziek zowat 20 jaar te laat komt om aanspraak te maken op veel airplay. Maar daar gaat het bij Mirexxx niet om, “Death Angel” is aanstekelijk in zijn eenvoud zoals Suicide Commando ten tijde van “Critical Stage”. Men zegge en schrijve 1993. “Inside You” (zie clip) kenden we reeds van de gelijknamige ep en met “Distraction” wordt een instrumentale soundscape (met oude Hocico geluidjes) vol onheil aangeleverd. Met “Bloodresource” wordt zelfs een nummer, hier evenwel in een actuele 'radiate mix', gepresenteerd dat reeds op het in eigen beheer uitgebrachte “Nine Angels” (2011) het levenslicht (sic) zag. Met “Dimension” worden we terug de donkere club dansvloer opgeschopt al is het ritme eerder log, de vocalen hard en woedend, een synth lijntje doorbreekt het monotone grijs van ons dagelijks leven met een straaltje zon of hoop zo u wil én een trekkebenend danspasje. Lang geleden dat ik nog een geluid heb gehoord dat zo nauw aansluit bij het geluid van de authentieke dark electro die de eerste helft van de jaren 90 zijn hoogtepunt beleefde. Mirexxx draagt dit label dan ook met trots. En terecht. Sommigen zullen dansbaarheid en vrolijke melodieën missen, maar anderen zullen in hun nopjes zijn met zoveel elektronische onheil en duisternis. Elke medaille heeft immers twee kanten. Een geslaagd niche debuut dat bij de liefhebbers wereldwijd op handgeklap zal worden onthaald.
Mirexxx (facebook) Kurt Ingels |
EchozoneVolgende besprekingen
The Passengers - All Through The Night + Queen Of Weird (singles)
Pavallion - Stratospheria
Various Artists - Unusual Sounds: The Hidden History Of Library Music
Astral Son - Wonderful Beyond
Ljungblut - Villa Carlotta 5959
Alien Sex Fiend - Possessed
KNK - Dead Body Music III
Streifenjunko - Like Driving
The Gloaming - Live At The NCH
Hanna Paulsberg Concept - Daughter Of The Sun
Andere besprekingen van MIREXXX
Mirexxx - Nine Angles
Rammstein, de band waarvan de groepsleden al eens graag met vuur spelen, trad deze woensdag op voor een uitverkocht Koning Boudewijnstadion. Uw reporter ter plekke was erbij en kwam er zonder brandwonden vanaf.
Er was een massale toeloop voor de metalband uit Duitsland. Alle tickets vlogen in november vorige jaar reeds in minder dan een ...
Zelf geven ze er niet zo heel veel ruchtbaarheid aan, maar dit jaar viert M’era Luna zijn inmiddels 20ste editie. De jaarlijkse traditie in volle zomertijd mag iedere keer dan weer een feestje zijn. Het feestje in eigen leefwereld, waar het vliegveld van het Duitse Hildesheim wordt omgetoverd tot het walhalla van de gothics en ...
Muzikale fijnproevers weten al langer dan vandaag dat JH De Wommel de place to be is om deviante muziekjes te ontdekken.
Op de laatste dag van de zomervakantie slaan New Wave Top 100 en Pale Moon de handen in elkaar voor de tweede editie van Sewerfest.
Vanaf 20 uur kan je er optredens meepikken van Diagnostic Error (EBM), Cojones Del ...
De nieuwe, postume Angels Of Liberty, “Servant Of The Grail” is een feit. En ik ben redelijk enthousiast. Ik hoop binnenkort een review van dit album op deze site te kunnen presenteren maar wil u nu alvast laten kennis maken met “The Last Vampire”, het nummer dat dit album moet presenteren. En geloof me dit nummer doet ...
Ik ken het, en allicht nog velen anderen met me. Ook al willen u en ik als notoire goths het eeuwige leven we worden ouder en daar komen dan - als je niet goed oplet - soms kinderen bij kijken. En die kijken met ouder worden wel eens raar op bij al dat zwart van mama of papa om van de muziek die soms door de woonkamer galmt nog maar te zwijgen. ...
Ze volgen elkaar in snel tempo op, de Dark Entries Nights, maar dat is uitzonderlijk. Zaterdag mogen we twee uitstekende elektronische groepen ontvangen die onlangs prachtplaten hebben uitgebracht.
Noire Antidote komt uit Nederland en heeft zich in korte tijd opgewerkt tot één van de witch house-groepen die je moet gezien ...
Mirexxx heeft een nieuwe cd uit: ‘Vault’. Opnieuw krijgen we old school dark electro, maar anderzijds verschilt hun geluid danig van andere electrogroepen, onder meer omdat de basdrums niet prominent gebruikt worden en ze eerder hoge percussie en bliebjes gebruiken. De reacties op de nieuwe plaat waren uitstekend, en voor ons was ...
Meer dan een jaar had ik ernaar uitgekeken: de 28ste editie van het Wave-Gotik-Treffen in het pinksterweekend. Persoonlijk vond ik het donkere elektronische deel van de line-up niet echt "wauw", maar dat hield mij niet tegen om mij 4,5 dag lang rot te amuseren. En zoals elk jaar schrijf ik ook nu een verslag over mijn dolle avonturen ...
