François-Xavier Michel is een Parijzenaar die sinds 2002 met Millimetric bezig is. Beïnvloed door Front 242, DAF, Liaisons Dangereuses, Severed Heads en The Klinik begon hij muziek te maken in 1988. Hij staat ook bekend als producer en heeft al een heleboel remixen op zijn naam staan van onder andere The Neon Judgement, Trisomie 21, Solitary Experiments en Ionic Vision. Zijn debuut op M-Tronic (Expériences Modernes) kwam twee jaar geleden uit en nu krijgen we van hetzelfde label deze remix cd. Ik lees enkele bekende namen zoals The Hacker, Dirk Da Davo, David Carretta en The Horrorist aangevuld met wat nobele onbekenden.

Zijn stijl is een mix tussen ebm, analoge electronica en experimenten en hijzelf omschrijft het als "Cold Energy". Oude new beat of zelfs Detroit techno horen we inderdaad bij het eerste nummer, Smoking Kills herwerkt door The Hacker. Colargol (Adriano Canzain) klinkt erg dreigend met distorted vocals die doen denken aan Psychobitch. Dans Mes Yeux (9Elma) heeft een geweldige drive en klinkt veel beter dan de clichématige electro waar Switch ons mee om de oren kletst.

Nog meer van dat moois zijn de mixen van People Theatre (1972), Club Amour (Escape From Camp 81), Smoking Kills (The Horrorist) en de Strange Connection mix van Dans Mes Yeux. Vooral het nummer van The Horrorist klinkt heel donker en repetitief. Van Dirk Da Davo's mix (Prejudicial Silence) had ik meer verwacht, het klinkt wat als het zwakke broertje Felix The Housecat (Nicotine On The Silver Screen).

Als toemaat zijn er nog drie onuitgegeven nummers die al even goed zijn als de rest en ze doen me watertanden naar de -voor mij nog onbekende debuutplaat- Expériences Modernes. Industry And Morality is spooky 80's electro die klinkt als een moderne Neon Judgement (bijna dezelfde drumgeluiden van Fashion Party) en hij laat voor mij Dirk Da Davo dan ook achter zich. Action Body is, de naam zegt het zelf al, een zware ebm stomper die elke dansvloer in vuur en vlam kan zetten. Speel dit na Words van Goose en zelfs de plaatselijke chirofuif doet lustig mee... Can't Speak is een waardige afsluiter.

Weinig slecht op aan te merken, mindere nummers zijn er niet echt en ongeveer de helft is gewoon zulk een goeie ebm of synthpop dat je sommige nummers wel tien keer na mekaar kan spelen. Een knappe mix tussen authentieke ebm en moderne electro en vandaar een aanrader.

Millimetric

M-Tronic

Chris Konings
18/02/2011