Ha, die Melotron. Collega-redacteur Dimi en ik moeten nog altijd lachen om een YouTube-video van hun optreden op M'era Luna 2003, waarin zanger Andy K. en gastzangeres Julia Beyer een uiterst onderhoudende performance van 'Folge Mir Ins Licht' gaven. Het is een inside joke die al even lang meegaat als de video zelf. Waarmee ik niet wil zeggen dat Melotron een flutband zou zijn, wel integendeel. Ik vind hun compilatie 'Werkschau' uit 2014 zeer goed, zeker de bonus-cd waarop de geniale B-kanten 'Sommer' en 'Wohin - Monoton' staan. Vandaar ook mijn interesse om hun nieuwste release naar mij toe te trekken. Het is hun eerste album sinds 2007, dus je kunt je wel voorstellen dat de fans razend nieuwsgierig zijn naar het nieuwe werk. Op vrijdag komt hij dan eindelijk uit, maar Dark Entries kreeg hem alvast te horen in avant-première. Hier is 'Für Alle'.

Melotron is een band die altijd al heeft gebalanceerd op de grens tussen electropop en futurepop. In essentie is het electropop, zij het met een onmiskenbare trancey ondertoon en dit gewoonlijk in verschillende gradaties (van subtiel tot volle futurepopmodus). Dat is op het nieuwe album niet anders, getuige onder meer 'Menschen' en 'Wo Ist Dein Problem'. Maar de groep gaat duidelijk mee met haar tijd. In mijn recensie van 'Werkschau' had ik reeds aangestipt dat er een EDM-invloed te bespeuren viel. Blijkbaar heeft de band de smaak te pakken gekregen, want 'Hätte, Wenn Und Aber' is veruit de meest clubby Melotron-track die ik al gehoord heb. Al denk ik niet dat je Melotron snel zult horen op een gothic/electro party (tenzij misschien in Duitsland), want daarvoor is hun muziek over het algemeen niet dansbaar genoeg. Het is een synthpopband die flirt met club-invloeden, zonder ooit voluit de kaart van de clubmuziek te trekken. Dat is al sinds eind jaren 90 zo en ik denk niet dat dit snel zal veranderen. Maar het moge wel duidelijk zijn dat Melotron niet vies is om nieuwe (commerciële) invloeden te incorporeren in hun muziek. Een aan deze tijd aangepaste versie van zichzelf, zeg maar.

Dit album bevat ook een aantal minder voor de hand liggende tracks. Zo zijn er 2 Engelstalige nummers, wat een zeldzaamheid is in het Melotron-repertoire. En deze mogen er ook wel zijn. Het emotionele, meeslepende 'Junkie' is mijn grote favoriet (op de voet gevolgd door het evenzeer beminnelijke, doch Duitstalige 'Alles Auf Anfang'), in die mate zelfs dat ik meezing met dit nummer in de auto. 'Der 2. Planet' is een instrumental, maar deze vind ik persoonlijk minder geslaagd. Daarvoor hoor ik Andy K. te graag zingen. Wat ook de reden is dat ik niet zo te vinden ben voor het experiment dat de titel 'Eigentlich' meekreeg. Geen idee wie deze track over echtelijke ruzies heeft ingezongen (ik gok op één van de andere groepsleden), maar deze persoon beschikt niet over dezelfde charismatische zangcapaciteiten als mister K. Op het album staat ook een ballade genaamd 'Dein Glück', maar deze is ook niet zo mijn ding. Geef mij maar de energiekere synthpop/futurepop-nummers zoals 'Und Dafür'; daarin schuilt mijns inziens de ware sterkte van Melotron.

'Für Alle' is niet zo speciaal als sommige fans graag zouden geloven, maar slecht is dit zeker niet. Hopelijk moeten we nu wel geen 11 jaar wachten vooraleer het volgende album uitkomt. En hopelijk wordt deze band eens geprogrammeerd op het WGT, want ik zal niet rusten voor ik hen in concert heb gezien, met of zonder spaghettibandjes en naar lucht happende vissen (inside joke).

Tracklist:

1. Willkommen - 2. Alles Auf Anfang - 3. Menschen - 4. Junkie - 5. Wo Ist Dein Problem - 6. Hätte, Wenn Und Aber - 7. Der 2. Planet - 8. Sleep Well - 9. Eigentlich - 10. Und Dafür - 11. Dein Glück

Homepage

Facebook

Marjolein Laenen
25/06/2018