|
|||||||||||||
Massive Ego is zo’n type band dat het moet hebben van een niet in te schatten doorzettingsvermogen. Een goeie 20 jaar actief, met een stapel EP’s onder de arm en 3 full-albums. Maar met wisselend succes, en met even zo veel personeelswisselingen. Met 1 constante, Marc Massive, androgyn uitziend maar vooral in de gedaante van mannelijk model en danser. Het laatste Massive Ego-album (Master And Servant) dateert ondertussen reeds van 2008. Die stilte wordt nu doorbroken door hun 4de plaat Beautiful Suicide. Laat je vooral niet misleiden, wat hier volgt is alleszins geen verheerlijking voor de zelfdestructie. Ook al laat de titel van het album anders uitwijzen, volgens eigen zeggen is er niets moois aan de zelfdoding. Al dient het in zekere zin een metafoor te zijn voor de uitmergeling van jonge deernen die zich profileren op de catwalk om zo een niet bestaand schoonheidsideaal na te streven. Marc Massive kan het weten. Hij heeft het al zo vaak zien gebeuren. Voor Massive Ego moet deze Beautiful Suicide het album van de eeuwige roem gaan worden. En daar heeft het alle kans toe. Mede ondersteund door Chris Pohl van Blutengel en met tegenwoordig Lloyd Price van Sigue Sigue Sputnik in hun rangen. Beautiful Suicide laat zich kenmerken door extra gelaagde elektropop die geen angst heeft om catchy uit de hoek te komen, zich een weg baant richting dansvloer zonder ook maar ergens ongeïnteresseerd of ongenuanceerd over te komen. Eigentijdse Elektropop/Synthwave als muzikale stempel voor tracks als Low Life (met de gastvocalen van Maggie KDeMonde van Scarlet Fantastic), The Girl Who Finds Gifts From Crows, en Kate In A State. Meer stampendheid is er met She Uses Sex, Haters Gonna Hate dat de medewerking kreeg van dark-rapper Belzebub, maar vooral Drag Me In, Drag Me Under en Rise. Er zijn wel meer samenwerkingen te vinden op deze Beautiful Suicide. Let Go bijvoorbeeld werd geschreven door Boy George en Blood In Your Veins zorgt voor de samenzang met Chris Pohl zelve. Gene Serene als Londens elektronica-artiest leverde dan weer zijn bijdrage voor Out Of Line (toeval waarschijnlijk dat Beautiful Suicide op het gelijknamige label werd uitgebracht). Het meest herkenbare op dit album is ongetwijfeld I Idolize You, dat reeds 6 jaren geleden als single werd uitgebracht. En ongetwijfeld heeft u hier al wel eens op staan dansen. Dead Silence Rising is ook zo’n track die op zichzelf een eigen leven zou kunnen leiden. De Pop-Elektronica kan vaak eentonig tot saai zijn, het is die valkuil die Massive Ego vakkundig weet te omzeilen. Er zit meer dan voldoende wisselwerking tussen de tracks onderling. Aandoenlijke synthpop kleurt zo Coldest Light Of Day, Where I Find Myself, Beautiful Suicide en Goodbye London tot een pallet waar de donkerheid nog net dat straaltje zonlicht doorlaat. De soundtrack van de film des onheils staat geboekstaafd als Public Disorder. En alsof dat allemaal nog niet zou volstaan zijn er nog remixes van Blutengel, Ashbury Heights, CHROM, Ludovico Technique, Nature Of Wires, Ash Code en NeroArgento. Met inbegrip van de proloog Ghost In My Dream telt dit dubbel-album dan ook maar liefst 27 tracks die nergens een vleug van verveling toelaten. Meer zelfs, met Beautiful Suicide weet Massive Ego het onderscheid te maken in de harde wereld van de elektronica. De eeuwige roem mag nu plaatsvinden.
Danny Quetin |
Volgende besprekingen
Unimother 27 - Fiore Spietato
Yasmine Hamdan - Al Jamilat
Ghost Dance - Stop The World
Les Chasseurs De La Nuit - Nebel Leben
Apokrifna Realnost - Na Rekah Vavilonskih
Circuncelion - Live In La Noche De Los Candiles
Tábor Radosti - Egregor
TET - Rapid Response EP
The Black Veils - Dealing With Demons
Two Moons - Cognitive Dissonance
Andere besprekingen van MASSIVE EGO
Massive Ego - Noise In The Machine