|
|||||||||||||
Sinds ik Martial Canterel live heb mogen bewonderen op een minimal synth night in jeugdhuis Het Kompas eind 2006, ben ik onvoorwaardelijk fan van alles wat Sean McBride doet. Een hele vriendelijke jongen trouwens, die me toendertijd een cdr toestopte met wat jaren later de elpee "Vigils" ging worden van zijn ander projectje samen met Liz Wendelbo, Xeno & Oaklander. Binnenkort kunt u hier trouwens een interview met Sean verwachten. Maar eerst de nieuwe van Martial Canterel, het soloproject waarmee hij sinds begin deze eeuw mee bezig is. Zoals elke underground artiest is hij begonnen met tapes en cdr's uit te brengen waarna hij in 2004 een eerste officiele release had op Genetic Music. En sinds de komst van het Wierd Records label in 2006 is de trein pas echt beginnen doorstomen. Waar zijn vorige releases uiterst charmant en soms steengoede nummers bevatten kon ik me toch niet van de indruk ontdoen dat het altijd een verzameling nummers was en geen album. Maar hij blijft groeien en heeft met deze "You Today" alweer een grote stap vooruit gezet. Er is meer samenhang en voor het eerst klinkt het als een echt album! Meestal ent hij koude synthklanken op nerveuze ritmesecties die de tijdsgeest van angst perfect weet samen te vatten. (Occupy These Terms, Market, You Today) Een wat trager tempo met meer melancholische toets horen we in Sidestreets en Some Days. Van bij de eerste noten krijg ik al kippevel van dat prachtig analoog geluidstapijt. Vooral het erg droevige The Empty Sand doet mijn adem stokken, je hoort de electronische golven stukslaan op het strand en dit alles wordt begeleid door zijn onderkoelde doch gevoelvolle stem. De eerste echte bom wordt hierna pas gedropt, Still A Part is terug meer uptempo met een zalige melodie en doet denken aan het beste werk van Trisomie 21. Het is duidelijk dat hij meer speelt met contrasten tussen opgewekt en droevig, waar hij vroeger alles eerder monotoom hield. Zeker en vast een goede keuze, Secret Stores is bijvoorbeeld erg opgewekt met een mooie wisselwerking tussen trage en snelle ritmesecties. De tekst klinkt ook hoopvol: I've set my sights below the lights Daarna wordt je meteen geconfronteerd met de ijskoude tristesse van het grote verlies in Don't Let Me Go, zonder twijfel één van de mooiste songs aller tijden (samen met Still A Part) en een afsluiter die je verweesd achterlaat. Op de cd versie staan nog twee uptempo nummers (Playfair, For Us) die er een beetje verloren opstaan, de tracklist had daar volgens mij beter gekund. Niettemin een fantastisch plaatje die zeker in mijn eindejaarslijst komt en mijn advies is dan ook om eens langs te gaan in het virtueel Smurfendorp... Gewoon kopen die handel! Chris Konings |
Wierd RecordsVolgende besprekingen
Autolux - Transit Transit
Ikon - Flowers For The Gathering
Cloon - Mostly Harmless
Dexy Corp_ - Uchronopolis
Leichenwetter - Zeitmaschine
Ikon - In The Shadow Of The Angel
Gothminister - Anima Inferna
Das Ich - Egodram (edition)
Mt. Sims - Happily Ever After... Again
Six Times Zero - Stuffed Animals Never Think Of Suicide
Andere besprekingen van MARTIAL CANTEREL
Martial Canterel - Austerton
In hetzelfde genre: MINIMAL
Verzamel 12' - Svensk Bonnasynth
Various Artists - Archipel Electronique Vol.1
Alva Noto - UNIVRS
Monty Adkins - Fragile.Flicker.Fragment
Koji Asano - Solstice Eclipse
Francisco Lopez & Novi_Sad - Titans
Geir Jenssen - Cho Oyu 8201 m. -field recordings of Tibet-
Silver Lady - Inclus Concentré De Génie Avec Morceaux Dedans
Starter - Starter (lp)
Simon Fisher Turner - The Great White Silence -original soundtrack to the film-
Het is al sedert 2004 een feit dat een kleiner festival ook groots kan zijn. Het bewijs wordt eens te meer geleverd door de Downhill-organisatie dat er telkens in slaagt om bands te programmeren die je zelden of nooit tegenkomt op een podium waar dan ook in de Lage Landen. Voor de inmiddels veertiende editie van Downhill werd geopteerd ...
Bodo Staiger is dood. De zanger-gitarist van de Neue Deutsche Welle (NDW) band Rheingold is dinsdag (4 december 2019) overleden, de doodsoorzaak is nog niet bekend. Rheingold schrijft over een plotselinge en onverwachte dood.
Met "Dreiklangsdimensionen" had het Duitse new wave trio, naast zanger en gitarist Bodo Staiger nog bestaande ...
New wave uit Noeveren (Boom)! Hun korte self titled debuut “De Delvers” (onze review leest u hier), vol korte, gebalde, flitsende Nederlandstalige new wave en postpunk songs verscheen vorig jaar (2018). Op 13 december spelen De Delvers hun laatste concert van dit jaar (2019) in de Kleine Hedonist, Sint-Jacobsmarkt 34, 2000 in Antwerpen! ...
Als u al enige tijd mee gaat in de scene (lees een eeuwigheid) en dus niet zomaar een hipstertje of meelopertje bent dan zegt u deze naam vast nog iets. Dit duo rond Laurent en de feërieke verschijning Alastrelle is, zoals het goeie goths betaamt, weer onder de levenden. Hier bij ons was dit duo live een graag geziene gast, en hun albums ...
Deze groep was ooit relatief populair, een off shoot van Madre Del Vizio, veel meer dark wave en zelfs folk invloeden, licht tribaal en zelfs een beetje heidens. De groep werd vooral populair met de albums “Malleus Mallficarum”(1993) en “Ignis Fatus;Irrlichter”(1994). Nadien waren er nog wel tekenen van leven, zo was ...
Keith Brewer, de man achter het geliefde power electronics project Taint is vorige week overleden ten gevolge van een zeer agressieve darmkanker. Door de uitzaaiingen werd zijn doodsvonnis reeds na enkele maanden getekend.
Taint was al een tijdje niet meer actief, maar de man uit Texas bracht onder de naam Mania nog muziek uit.
Taint ...
Toegegeven, onze Dark Entries Nights hebben in 2019 nogal een elektronische draai gekregen. We willen andere donkere genres uiteraard niet verwaarlozen, maar we herinneren er graag aan dat België zijn naam gemaakt heeft in de electro, en wie er laatst bij was op het optreden van IC 434 zal ons niet tegenspreken.
De laatste Dark Entries ...
Het is een feit dat we niet veel Belgische groepen hebben die actief zijn in het neofolk genre. Dit jaar werd ik dan ook zeer aangenaam verrast door de nieuwkomers van La Merde (die we onmiddellijk ook in onze interviewruimte duwden) en zie, het einde van het jaar heeft nog een verrassing in petto: onze nationale trots in het genre, Weihan, ...