|
|||||||||||||
Ook al heb ik nooit Nirvana echt gehaat, draait mijn maag wegens bepaalde redenen om als een band met hun vergeleken wordt. Waarschijnlijk teveel klonen gehoord die de Studio Brusselluisteraar wel een natte droom konden bezorgen maar de echte muziekliefhebber op gekots uitnodigde. Om onbegrijpbare redenen wordt dit trio uit London te pas en ten onpas met de grungehelden uit Seattle vergeleken terwijl er eigenlijk niks te vergelijken valt. Als er al een gelijkenis te rappen valt dan is het dat ze een trio zijn, dat ze energiek klinken (Nirvana klonk energiek op “Bleach”) en dat ze op Subpop zitten, maar daarmee houdt elke vergelijking dan ook op. Male Bonding zijn punk tot op het bot en een regelrechte aanval naar Arcade Fire of Animal Collective, groepen die misschien wel mooi klinken maar verdrinken in hun zelf gecreëerde neo-psychedelische geluiden.. Door die attitude is “Nothing hurts” misschien wel het vuilste plaatje van het moment geworden. Een vuil geluid dat even direct klinkt als een echte punkplaat en niet zo ver af staat van de beginjaren van The Fall, The Ramones of Buzzcocks maar dan wel met een straaljagergeluid. Als je daar nog wat shoegaze (My Bloody Valentine, Jesus and the Mary Chain) en rauwe noise-rock (Husker Du) bijgooit is Male Bonding misschien wel één van de meest belovende gitaargroepen van dit moment. Onlangs waren deze Engelsen aanwezig in Brussel (als voorprogramma van Dum Dum Girls) en alhoewel het bezoek kort was, liet het sporen na. “Nothing hurts” is de ideale middenvinger voor mensen die muziek misbruiken om door misplaatst intellectualisme boven de rest uit te groeien. Male Bonding is back to basics en moest het 1977 zijn dan zou dit trio gedoemd zijn om ooit eens legendarisch te worden. Niemand heeft nooit beweerd dat 1977 nooit kan terugkomen…
Didier Becu |
Volgende besprekingen
Red Industrie - Switch
The Scenics - How does it feel to be loved : The Scenis play The Velvet Underground
Dual Density - Soul Ecstacy
Makaras Pen - Makaras Pen
The Scenics - Sunshine World (Studio Recordings 1977-1978)
Septron - Wuterguss
Klonavenus - The loser EP
Shrinebuilder - Shrinebuilder
Wan's - In A Lifetime
Ion - Immaculada
In hetzelfde genre: NOISE
Dim Arcana - Ars Populi
Geistform - Transistor Music
Various Artists - Archipel Electronique Vol.1
Controlled Bleeding - Odes To Bubbler
Corazzata Valdemone vs. Fukte - Manipulations
Folkstorm - Archive Series 5 - The Culturecide Campaigns
13th Monkey - Return of the Monkey
Ke/Hil - Hellstation
Nullvektor - I Walk Alone
Mika Vaino - Life (...It Eats You Up)
In hetzelfde genre: PUNK
Cage The Elephant - Thank You Happy Birthday
The Subs - Decontrol
Stiff Valentine - America Bleeding
Labasheeda - The Twilight State
Sheep On Drugs - Medication Time
Poly Styrene - Generation Indigo
Dexy Corp_ - Uchronopolis
Brutalizzed Kids - Soy Muρeco
Alien Sex Fiend - Death Trip
The Jim Jones Revue - Burning Your House Down
In hetzelfde genre: ROCK
The Knutz - Ghost Dance Party
The Walkabouts - Travels In The Dustland
Ruiz - RuizRadioRevolution
Muffler Men - Trigger And Fly
Wheel Of Smoke - In Sense
The Narcotic Daffodils - The Narcotic Daffodils
Hard-Fi - Killer Sounds
Big Talk - Big Talk
Airship - Stuck In This Ocean
Zechs Marquise - Getting Paid
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Het komt niet helemaal onverwacht. Dirk Scheuber verlaat Project Pitchfork. Hij stond samen met zanger Peter Spilles aan de basis van de groep in 1989 in Hamburg, maar heeft al sinds 2016 een soloproject onder de naam Scheuber. Daar scoort hij op dit moment goed mee, onder meer met de huidige plaat 'Numb'.
Bovendien was het duidelijk ...
Het leek er lang op dat The Ultimate Dreamers een van de vele vergeten new wavegroepen uit de jaren 80 zouden blijven. Ze bestonden van 1986 tot 1990 en onder hun gelederen vonden we onder meer Frédéric Cotton, thans bekend als de organisator van de Fantastique.Nights-concerten en de Club New Wave-fuiven. We hadden er geen idee ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...