|
|||||||||||||
Daar waar wij als Belgen met gepaste chauvinistische fierheid Vidna Obmana mogen noemen, daar kunnen onze Noorderburen Machinefabriek naar voren schuiven. De twee artiesten in kwestie, respectievelijk Dirk Serries en Rutger Zuydervelt hebben niet alleen muzikale raakvlakken, ook werkten ze in het verleden reeds samen. Maar omdat het eeuwenoude traditie is om in plaats van naar de gelijkenissen te sporen naar verschillen tussen Belgen en Nederlanders, leert Discogs ons dat wat betreft het uitbrengen van materiaal Oranje met een verpletterende score (204-102) aan het langste eind trekt. Maar wanneer we naar de opnames die in eigen naam uitgebracht werden (41 voor Zuyderveld tegenover 80 voor Serries) en bij credits (de 67 vermeldingen van Machinefabriek verbleken haast bij de 347 op naam van Vidna Obmana) kunnen we enkel concluderen dat het hier in het geheel een close call betreft. Het is natuurlijk een onzinnige oefening, waarbij we enkel willen duiden op de productiviteit van beide gevestigde waarden. Een productiviteit die, zoals u aan het voorgaande kon afleiden, beroep doet op de creativiteit van de recensent in kwestie wanneer deze het zoveelste Machinefabriek album in handen gestopt krijgt. Amalgaam is een rauw en ongepolijst album geworden waarbij de korrelige, textuurachtige geluiden als vluchtig en filmisch aanvoelen en daarbij zowel ruimtelijkheid als een gevoel van intimiteit weten te combineren. Hier en daar is Zuydervelt ook niet vies van een plotse noisy uitbarsting, wat Amalgaam des te boeiender maakt. Het betreft hier, zoals men in Nederland wel eens placht te zeggen, een “snelle hap”: amper 35 minuutjes van je tijd nemen de vier nummers die dit album vormen in beslag. Hoewel we een langgerekte drone die meer dan een uur lang aansleept ook heus wel kunnen appreciëren, kunnen we beamen dat een dergelijk compact album voor leken heus meer laagdrempelig is om je in te werken in de wondere sonische wereld van Machinefabriek. Het album is gebaseerd op een reeks improvisaties en dit met behulp van een zeer praktische hardware-setup (een oude toongenerator, effectpedalen, dictafoons, contactmicrofoons,...). Dit materiaal werd vervolgens gemixt en bewerkt in de stukken die het resultaat zijn op Amalgaam, met behoud van de levendigheid van het bronmateriaal. De enige uitzondering is ‘Metallic (Edit)’, een ouder (2017) nummer dat oorspronkelijk op de Japanse compilatietape Landscape Painting verscheen. Toch voelt deze indringer niet als dusdanig aan, want in zijn nieuwe bewerkte vorm past het perfect tussen de andere stukken waaruit Amalgaam bestaat. Dit zijn naast een korte intro verder nog twee enorm aangename titelloze (‘Amalgaam I & II’) stukken die nogmaals bewijzen dat ook bij een extreem productief artiest als Zuydervelt kwantiteit en kwaliteit wel degelijk hand in hand door dezelfde deur kunnen gaan.
Dimi Brands |
Volgende besprekingen
Salò Salon - Culte Du Moi
Lagowski - Secrets Of Numbers
iiah - Terra
Neumatic Parlo - All Purpose Slicer
Clan Of Xymox - Spider On The Wall
Laut Fragen - Facetten Des Widerstandes
Slaves No More - The Unravelling
Arabs In Aspic - Madness & Magic
Electric Moon - You Can See The Sound Of… Extended Version
Centre El Muusa - Centre El Muusa
Andere besprekingen van MACHINEFABRIEK
Machinefabriek - Stilness Soundtracks II
Machinefabriek - Assemblage. Gathered Eccentrics 2010-2016.
Machinefabriek - Wendingen
Machinefabriek - The Measures Taken
Machinefabriek - Dubbeltjes
Machinefabriek - Veldwerk