Van de Fransman Philippe Petit hadden we eigenlijk nog niet gehoord. Deze artiest maakt gebruik van turntables, computers, synths, keyboards, fieldrecordings en allerlei effecten voor de productie van veellagige elektronische soundscapes. De man is tevens muziekjournalist voor meerdere magazines en voor radio, hij is muziekactivist en ook de man achter de cult labels Pandemonium Rdz en BiP_Hop. Hij werkte al samen met onder meer krautrocklegende Faust, Jim Thirlwell (Foetus), Edward Ka-Spel (Legendary Pink Dots), Cosey Fanni Tutti (Throbbing Gristle), Pantaleimon, Graham Lewis (Wire), Jarboe (ex-Swans) en nog vele anderen

Lydia Lunch kennen we natuurlijk wel. Ja, wie niet? Voor de witte raaf die haar niet zou kennen, kunnen we alvast zeggen dat je de naam van deze postpunk artieste kan bijschrijven in het rijtje Diamanda Galás, Lene Lovich, Danielle Dax, Nina Hagen etc. Naast muzikante is ze ook dichteres, schrijfster en film en spoken word actrice. Sinds 1976 was ze met haar band Teenage Jesus And The Jerks een spilfiguur in de New Yorkse no wave scene. In 1980 kwam haar solodebuut “Queen Of Siam” uit en er zouden nog veel albums volgen. Ze werkte ook samen met grootheden als Sonic Youth, Nick Cave en Einstürzende Neubauten. Legendarisch is ook haar samenwerking met Rowland S. Howard (1959-2009) met wie ze in 1982 een superbe cover opnam van Lee Hazlewoods “Some Velvet Morning” uit 1967.

En nu werkte Lydia Lunch dus samen met Philippe Petit voor het album “Twist Of Fate” (8 tracks/ 47 minuten). Philippe Petit zorgt hierbij voor de elektronische soundscape, terwijl Lydia Lunch de lyrics en het gitaarwerk voor haar rekening neemt.

Over de donkere experimentele drone soundscapes van Philippe Petit draagt Lydia Lunch met doorleefde en meeslepende stem haar literaire teksten voor. Op de enorm sterke opener “Thirsty” doet ze dat op half gesproken/half gezongen wijze. Op de rest van de nummers is het eerder in parlando stijl, soms eerder fluisterend en de combinatie met de duistere muziek van Philippe Petit, maakt het soms echt wel creepy. In het titelnummer “Twist Of Fate” heeft Lydia Lunch het over ‘a strange twisted atmosphere’ en het lijkt wel of ze het heeft over de sfeer van dit album, want dit is een wel erg accurate omschrijving van hoe het klinkt.

Bij het album zit ook nog de dvd “Live At Cabaret Aléatoire” met daarop een net geen drie kwartier durende performance van Lydia Lunch en Philippe Petit opgenomen in de Cabaret Aléatoire club te Marseille. Deze extra dvd is eigenlijk nog net ietsje beter dan het album zelf. Ook hier declameert de no wave diva haar eigenzinnige en controversiële teksten over liefde en revolutie over de experimenteel-elektronische droneklanktapijten van Philippe Petit die eigenlijk soms wel wat aan een band als Nurse With Wound doen denken en zo’n beetje het midden houden tussen ambient en industrial. Live is het duo nog net iets sterker. Je voelt de spanning tussen de twee en ook muzikaal is het net iets hoekiger. ‘Freedom for my brothers/ Freedom for my sisters/ Freedom for my mother/ But no freedom for you/ Freedom is just a hallucination’ weet Lydia Lunch ons te vertellen en we vrezen dat ze gelijk heeft. En we voelen dat ze het meent. Het warme applaus op het einde spreekt dan ook boekdelen.

De beelden op de dvd zijn niet zomaar een simpele live registratie, maar een combinatie van de livebeelden van de performance met allerlei artistieke sfeerbeelden, die niet zelden op cinematografische wijze in elkaar overvloeien. Cd en dvd zitten in een digipack met een 32 pagina’s tellend full-color booklet. Weer een heel sterke release van dit Poolse label.

http://www.lydia-lunch.org

http://www.myspace.com/philippepetit

Henk Vereecken
25/04/2011