|
|||||||||||||
Dit is geen solo-artiest zoals u misschien verkeerdelijk zou kunnen denken maar een heuse band uit Dresden opgericht in 2010 door frontman Lazy Schulz die we nog kennen van de gothic / dark wave band Whispers In The Shadow. Live speelden Luc Stargazer al onder meer als support voor The Chameleons Vox waar ze qua sound zeker niet bij misstaan. Het debuutalbum “Lunascape” kwam pas uit bij het Keulse label Reptile Music. Naast Lazy Schulz (vocals, gitaar, programming) bestaat de band nog uit Falk Brederlow (bass), Rico Meerheim (gitaar) en Michael Bader (drums). De band wordt naar eigen zeggen beïnvloed door de zon, de maan en de planeten, het universum, koud water, de zee en de oceaan, liefde en haat, religie, energie, luide muziek en ambient, lawaai en stilte. Op dit debuut krijgen we een erg krachtige en catchy mix te horen van melodieuze gitaarwave, shoegaze en post-punk met een enorm sterke charismatische zang en al even begeesterend gitaarwerk. Veertien tracks staan er zo op “Lunascape” (53 minuten speelduur). Minus de instrumentale intro en drie kortere instrumentale interludia met synths en piano staan er negen vocale songs op plus een reprise van de song “Sternenmeer”. De muziek van Luc Stargazer roept bij mij in de eerste plaats vergelijkingen op met Principe Valiente en het songmateriaal van Luc Stargazer mag zich gerust meten met dat van genoemde Zweden, het is er aan gewaagd en van even hoge kwaliteit. De eerste echte song op het album na de korte instrumentale intro is het lichtelijk fantastische “The Dragonfly”. Dan volgt de sterke single “Dramaboy And Traumaqueen”, gevolgd door de supersong “Brightness”. Ook “Sternenmeer” is een geweldig sterke song en dan zwijgen we nog over mijn favoriete track, het weergaloze “Lucys Eyes”. De dramatische zang en ijzersterke composities samen met het meeslepend gitaarwerk tillen de nummers echt naar een hoger niveau. De gitaren klinken behoorlijk post-punk maar invloeden van shoegaze bands à la The Soft Moon en post rock combo’s als God Is An Astronaut laten zich ook nadrukkelijk gelden. De meest post rock getinte song is ongetwijfeld “Intronauts”: na een lange synthesizerintro die bijna de helft van de vierminutensong voor zijn rekening neemt, volgt een explosie van shoegaze en post-punk met enorm expressief drumwerk. Invloeden van de oude Cure zitten er zeker ook in en vinden we terug in onder meer de intro van “Mr. Freeze”. “Lunascape” van Luc Stargazer werd een ijzersterk debuutalbum dat hoog in mijn jaarlijstje zal eindigen en ik vind het een absolute aanrader voor de adepten van post-punk, shoegaze en old school gitaarwave.
Henk Vereecken |