|
|||||||||||||
Het meest onmogelijke wat een mens kan doen is Simple Minds verdedigen. Ik blijf er bij dat al hun materiaal voor “Sparkle in the rain” tot het beste behoort wat de muziekgeschiedenis ooit gebracht heeft en tot op heden krijg ik nog tranen in de ogen bij het horen van nummers als “Hunter and the hunted”, “Theme from great cities” of “Seeing out the angels”. Maar ja, dan was er plots het Amerikaanse succes door die “Don’t you”-hit uit “The Breakfast Club” en een roemrijke carriere werd plots te grabbel gegooid met de grootste troep die je maar kon bedenken. Daar stond je dan als Simple Mindsfan met uw latere lp’s waarop met moeite één beluisterbaar nummer te vinden was. Jim Kerr werd nog meer de potsierlijke messias die hij vroeger was en toen je hem met zijn vette pens het Night Of The Proms-debacle op zag strompelen had je soms medelijden met jezelf dat je een Simple Minds-fan was. En kijk, op zijn vijftigste besluit de heer Kerr om een solo-cd uit te brengen onder het mom van “het gaat zo goed zijn als twintig jaar geleden”. Kerr ging zeer “lo-fi” te werk, hij ging zelfs in de kleine Botanique spelen maar toch heeft het platenlabel in alle vlugte besloten om de bandsnaam te veranderen in Lostboy aka Jim Kerr, kwestie om niet met een paar duizenden onverkochte exemplaren opgescheept te zitten. De grote vraag die je hier als mens stelt is natuurlijk : wat is nu het verschil tussen Kerr solo en Simple Minds? De stem van deze Schot is zo herkenbaar dat geen mens ook maar een moment denkt aan Lost Boy, en muzikaal is het verschil zo miniem dat je je afvraagt wat de bedoeling is van deze solo-cd. Allemaal goed en wel, maar hoe zit het nu muzikaal ? Het is noch mossel noch vis. Enigszins is het beter dan de Simple Minds-rommel van de laatste jaren maar je hoort ook dat dit het testament geworden is van iemand die op het einde van zijn muzikale Latijn zit. Af en toe zijn er momenten bij waarop je denkt dat enkele nummers best te pruimen zijn maar moesten ze 25 jaar geleden uitgebracht zijn dan zouden ze zelfs niet in aanmerking komen om B-kantjes van maxi’s te zijn. Een ontgoocheling rijker en twintig euro armer, en ja ik moest het geweten hebben…
Didier Becu |
Volgende besprekingen
The Chemical Sweet Kid - demo
X Marks The Pedwalk - Inner Zone Journey
Electric Synthetic Rebellion - Distorted Memories
Various Artists - The Bristol Punk Explosion 1977-1983
School of seven bells - Disconnect from desire
End Of Green - High hopes in low places
Psychopunch - The last goodbye
Worms of the earth - The lesser ophidian Gate EP
Filament 38 - Frail
Cotton Ferox - Defragmental
In hetzelfde genre: POP
The Search - The Search For Connection Contact And Community
Various - Switch 18
Gabby Young & Other Animals - We're all in this together
Marc Almond & Michael Cashmore - Feasting With Panters
Blueneck - Repetitions
Hard-Fi - Killer Sounds
Big Talk - Big Talk
Airship - Stuck In This Ocean
The Cambodian Space Project - 2011: A Space Odyssey
Plankton - Banana Spleen ep
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
Gert, ook bekend als Gert Kleinpunk, brengt in augustus een nieuwe plaat uit: 'Alles is nog niet verloren'. En dat alles nog niet verloren is, zal u wel duidelijk worden. 18 geëngageerde nummers kun je erop verwachten, maar ook een inzicht in het leven en denken van Gert. Dat hij bijvoorbeeld al drie jaar gestopt is met alcohol, ...
