|
|||||||||||||
Het Franse ensemble Les Fragments de la Nuit brengt met “Musique De Nuit” een derde langspeler uit, hoewel het kleinood met 15 tracks amper 31 minuten duurt. Drijvende krachten achter deze neoklassieke band zijn Ombeline Chardes (viool) en Michel Villar (piano). De uitvoer van hun muzikale ideeën vergt de gebundelde krachten van een kwintet. Ze laten zich nog vergezellen door twee violisten en een cellist. Deze nachtmuziek start met enkele stevige, duistere pianoakkoorden waarop de strijkers met lang aangehouden noten de nachtelijke sfeer zetten. Een streepje percussie zorgt, crescendogewijs, voor de spanningsopbouw. Onze nachtelijke tocht kan beginnen! Met “Des Ombres” komen er meteen dreigende schimmen op ons af, in de vorm van ostinate ritmes en wild klinkende violen. Zoals dat bij schimmige beelden of vluchtige schaduwen gaat, zijn ze verdwenen vooraleer ze duidelijk definieerbaar worden. Op “The Gate”, een track van één minuut, is de invloed van Philip Glass herkenbaar en geeft het repetitief karakter van de strijkers een gejaagd gevoel. Na de outro volgt er een rustpunt met de breekbare melancholie van “Apres Le Combat”, wondermooi ingezet door de violen en perfect overgenomen door het klavier. Het maanlicht breekt door de duisternis en zorgt voor soelaas. Halfweg de plaat lijkt het a cappella gebrachte nummer “La Dame Blanche” er wat verloren bij te lopen. De eerder verschenen schimmen krijgen een stem in woordenloos gewauwel. Alle instrumentatie is plots weggevallen. De aansluiting bij de rest van het album ontbreekt. Gelukkig weet “Petite Rosée” mijn aandacht onmiddellijk terug te trekken met een boeiend getokkel van de snaren en terugkerende motiefjes op de piano. John Cage is niet ver af. Op de laatste nummers blijft het kwintet de mysterieuse sfeer behouden al klinkt het minder dreigend. De nacht went en krijgt een rustgevend karakter. Het voorlaatste en langste nummer is “Et puis la pluie” en mag gerust de beste track heten. De hobo krijgt een gastrol en versmelt unisono met de vioolmelodie. Genieten! Hier nemen ‘Les Fragments’ de tijd om een muzikaal verhaal te vertellen in plaats van vluchtige indrukken te schetsen. Hoe fijn hun nachtelijke indrukken ook zijn, ik mis was diepgang en aansluiting. Het lukt moeilijk om écht betrokken te worden in dit verhaal en dat was wellicht gelukt met iets langere en meer uitgewerkte nummers. Toe, wie zegt dat dit de soundscape is van een nachtelijke wandeling en niet van losse droomflarden of van terloopse gedachten tijdens het gluren naar de maan? Tom Plovie |
Denovali RecordsVolgende besprekingen
Ulver - Live In Concert - The Norwegian National Opera
Sand Snowman - The World’s Not Worth It
Unterschicht - dreckig und laut
Mostly Autumn - Still Beautiful, Live 2011
Restricted Area - Underdog E.P.
Descendants Of Cain - Songs From A Vanishing World
Heirs - Hunter
Various Artists - TF100
Larva - Und Sie Aβen Sich Selbst
[:SITD:] - Icon:koru
Andere besprekingen van LES FRAGMENTS DE LA NUIT
Les Fragments De La Nuit - Musique Du Crépuscule
In hetzelfde genre: NEOKLASSIEK
Corde Oblique - A Hail Of Bitter Almonds
Ben Frost & Daniel Bjarnason - Solaris
Silent Love of Death - Donde habite el ovidio CD/DVD
Hekate - Die Welt Der Dunklen Gärten
Marc Almond & Michael Cashmore - Feasting With Panters
Friends Of Alice Ivy - In The Gloaming
Sopor Aeternus & The Ensemble of Shadows - Have You Seen This Ghost?
Ravenwings - Necessary Illusions
Café De l’Enfer - Marchant À Quatre Pattes Au-devant De La Rédemption
Gaë Bolg - La Nef Des Fous I
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
