|
|||||||||||||
Het Franse ensemble Les Fragments de la Nuit brengt met “Musique De Nuit” een derde langspeler uit, hoewel het kleinood met 15 tracks amper 31 minuten duurt. Drijvende krachten achter deze neoklassieke band zijn Ombeline Chardes (viool) en Michel Villar (piano). De uitvoer van hun muzikale ideeën vergt de gebundelde krachten van een kwintet. Ze laten zich nog vergezellen door twee violisten en een cellist. Deze nachtmuziek start met enkele stevige, duistere pianoakkoorden waarop de strijkers met lang aangehouden noten de nachtelijke sfeer zetten. Een streepje percussie zorgt, crescendogewijs, voor de spanningsopbouw. Onze nachtelijke tocht kan beginnen! Met “Des Ombres” komen er meteen dreigende schimmen op ons af, in de vorm van ostinate ritmes en wild klinkende violen. Zoals dat bij schimmige beelden of vluchtige schaduwen gaat, zijn ze verdwenen vooraleer ze duidelijk definieerbaar worden. Op “The Gate”, een track van één minuut, is de invloed van Philip Glass herkenbaar en geeft het repetitief karakter van de strijkers een gejaagd gevoel. Na de outro volgt er een rustpunt met de breekbare melancholie van “Apres Le Combat”, wondermooi ingezet door de violen en perfect overgenomen door het klavier. Het maanlicht breekt door de duisternis en zorgt voor soelaas. Halfweg de plaat lijkt het a cappella gebrachte nummer “La Dame Blanche” er wat verloren bij te lopen. De eerder verschenen schimmen krijgen een stem in woordenloos gewauwel. Alle instrumentatie is plots weggevallen. De aansluiting bij de rest van het album ontbreekt. Gelukkig weet “Petite Rosée” mijn aandacht onmiddellijk terug te trekken met een boeiend getokkel van de snaren en terugkerende motiefjes op de piano. John Cage is niet ver af. Op de laatste nummers blijft het kwintet de mysterieuse sfeer behouden al klinkt het minder dreigend. De nacht went en krijgt een rustgevend karakter. Het voorlaatste en langste nummer is “Et puis la pluie” en mag gerust de beste track heten. De hobo krijgt een gastrol en versmelt unisono met de vioolmelodie. Genieten! Hier nemen ‘Les Fragments’ de tijd om een muzikaal verhaal te vertellen in plaats van vluchtige indrukken te schetsen. Hoe fijn hun nachtelijke indrukken ook zijn, ik mis was diepgang en aansluiting. Het lukt moeilijk om écht betrokken te worden in dit verhaal en dat was wellicht gelukt met iets langere en meer uitgewerkte nummers. Toe, wie zegt dat dit de soundscape is van een nachtelijke wandeling en niet van losse droomflarden of van terloopse gedachten tijdens het gluren naar de maan? Tom Plovie |
Denovali RecordsVolgende besprekingen
Ulver - Live In Concert - The Norwegian National Opera
Sand Snowman - The World’s Not Worth It
Unterschicht - dreckig und laut
Mostly Autumn - Still Beautiful, Live 2011
Restricted Area - Underdog E.P.
Descendants Of Cain - Songs From A Vanishing World
Heirs - Hunter
Various Artists - TF100
Larva - Und Sie Aβen Sich Selbst
[:SITD:] - Icon:koru
Andere besprekingen van LES FRAGMENTS DE LA NUIT
Les Fragments De La Nuit - Musique Du Crépuscule
In hetzelfde genre: NEOKLASSIEK
Corde Oblique - A Hail Of Bitter Almonds
Ben Frost & Daniel Bjarnason - Solaris
Silent Love of Death - Donde habite el ovidio CD/DVD
Hekate - Die Welt Der Dunklen Gärten
Marc Almond & Michael Cashmore - Feasting With Panters
Friends Of Alice Ivy - In The Gloaming
Sopor Aeternus & The Ensemble of Shadows - Have You Seen This Ghost?
Ravenwings - Necessary Illusions
Café De l’Enfer - Marchant À Quatre Pattes Au-devant De La Rédemption
Gaë Bolg - La Nef Des Fous I
Enzo Kreft – Eric Vandamme voor de vrienden – heeft alweer een plaat afgewerkt, en zoals gewoonlijk gaat het om een conceptalbum. Nadat hij op ‘Wasteland’ de milieuproblemen thematiseerde en op ‘Control’ de gevaren van de moderne technologie, gaat hij nog een stapje verder op ‘A Different World’. ...
De Belgische gothic rock stelt het goed en één van de redenen daarvoor is de hyperproductiviteit van Jan Dewulf, die sinds 2017 al drie platen uitgebracht heeft met Your Life On Hold. Daarnaast heeft hij ook nog meegewerkt aan de laatste Dive-plaat en werkte hij een plaat af met zijn electroproject Mildreda, die binnenkort bij ...
En dat het goed gaat met de Belgische gothic rock hebben we ook aan de nieuwe van Ahrayeph gemerkt. Hier is het de eerste uitgave sinds augustus 2020, toen de 'Heaven No 7'-ep uitkwam. Het gaat slechts om één nummer, maar wat een nummer! 'Bloodletting' is een dijk van een song met een beukende bas, tegendraadse ...
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...