Daar hebben we onze Gentse vrienden van La Merde weer! Hun eerste cassette ‘Dood En De Merde’ ligt niet alleen nog in de nabijheid van ons tapedeck na te dampen als ware het een vers gedraaide koeienvlaai, met hun originele (hoewel met heel wat gerecycleerde invloeden toch zodanig gebracht dat je kan spreken van een verrassend eindresultaat) sound ging niet alleen ik, maar ook enkele andere Dark Entries redactieleden voor de bijl.

Wat neofolk betreft is het in België huilen met de pet op, enkel al daarom was de komst van La Merde voor mij een geschenk uit de hemel, en liet ik het niet na om hun naam bij verschillende binnen- en buitenlanders te droppen.

Zo zou ik met de pluimen kunnen lopen om het feit dat Art Abscons stante pede besloot dat hij La Merde graag zou uitbrengen op zijn Opus Abscondi label of dat La Merde in oktober het podium zal delen met Awen, By The Spirits, Rome en Changes. Maar zo zit ik niet in elkaar, deze twee jongens hebben dit alles volledig aan zichzelf te danken. Ik heb misschien het nodige duwtje in de rug gegeven, simpelweg omdat ik vond dat dit gedaan moest worden.

Bij hun eerste wapenfeit hoorden we nog een duidelijke The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud invloed, doch tijdens hun allereerste live optreden (enkele maanden geleden in de Kinky Star) hoorden we met wat goede wil zelfs raakpunten met Blood Axis of Fire + Ice.

Ook hun tweede cassette is, ondanks de korte periode tussen de twee releases, geen herhalingsoefening geworden.

Dood En De Merde mocht bij ons dan wel op enthousiast handgeklap ontvangen worden, toch zijn we blij dat we niet meer van hetzelfde voorgeschoteld krijgen.

L’Amour et la Merde vinden we zelfs nog een tikkeltje beter, vooral ook omdat het album nog meer als een gestroomlijnd geheel klinkt. De invloed van The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud is enkel nog met een vergrootglas waar te nemen, deze keer maken we eerder associaties met acts gelijk Luftwaffe of het daaruit voortgekomen Et Nihil en loert zelfs Death In June steels om de hoek.

Ook hier weer (zeer sterke) met samples doorspekte interludia die zorgen voor de bindende lijm tussen de effectieve songs.

La Merde is niet vies van een portie humor op tijd en stond (al is deze soms wat verscholen) maar is duidelijk intelligent genoeg om niet enkel een gimmick te zijn.

Humoristisch en tegelijk matuur, het is niet iedereen gegeven.

L’Amour et la Merde werd in de winter van 2018-19 opgenomen, en dat hoor je. Het typisch melancholische dat de winter toch wel kenmerkt, blaast zijn kille adem doorheen deze 12 nummers. Luister maar eens naar het kermisgeluidje uit lang vervlogen tijden, of de interludia die zoals ze hier qua stijl en sfeer klinken, in de toekomst gerust tot volwaardige songs mogen uitgroeien.

Doch: La Merde zal nooit een “grote” naam worden, hoe jammer we dit ook mogen vinden. Maar dat dit Gentse duo een cult-aanhang verdient, daar mag geen twijfel over bestaan.

L’Amour et la Merde verschijnt op cassette op slechts 50 exemplaren, snel zijn is dus de boodschap. Voor de cover knipte men een oude foto van een koppel in twee, en kan je kiezen tussen het vrouwelijke of mannelijke hoesje. Ben je toch te laat, of niet in de mogelijkheid om cassettes af te spelen (al willen we de heer Art Abscons wat dat betreft even citeren: “La Merde is mind-blowing. Definitely a reason to buy a cassette player if you do not own one.”) dan kan je op de Bandcamp pagina van La Merde terecht voor een gratis digitale versie.

La Merde

Dimi Brands
23/07/2019