Een album (vinyl) dat eind 2019 reeds is verschenen maar nu pas Dark Entries heeft bereikt hoe is dat zo kunnen gebeuren? Wel, eigenlijk ligt het allemaal aan Wool-E Tapes dat zeer binnenkort de laatste release, de 10 tapes tellende WET 50 box los laat. U leest de bespreking van deze waardevolle verzameling hier. Op één van de tapes stond het mij onbekende Klootzakken Zijn Kut, kortweg KZK, met het vlijmscherpe nummer “Brandstichter”. Een elektronische aangestuurde moderne Anne Clark voorzien van scherpzinnige Nederlandstalige poëzie in deze twijfeltijd.

Prompt contacteerde de bezieler, Pablo Eekman, Dark Entries met de vraag zijn lp aan een kritische luisterbeurt te onderwerpen. En beetje met de staart tussen de benen wel want wellicht niet ‘donker’ genoeg voor de doorsnee Dark Entries meug. Welaan, dacht ik, new wave had in de jaren 80 ook zijn vrolijke kanten als er maar een zekere scherpte, creativiteit of individualiteit afstraalde dus ik zag wel graten in deze “Waardebom”.

Enkel en nog altijd te koop op vinyl, elkeen voorzien van een exclusieve collagedruk met boodschappen van liefde, adoratie, haat en afgunst. De grens is immers flinterdun, zo ook de grens waar deze KZK (dat typt makkelijker) muzikaal en ook tekstueel mee speelt. Een speelvogel, die eigentijds (on)genoegen scherp in Nederlandse woorden vertaald. Met humor als interpunctie. Geen “Brandstichter” op deze “Waardebom” maar wel acht andere nummers om niet snel te “Vergeten”.

"Vergeten" opent met een dreun, niet echt wetend waar het heen gaat, maar al gauw komt dansbare, eigenzinnige electronica tussenbeide met een ietwat minimal ritme waarover de synths storm blazen. ‘Alles wat je ooit geleerd hebt zou je moeten weten maar van 100 miljard mensen zijn we alles al vergeten’... het boort zich repetitief onder jouw schedeldak en eer je het goed en wel beseft wordt er plaats gemaakt voor “Opgebergte”.

"Opgebergte", niet eens in Nederlands woord, wordt ingeleid met de piano... adem in adem uit , accepteer je verliezen, zoek naar klank en geluid, leer je wapens uit te kiezen... Een pop song op eigentijdse elektronische pop, hip zonder het te willen zijn. “Drugs” moet zowat de dansbare uitsmijter zijn, een dansroes op een technobeat gespeend van een zeker fatalisme, loze beloften en de pijn van het zijn of een klein pilletje. Aan u de keuze, terwijl u ‘s ochtends omstreeks 5 uur ergens in uw ondergoed op tafel staat de dansen.

De kater komt achter “Dubbelglas” want de vis is dood en de hond is ziek, maar wat heb ik? Muzikaal een stukje donkere ambiente oosterse electro op een verschraalde techno beat. “Zandkasteel” begint als een slager, ik hoor u denken 'help', maar de minimale techno beat die al snel komt invallen verpakt de song in een pop jasje, ik bouw het hoogst van al nieuwe torens voor mijn val... in je ondergoed donder je tot groot jolijt van de omstaanders van tafel. Niet dat je het iets deert want ook zelf vind je het best hilarisch en je bent in deze roes onoverwinnelijk.

Althans da’s de idee. Een “Pleister” op de wonde is echter wel op zijn plaats, een beetje realiteitszin ook al blijft de muzikale achtergrond wel eigentijds en elektronisch hip. Zo had Anne Clark in 2021 wellicht ook geklonken. “Burokratie” is het besef van die schone op de party waartegen je onder invloed hebt geluld tot je tong tussen haar decolleté bleef hangen maar eens de kater is verdwenen slaat de twijfel toen of wil je jouw tong terug. Ik ben van vlees en bloed niet van papier dat zomaar de versnipperaar indraait tot confetti.

Met “Hop hop hop” konijntjes in de lente leggen ze eitjes op mooie lijntjes... het verdriet, de ellende wordt weg gespoeld met een intro naar een nieuwe roes? De muziek is in elk geval een beetje ‘mellow’ of hoe zeg je dat want ik ben helemaal niet thuis in deze sferen. Vrolijk kun je deze "Waardebom" niet meteen noemen het lijkt een beetje een trip die vol in je aangezicht ontploft.

Ook al zijn de muziekjes hip, in elke genre kleuren deze KZK buiten de lijntjes, ook hier op deze site. Maar anderzijds is dit albumdebuut opvallend genoeg, een beetje anders ook, een beetje intelligent gek dat ik mij niet van de indruk kan ontdoen dat dit in de jaren 80 perfect in het new wave genre zou worden ingepast. En laat dit net onze wieg zijn. Mag ik je aanranden zeker en op zijn minst een keer te luisteren met open oren naar deze “Waardebom”. Een album uit het waderland zoals er niet alle dagen eentje wordt gemaakt, niet eens alle weken, maandfn,...

Klootzakken Zijn Kut (facebook)

Kurt Ingels
15/02/2021