Wanneer we de naam Kentin Jivek horen denken we in de eerste plaats aan zijn nogal ijverig te noemen smeken om optredens in België. Iets wat je een artiest natuurlijk niet kwalijk kan nemen. Al zal hij wel liever gehad hebben dat het zijn muziek was die spontaan in onze geest opdook. Akkoord, er waren fijne samenwerkingen met Miro Snejdr en The Hare And The Moon; maar wanneer Jivek het in zijn uppie deed waren we beduidend minder enthousiat.

Zijn laatste EP El Circo Cubierto brengt hier helaas geen verandering in. Opener ‘Chaos Paradise’ brengt het soort electrorock kruisbestuiving waaraan men zich in Frankrijk precies graag vergrijpt. Als invloeden noemt Jivek Tangerine Dream, Brendan Perry, Syd Barrett, Charles Bukowski en German Shepherds maar wij horen in de eerste plaats Editors in de stem van Jivek. Fans van de stadionrockers zullen een soortgelijke stem dan ook als charismatisch omschrijven. Nu, over ‘s mans zangorgaan hebben we weinig klachten, maar de automatische associatie die ze met zich meebrengt ervaren we als een noodzakelijk kwaad. Een groter probleem hebben we met de muziek die dan wel meer instrumenten (koperblazers, piano, viool en akoestische geluiden) mag bevatten dan we van Jivek gewoon zijn. Doordat deze uit een synthesizer komen klinken ze zodanig artificieel dar het ambachtelijke songschrijverschap van Jivek erdoor verandert in een prefab massaproduct, wat zeer jammer is. Radiovriendelijk is het dan weer wel, waaruit eens te meer blijkt dat kiezen steeds een beetje verliezen is.

Het eerbetoon aan acteur John Malkovich (simpelweg ‘John Malkovich’ getiteld) maakt op een pijnlijke wijze duidelijk wat we hiermee bedoelen. Deze klinkt immers zodanig klef dat we meermaals onze mond moesten spoelen om de wrange smaak die het nummer in kwestie naliet weg te spoelen.

Doordat de opnames van deze EP pal midden de covid 19 pandemie vielen bracht de hiermee gepaard gaande verandering van levenswijze inspiratie om ieder nummer te laten corresponderen met een specifieke gedachte en criterium geldend voor ieder land tijdens deze (understatement van de dag) niet zo leuke periode.

Komen aan bod: politiek (‘Chaos Paradise’), liefde (‘Léonie’), cinema en entertainment (‘John Malkovich’), roots en reizen (‘Argentina’), confrontaties met jezelf (‘Venus Into The Moon’) en de toekomst en de invloed van elementen uit de natuur (‘Zéphyr’).

Conform met dit reizen bewijst Jivek een polyglot te zijn door teksten te brengen zowel in het Frans, Engels als Spaans. Helaas zijn we niet zo onder de indruk, want op het einde van de rit blijkt dat net het instrumentale nummer ‘Leonie’ voor ons het meest aangename was.

Wel merken we op dat Jiveks ‘Editors-stem’ het meest baat heeft bij de Spaanse taal. ‘Argentina’ leert ons dat de typerende pathos in dit soort stem minder storend werkt dan in het Engels of Frans. Ook de electronica in dit nummer klinkt verrassend, Jivek blijft op zijn best wanneer hij zich naast het pad van de voorspelbare verwachtingen durft te begeven. In dat opzicht is het middenstuk van El Circo Cubierto het beste. Maar ik veronderstel dat er tussen onze lezers mensen zitten die groepen als Editors en consorten wél kunnen verdragen, hun oordeel over deze EP zal een pak milder zijn. Voor ons had het allemaal meer gedurfder gemogen.

Kentin Jivek

Dimi Brands
19/11/2020