|
|||||||||||||
Allereerst willen we u een blik gunnen op de tracklist op dit tweede deel uit de "Neo Electroacoustic Ambient Series"*: ‘No.21’, ‘No.21 No.21’, ‘No.7 No.8’, ‘No.7’, ‘No.21 No.21 No.21’, ‘No.12 No.13 No.14’, ‘No.21 No.12 No.13 No.16 No.17’ en ‘No.21 No.7’ die lijkt op een bladzijde uit een wiskundeboek voor gevorderden. Tijdens mijn middelbare schooljaren stond het vak wiskunde voor een volledige desinteresse en het angstzweet voor overhoringen. Het is dan ook haast een wonder te noemen dat deze algebraïsche benadering van het gegeven geluid door onze Japanse vriend Kayu Nakada hier wel in uiterst goede aarde valt. Meer nog, ik ben zowaar verslaafd geraakt aan dit album vol enorm experimentele noise! Opener ‘No.21’ valt meteen met de deur in huis: stotterende storing, hoge onderbroken pieptonen en een combinatie van de twee. Voor u bij het lezen van deze combinatie reeds met de wenkbrauwen begint te fronsen, willen we er snel aan toevoegen dat vooral van deze krakende storing geluidjes een bepaalde knusheid afstraalt, die we moeilijk onder woorden kunnen brengen. Het geluid als van een GSM die te dicht bij een speaker ligt, het verdringen van geluid naar de achtergrond waardoor je even denkt dat je boxen schade hebben opgelopen, om dan weer op te schrikken als het gekraak naar de voorgrond gemixt wordt (‘No.7 No.8’), we krijgen er geen genoeg van. In de persbio lezen we hoe Nakada te werk gaat, we lezen iets over een methode van ‘circuitbuiging’ (iets met synths, ritmeboxen, kortsluiting, circuits en lijnuitgangen). Het klinkt voor ons als Chinees (al dienen we hier Japans te zeggen) in de oren, maar interessant is de werkwijze van Nakada absoluut. Door elektronische muziekinstrumenten te demonteren creëerde hij de ‘Bug Synth’ die de geluiden van A Circuit Not Turning genereert. De lange (13 minuten) track ‘No.12 No.13 No.14’ die zonder noemenswaardige uitschieters maar wat aanmoddert is slechts een kleine smet op een voor de rest vlekkeloos album. Lang niet slecht voor een solodebuut (Nakada bracht wel al twee albums uit met de band Metsu) van een artiest die nog maar sinds 2013 actief is in de experimentele muziekscene van Japan. Het nog langere (om en bij de 18 minuten) ‘No.21 No.12 No.13 No.16 No.17’ strijkt de plooien echter weer glad en Nakada tovert een complete kakofonische chaos uit zijn zogenaamde bug synth, waardoor we weer helemaal mee zijn met de rit. Voor velen zal dit klinken als zeer hinderlijke hoge tonen zonder enige structuur of doen vermoeden dat er iets aan hun stereo mankeert, noem het dus gerust een vreemde kronkel in mijn hoofd (ik troost me met de gedachte dat er nog mensen zijn die deze experimenteerdrang weten te smaken) als ik stel dat deze kennismaking met Kayu Nakada naar meer smaakt. Van de 8 verschenen delen uit de Neo Electroacoustic Ambient Series op het Kyou Records label raad ik deze het warmst aan. Niet alleen is dit soort experimentele muziek helemaal mijn meug, het is daarenboven ook de meest originele benadering van de bedoeling van deze reeks.
*over Neo Electroacoustic Ambient Series: Deze serie kwam tot stand en werd geselecteerd door Kazuya Ishigami. De artiesten en hun werken van deze serie benaderen en beoefenen nieuwe soorten van noise muziek op totaal verschillende niveaus. Uit de verschillende werken van de artiesten blijkt een vrije houding tegenover het geluid dat niet gevangen zit binnen de traditie van het verleden, het bewustzijn en de continuïteit van de geschiedenis of het vasthouden aan het hedendaagse maar eerder een delicaat, precies en spannend timbre. Zo is het mogelijk ernaar te luisteren en de gemeenschappelijke punten te herkennen, alsook het experiment er van te ontdekken.
Dimi Brands |
Kyou RecordsVolgende besprekingen
The Raudive - Future Transmissions
Kazuya Ishigami - Canceller X (Neo Electroacoustic Ambient Series No.1)
Totengeflüster - Im Nebel der Vergänglichkeit
Atrium Carceri - Archives I-II
Secret Sight - Shared Loneliness
Echoes Of Yul - The Healing Sessions
Damien Dubrovnik - Great Many Arrows
Phurpa - Ya Tog Rid Pa'i Gyer
Somatic Responses - Folding Space
Deathtiny - Come to Life
De eerste naam die bekend werd gemaakt voor de derde editie van Trouwfe(e)st was die van het Duitse Art Abscons. Een mysterieuze gemaskerde man wiens muziek we al van in het begin volgen en die ons vorig jaar uitnodigde voor een privé concert in de Duisburgse natuur. Een unieke ervaring waarna ons besluit vast stond om de goede man ...
Een festival die de oorsprong, de geschiedenis en de toekomst van de new wave in de kijker wil zetten... Dergelijk initiatief kan bij Dark Entries alleen maar op instemming rekenen. De naam van het festival is Transmissions, en de eerste editie zal doorgaan op 25 mei 2019.
Deze groepen staan op het programma:
She Past Away: het Turkse ...
Xtort is niet enkel een interessante Nederlandse industrialgroep, het is ook de drijvende kracht achter Wave Invasion, een organisatie die verschillende Nederlandse en één Belgische groep verenigt en mogelijkheden biedt om op diverse plaatsen op te treden. Op 29 maart organiseren we een Dark Entries Night in samenwerking met ...
Het Franse Saigon Blue Rain laat van zich horen middels de nieuwe single 'BPD', de voorloper van het nieuwe album dat momenteel nog in de pijplijn zit.
Op deze single verder nog twee remixen: een psy/electro-industrial mix door Planetdamage en een downtempo versie die zich eerder in dreampop/electronica velden begeeft door Black ...
Terwijl wij vol spanning wachten op een opvolger van het ijzersterke Lueur (2017), verlegt Empusae, samen met de Zweedse vrienden van Ordo Rosarius Equilibrio en In Slaughter Natives zijn grenzen.
Hierbij kijkt men niet op een kilometer meer of minder, want hun gezamenlijke tournee zal hen tot in China brengen.
Tussen 12 en 21 april ...
Naar goede jaarlijkse gewoonte kan je binnenkort weer proeven van het betere ritmische werk op het Hands-label.
De affiche van Forms Of Hands 19 ziet er als volgt uit:
vrijdag 26 april:
Mono No Aware
S.K.E.T.
Gatto Nero
16Pad Noise Terrorist
Katran
Supersimmetria
ICD-10
zaterdag 27 april:
Winterkälte
Geistform
Heimstatt ...
Gitaarheld Dick Dale (echte naam Richard Anthony Mansour) stierf op 16 maart op 81-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij werd geboren op 4 mei 1937 in Quincy (Massachusetts) en was van Libanese afkomst. Zijn oom, die in buikdansclubs speelde, leerde hem als kind darbouka spelen, de trechtervormige trommel, en oud, de Arabische luit. ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...