|
|||||||||||||
Na een verleden als folk/black/doom metal band, ontpopt het Russische (uit Chelyabinsk, Siberië), maar Finstalige Kauan zich op zijn derde album “Aava Tuulen Maa” - de opvolger voor “Lumikuuro” (2007) en “Tietäjän Laulu” (2008) - als postrockband. De scheidingslijn tussen post-rock enerzijds en krautrock en progrock anderzijds is soms heel dun. Zo ook bij deze Kauan (de bandnaam is Fins voor ‘lange tijd’), die me eigenlijk vrij hard doen denken aan een hedendaagse progband als Anekdoten en ook soms aan oudere progdingen als Steve Hackett en Camel. Metalinvloeden (lees: het hardere gitaarwerk) zitten er nog wel in, maar eerder mondjesmaat. Vooral de hedendaagse Anathema (ook niet meer echt metal te noemen) is niet ver weg.
“Aava Tuulen Maa” is een album dat het – zoals goede post-rock betaamt – eerder moet hebben van sfeer dan van afgelijnde songs. Na een instrumentale track met een ‘normale’ songlengte, de 5 minuten durende opener “Ommeltu Polku”, volgen nog vier tracks die elk de 10-minutengrens overschrijden: “Valveuni”, “Fohn”, “Sokea Sisar” (met zijn 12:35 minuten de langste song) en “Neulana Hetkessa”. De muziek van Kauan wordt gedragen door heel overvloedig aanwezige proggy keyboardklanken, gevarieerd gitaarwerk (van semi-akoestisch folky tot metal) en een opmerkelijk naar voor gemixte, kalme percussie. Af en toe duikt ook een cello op alsook een piano. Daarover horen we de gevoelige zang van Kauan mastermind Anton Belov. De albumtitel “Aava Tuulen Maa” is Fins voor ‘het grote land van de wind’. Geluiden van de wind duiken op tijdens elke intro en outro (ook soms binnen de nummers trouwens) en laten zo de tracks zachtjes in mekaar overvloeien. Kauan zijn met dit atmosferische album wonderwel in hun opzet geslaagd en creëerden een mooie, dromerige en sombere evocatie van winderige landschappen en we beelden ons in dat het in Kauans thuishaven Siberië enorm winderig kan zijn. De sfeer van het album is ook heel mooi vertaald in het artwork van het cd-hoesje. Hoewel verschenen bij het metallabel Firebox is dit dus eerder meditatieve achtergrondmuziek, dan muziek om je eens goed op af te reageren.
http://www.myspace.com/kauanmusic Henk Vereecken |
FireboxVolgende besprekingen
Dolls Of Pain - Cybersex
In Auroram - When Daylight Fades
The Use Of Ashes - White Nights: Glowing Lights
Methadrone - Better Living (Through Chemistry)
Aythis - Glacia
The Arch - The Arch Of Noise
Santa Hates You - Rocket Heart
Andrew Liles - Ouarda - the subtle art of phyllorhodmancy -
Oren Ambarchi - Intermission 2000-2008
Peter Broderick & Machinefabriek - Blank Grey Canvas Sky
In hetzelfde genre: POST ROCK
Omega Massif - Karpatia
Kerretta - Saansilo
Blueneck - Repetitions
Hypomanie - A City In Mono
The Pattern Theory - The Pattern Theory
Venturo - Breathing
3 Seconds Of Air - We Are Dust Under The Dying Sun
Infinite Light Ltd. - Infinite Light Ltd.
Labasheeda - The Twilight State
Lento - Icon
Ware vampieren zijn wij, die in de duisternis jagen op warmbloedige wezens om onze dorst aan te laven… Yep, we zoeken naar vers bloed om ons magazine te versterken. Uiteraard gaat onze voorkeur hierbij uit naar jonge maagden, maar op onze leeftijd en met ons uiterlijk kunnen we niet al te veeleisend zijn. Je geslacht, leeftijd of uiterlijk ...
Juicht en feest allen, doch doe het op duistere en ingetogen manier. Gary Numan leeft nog! Meer nog: hij brengt een nieuwe plaat uit: 'Savage: Songs From A Broken World'. Deze ligt sinds vorige week in de betere platenzaak. De plaat bouwt voort op het geluid dat Numan al sinds midden jaren 90 koestert: een aanvulling van zijn oorspronkelijke ...
Op 11 november 1918 zwegen (voor een paar jaar toch) de wapens, maar op 11 november 2017 breekt in Het Depot opnieuw het rebelse punkgeluid in Het Depot voor Breaking Barriers los. Bezieler Malcolm Nix zal op Dark Entries iedere band op de vragenbank pijnigen. Vandaag is dat: Struggler!
Laten we beginnen bij het begin. Ik kan me voorstellen ...
Nog een overlijdensbericht: vandaag verloor drummer Grant Hart op 56-jarige leeftijd de strijd tegen kanker.
Hart stond samen met Bob Mould en Greg Norton in 1979 mee aan de wieg van de legendarische punk/hardcore formatie Hüsker Dü. Deze band viel vooral op door naast loeiharde muziek te brengen tegelijkertijd het melodieuze ...
Gisteren bereikte ons via sociale media het droevige nieuws dat vorige week (6 september 2017) Dennis Schneider er voor koos om uit het leven te stappen.
Schneider kennen we vooral van het in dark folk/martial middens hoog aangeschreven project Waffenruhe dat de afgelopen 10 jaar tal van sterke releases op de markt bracht die gekenmerkt ...
Donder, Hel & Hagel staat dit jaar op Breaking Barriers, je ondertussen jaarlijkse punkafspraakje in Het Depot. Malcolm Nix had een gezellig onderonsje met zanger Hans en bassist Anton.
We zullen maar meteen met de deur in huis vallen. Jullie maken alle drie al zeer lang muziek, maar dit is natuurlijk wel een nieuwe band. Kunnen jullie ...
Ono Scream is ons - en niet enkel ons - opgevallen dankzij hun steengoede debuut-cd. 'Met één voet duidelijk in het roemrijke verleden, en met de andere voet mee met de muzikale ontwikkelingen, brengen ze hier een staaltje post-punk dat raakt door zijn intensiteit en authenticiteit', hebben wij er toen over geschreven, ...
