|
|||||||||||||
De Chileense Kamila Govorçin is een dame die alles uit het leven lijkt te willen halen. Haar muzikale avonturen begonnen op jonge leeftijd met het spelen van de dwarsfluit. In onze ogen zowat het minst avontuurlijke instrument, maar goed, je moet ergens beginnen. Na een aantal zeer uiteenlopende fasen in haar leven die de muziek naar het zijplan verschoven, besloot ze op 25-jarige leeftijd er toch naar terug te keren. En hoewel ze ondertussen nog steeds meer 37 lentes telt, kan ze nu reeds terugblikken op een rijk gevuld curriculum vitae. Zo was ze in haar twintiger jaren een atlete die wedstrijden op internationaal niveau speelde en studeerde ze af met een bachelor in bedrijfsbeheer en administratie. Maar toch was de beet van de muzikale microbe van dien aard dat ze uiteindelijk besloot om alles aan de kant te schuiven en zich hier voluit op te storten. Zo is ze als DJ sinds enkele jaren een begrip in de elektronische muziekscene van haar land en gaf ze optredens op festivals in binnen- en buitenland. In haar dj-sets zoekt ze diversiteit in stijl en onderzoekt ze ritmes die gaan van breakbeat over techno tot drum ‘n’ bass. Net zozeer zijn haar eigen producties gevarieerd en verkennen ze hypnotische geluiden met een vleugje nostalgie naar de jaren 90, de periode die haar inspiraties het beste beschrijft. En dit zonder enige vorm van muzikale scholing. Een selfmade musicus die heel ver gaat om het intuïtieve en zoekende karakter van haar muziek te benadrukken. Naast haar werk achter de draaitafels is ze ook mede-oprichtster van het netlabel Panal Records. Hoewel ze als dj constant op zoek is naar ritmes die de dansvloer in beweging kunnen zetten, heeft Govorçin altijd een sterke aantrekkingskracht gevoeld voor experimentele en ambient geluiden, waardoor ze zich uiteindelijk in deze wereld van texturen en sonische landschappen begeeft. Volgens haar is er een fundamentele behoefte naar ambient muziek. Aangezien we in een vluchtige periode leven waarin er zo weinig tijd is om ergens bij stil te blijven staan en na te denken. Het geeft een moment voor meditatie, introspectie en verbinding met ons innerlijke zelf, dat ons op zijn beurt synchroniseert met de natuurlijke beweging van onze planeet. Het biedt een broodnodige ruimte die ons verbindt met de realiteit en een brug slaat tussen de aarde en het spirituele. Dat de Chileense met deze gedachtengang haar nummers maakt wordt duidelijk uit het feit dat de nummers op Anima zeer breed uitgesponnen zijn. Het kortste nummer duurt een kleine 9 minuten, voor het langste mag je bijna 23 minuten uittrekken. Op die manier wil Govorçin de luisteraar de gelegenheid bieden om tijd en plaats uit het oog te verliezen en zich te laten onderdompelen in een diepe reis. Vergelijk het gerust met een meditatie die het losmaken van emoties aanmoedigt. Voor Govorçin is muziek het middel om te helen en als ze muziek maakt heeft ze steevast in gedachten dat ze de luisteraar in een speciale staat wil brengen. Anima, in de filosofie synoniem voor de ziel, valt als album voor Govorçin samen met een tijd van ingrijpende veranderingen. Dit zowel op extern niveau (samenleving, haar thuisland,...) als intern. Donkere maanden van pijn, teleurstelling en uitputting die ook sprankjes hoop en soms een zekere sereniteit brachten. Een periode ook waarin haar eenzame introspectie haar deed verbinden met diep gevoel van zijn. Dit leidde tot een creativiteit die zeer reflectieve muziek naar voren bracht met een donker ambient karakter. Dark ambient dus, maar niet zoals we het genre voornamelijk aangeboden krijgen. Rijk aan dichte en broeierige geluidslagen die krachtig met elkaar onderhandelen, geeft het een echoënd gevoel van het (on)comfortabele. Helemaal te gek wordt het wanneer ze een denderende drone tussen smijt. Zoals tijdens ‘Anima’, met zijn diepe percussie. De naakte en uitdijende landschappen van ‘Introversión’ en ‘Rito de Muerte’ grijpen terug naar de onvermijdelijke Brian Eno en David Sylvian. Tijdens ‘Vientos’ horen we zelfs een soort proto new age die lijkt op sommige van Iasos’ experimenten (Griekse new age muzikant die bekend staat als een van de scheppers van het genre). Govorçin slaagt in haar betrachting met Anima, en weet het naast spannend ook hier heerlijk vol variatie te houden. Absoluut een meerwaarde te noemen bij dergelijke lange nummers.
Dimi Brands |
Volgende besprekingen
Frédéric D. Oberland & Irena Z. Tomažin - Arba, Dâk Arba
William Basinski - Lamentations
Jarl - Hyperacusis
Escape From Warsaw - Korozja
Adrian Corker - Tin Star: Liverpool (Original Score)
Phragments - Anthems Of Solitude
Peter Bjärgö - The Translucency Of Mind's Decay
Palo Alto - Difference And Repetition (A Musical Evocation Of Gilles Deleuze)
Eva3 - A World Within
Ghosting - Lips Like Red (remastered)