Kadaver trekt nog eens een lijk uit de kast. Een vrouwelijk specimen dat zo duchtig is toegetakeld dat wegens het ontbreken van het hoofd de identificatie er niet op vergemakkelijkt wordt (de foto’s uit het boekje besparen we u). Naar alle waarschijnlijkheid, de Kadaver esthetiek kennende, heeft hij alvorens het vakkundig verwijderen van dit hoofd eerst nog al zijn lusten botgevierd op dit slachtoffer, of.... nee we dwalen af.

Allemaal voor de vorm natuurlijk, want in werkelijkheid is Michael Zolotov een brave huisvader en zeer aangename kerel die geen vlieg kwaad zou doen. Maar eenmaal in de Kadaver huid gekropen komen de meest diepdonkere perversiteiten van de mensheid naar boven en aangezien er zo wel heel wat zijn, is de productiviteit van het project navenant.

The Girl With The Missing Face is een cdr van een vol uur geworden, en meteen een goede test voor eenieder die zich afvraagt of Kadaver ook zo een lange tijd kan blijven boeien aangezien zijn releases veelal aan de korte kant zijn.

Qua stijl leunt Kadaver hier net zo hard tegen harsh noise wall als tegen power electronics aan. De constante wrijving tussen deze twee stijlen als death industrial omschrijven voelt dan ook het meest comfortabel aan. Al is comfortabel hier natuurlijk een ongelukkig gekozen omschrijving. De vier titels op deze cdr doen immers hun uiterste best om uzelf ongemakkelijk te laten voelen. ‘Cut Off The Head To Save The Body’, we hopen dat uw Kadavers advies niet al te letterlijk neemt.

Maar u vroeg zich dus af of een gans uur Kadaver interessant blijft. Wel, door niet te veel maar net genoeg variatie aan zijn vrij statische sound toe te voegen kunnen we deze vraag volmondig met “ja” beantwoorden. Om het met voorbeelden te zeggen: neem de statische sound van Vomir en voeg hier een injectie van de betere power electronics (bijvoorbeeld Iron Fist Of The Sun) aan toe en het resultaat komt dicht in de buurt van wat je op The Girl With The Missing Face te horen zal krijgen.

Zelf vinden we deze vergelijking op zijn best naar voren komen tijdens ‘Heading Nowhere’, alwaar korrelige geluiden en schelle uithalen met elkaar in de clinch blijven gaan. De eindscore blijft onbeslist, en dat is net het goede van de zaak.

Gelimiteerd op slechts 40 exemplaren, netjes in een compleet zelfgemaakt pakketje. De cdr zit in een metalen doos gemaakt van staaldraad met daarin verder nog een bebloede, onthoofde metalen pop met vastgebonden handen en voeten en met de letter K op de buik geschreven. Verder nog twee enveloppen: eentje voor de cdr, eentje voor drie “smakelijke” inserts.

Net zoals voor het gekruisigde poppetje is niet alleen vluchten niet meer mogelijk, alle hulp is tevens te laat: ondergaan zal je dit!

Kadaver

Dimi Brands
14/12/2019