|
|||||||||||||
Wat kan er nog gezegd worden over Ian Curtis en Joy Division zonder in gemeenplaatsen te vervallen en te herhalen wat al 100.000 keer verteld is? Wie geïnteresseerd is in het leven van Ian Curtis en Joy Division, kunnen we van harte de Curtis biografie “Touching From A Distance” aanbevelen, geschreven door zijn weduwe Deborah, of anders de recente film “Control”, die gebaseerd is op dat boek. Naar aanleiding van deze film werden de bestaande Joy Division albums geremasterd en opnieuw uitgebracht met bonus-tracks. Feit is dat er bij leven en welzijn van Ian Curtis eigenlijk maar één Joy Division album verscheen: “Unknown Pleasures” (1979). Toen het jaar daarop de zo mogelijk nog zwartgalliger opvolger “Closer” verscheen, had men de getormenteerde frontman al gevonden aan het eind van een koord… Hij stierf op 18 mei 1980 op 23-jarige leeftijd. In een poging aan de stortvloed van bootlegs die na Curtis' dood de markt overspoelden een halt toe te roepen en in de gauwte zelf een graantje mee te pikken, bracht Factory in 1981 – het waren nog vinyltijden – de dubbele LP “Still” uit, een verzameling studio outtakes en live tracks, die eerder een interessant tijdsdocument was, dan een echt sterk album. De twee LP’s van het oorspronkelijke dubbelalbum staan samen op het eerste schijfje (20 tracks, 79 minuten) van deze 2cd rerelease. Van de studio outtakes onthouden we vooral de sterke opener “Exercise One”, het intrigerende “Glass”, het machtige, bezwerende “Dead Souls” (het onbetwiste hoogtepunt van “Still”), het neurotische “Ice Age” en het punky “Walked In Line”. Andere studio outtakes zijn “The Sound Of Music”, “The Only Mistake”, “The Kill” en “Something Must Break”. Voorts krijgen we nog de Velvet Underground cover “Sister Ray” (een live opname afkomstig van een optreden in The Moonlight Club in Londen op 3 april 1980), waarop je Ian Curtis op het eind hoort grappen: ‘You should hear our version of “Louie Louie”!’. De tweede helft van het eerste schijfje bestaat uit 10 live nummers van het allerlaatste Joy Division optreden, een concert in de High Hall van de Birmingham University op 2 mei 1980, een paar weken voor Curtis’ dood. Het was de enige keer dat de groep live “Ceremony” ten gehore bracht. Dat nummer zou later uitgebracht worden als de eerste New Order single. Op deze geremasterde rerelease krijgt u nog een tweede schijfje (14 tracks, 53 minuren) met daarop het ‘previously unreleased’ Joy Division concert “High Wycombe Town Hall Live 20 February 1980”, inclusief zes songs van de soundcheck. Anno 2008 geldt “Still” nog steeds als een boeiend, maar nogal inconsistent tijdsdocument, dat in weerwil van een aantal sterke songs, inferieur blijft aan de kwaliteit van de magistrale albums “Unknown Pleasures” en “Closer”. Maar als u die al in huis hebt en ook reeds de fantastische singles compilatie “Substance” hebt gekocht, is de aanschaf van “Still” de logische volgende stap voor de Joy Division fan! [HV] http://joydivision.homestead.com Label: London Records Henk Vereecken |
Volgende besprekingen
:Golgatha: - Tales Of Transgression & Sacrifice
Runnin’ Wild - I Dressed In Black Today
The Baboons - Boogie Curse
Leandra - Metamorphine
Olof Arnalds - Vid Og Vid
QNTAL - QNTAL VI – Translucida
Signal Août 42 - Transformation
Spear Of Destiny - Grapes Of Wrath
Aural Holograms - Vol. I
Johann Johannsson - Englabörn
Andere besprekingen van JOY DIVISION
Joy Division - Unknown pleasures
Joy Division - Closer
Joy Division - Let the movie begin
In hetzelfde genre: COLD WAVE
The Rope - The Rope ep
Parade Ground - The Golden Years
The Insanely Happy EP - Verzamelaar
Black Light Ascension - Ashes
Somnambulist - Withered Land
Ikon - Flowers For The Gathering
Atomic Neon - Change
Frakture - 30 dreizig- eine Anthologie
Verzamelaar (Guerre Froide / Gegenacht en Pour L’ Exemple) - Cryopack (Cryogenisation Report 4cd box)
Schleimer K - Wounded Wood
Het is al sedert 2004 een feit dat een kleiner festival ook groots kan zijn. Het bewijs wordt eens te meer geleverd door de Downhill-organisatie dat er telkens in slaagt om bands te programmeren die je zelden of nooit tegenkomt op een podium waar dan ook in de Lage Landen. Voor de inmiddels veertiende editie van Downhill werd geopteerd ...
Bodo Staiger is dood. De zanger-gitarist van de Neue Deutsche Welle (NDW) band Rheingold is dinsdag (4 december 2019) overleden, de doodsoorzaak is nog niet bekend. Rheingold schrijft over een plotselinge en onverwachte dood.
Met "Dreiklangsdimensionen" had het Duitse new wave trio, naast zanger en gitarist Bodo Staiger nog bestaande ...
New wave uit Noeveren (Boom)! Hun korte self titled debuut “De Delvers” (onze review leest u hier), vol korte, gebalde, flitsende Nederlandstalige new wave en postpunk songs verscheen vorig jaar (2018). Op 13 december spelen De Delvers hun laatste concert van dit jaar (2019) in de Kleine Hedonist, Sint-Jacobsmarkt 34, 2000 in Antwerpen! ...
Als u al enige tijd mee gaat in de scene (lees een eeuwigheid) en dus niet zomaar een hipstertje of meelopertje bent dan zegt u deze naam vast nog iets. Dit duo rond Laurent en de feërieke verschijning Alastrelle is, zoals het goeie goths betaamt, weer onder de levenden. Hier bij ons was dit duo live een graag geziene gast, en hun albums ...
Deze groep was ooit relatief populair, een off shoot van Madre Del Vizio, veel meer dark wave en zelfs folk invloeden, licht tribaal en zelfs een beetje heidens. De groep werd vooral populair met de albums “Malleus Mallficarum”(1993) en “Ignis Fatus;Irrlichter”(1994). Nadien waren er nog wel tekenen van leven, zo was ...
Keith Brewer, de man achter het geliefde power electronics project Taint is vorige week overleden ten gevolge van een zeer agressieve darmkanker. Door de uitzaaiingen werd zijn doodsvonnis reeds na enkele maanden getekend.
Taint was al een tijdje niet meer actief, maar de man uit Texas bracht onder de naam Mania nog muziek uit.
Taint ...
Toegegeven, onze Dark Entries Nights hebben in 2019 nogal een elektronische draai gekregen. We willen andere donkere genres uiteraard niet verwaarlozen, maar we herinneren er graag aan dat België zijn naam gemaakt heeft in de electro, en wie er laatst bij was op het optreden van IC 434 zal ons niet tegenspreken.
De laatste Dark Entries ...
Het is een feit dat we niet veel Belgische groepen hebben die actief zijn in het neofolk genre. Dit jaar werd ik dan ook zeer aangenaam verrast door de nieuwkomers van La Merde (die we onmiddellijk ook in onze interviewruimte duwden) en zie, het einde van het jaar heeft nog een verrassing in petto: onze nationale trots in het genre, Weihan, ...