Industriegebiet is een eenmansproject uit - u raadt het al - Duitsland, bestaande uit ene Massimo en live bijgestaan door ene Ö. Enkele maanden geleden waren ze nog samen met Oil 10 en Faderhead te bewonderen op de :Beatnation:-optredens in Gent, optredens die ondergetekende helaas noodgedwongen heeft moeten missen. Zelf had ik nog nooit gehoord van deze groep, maar de eerlijkheid gebiedt me dan ook te zeggen dat ik niet echt meer mee ben met al het nieuwe (hardere) electrogeweld dat tegenwoordig zo populair is onder de cybergoths (met mijn 24 zomers behoor ik blijkbaar nog tot een oudere electrogeneratie die nog net de nasleep van de 'zachtere' futurepophype heeft meegemaakt).

De band omschrijft zijn stijl zelf als industrial-noize (sic), een vergelijking die allicht menig industrialpurist op zijn achterpoten doet staan. 'Industrial' moet hier dan ook eerder begrepen worden in zijn verbasterde, onder het jeugdige cybervolkje gangbare betekenis, nl. die van de hardere electro waar op ritmische wijze een kraak en/of een bliep in voorkomt, doch die ten alle tijde toegankelijk en dus dansbaar blijft. 'Industrial dance', een subgenre dat soms ook gebruikt wordt om de stijl te omschrijven van groepen als Soman en Noisuf-X, is hier dan ook wellicht meer op zijn plaats.

Of Industriegebiet deze laatstgenoemde groepen evenaart, is echter nog maar de vraag. Bij meerdere nummers, vooral dan in het begin van de CD, kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat ik naar een demo aan het luisteren ben i.p.v. naar een op een label uitgebrachte plaat. Tracks als 'Blut Für Blut' en 'Sexual Violation In America' zitten zo eenvoudig en voorspelbaar in elkaar dat ze eerder iets amateuristisch hebben. Ook het veelvuldig gebruik van (repetitieve) samples in nummers als 'Musikalische Früherziehung', 'Rein Und Rausgehen' en 'Was Ich Bin' doet de tracks meer kwaad dan goed. Samples zijn OK, maar de juiste dosering ervan blijkt niet altijd eenvoudig. Dit is echter een probleem waar veel beginnende industrial dance-bands mee kampen, dus een echt verwijt kun je het niet noemen. Eerder een vaststelling die ik door de jaren heen heb gedaan en die ik toch wel betreur, want zonder deze 'sample overkill' zouden heel wat nummers van heel wat groepen stukken beter tot hun recht komen.

Of er dan niks positiefs te zeggen valt over deze plaat? Toch wel. Industriegebiet heeft zeker en vast goede ideeën, waardoor nummers als 'Jesus Christus Schluckt', 'Rein Und Rausgehen' (ondanks het feit dat ik de samples minder vind), maar vooral 'In Takt Äh Beziehung' en 'Sex Mit Einer Leiche' (mijn absolute favoriet) onweerstaanbaar catchy klinken. Industriegebiet is dus zeker goed bezig, maar er zit volgens mij veel meer potentieel in dit project. Een groep van het kaliber van Soman of Noisuf-X is het vooralsnog niet, maar met een floorkiller als 'Sex Mit Einer Leiche' (die qua dansbaarheid niet moet onderdoen voor pakweg 'Hit Me Hard' van Noisuf-X) is Massimo in elk geval goed op weg. Een project om in de gaten te houden dus.

www.hodenkapsel.de

www.myspace.com/industriegebiet

Marjolein Laenen
18/08/2009