|
|||||||||||||
Neoklassiek. Het is een beetje een vreemde vlag waaronder vele ladingen gedekt gaan. Wij horen in ons hoofd echter al meteen vreselijke nepkoortjes, een overdosis bombast en midistrijkers. Het resultaat is vaak vlakheid en kitsch. Anderzijds zijn we ons terdege bewust van de mogelijkheden die hedendaagse technologie biedt aan creatieve geesten met een voorliefde voor oude muziek maar zonder het budget om The London Philharmonic in te huren. India Czajkowska & Sebastian Madejski omarmen de synthesizer maar maken hun werk heel organisch m.b.v. akoestische instrumenten (o.a. Psalterium, piano en viola da gamba). De zang is van hoge kwaliteit en dynamisch genoeg om je bij de les te houden: Sebastien Madejski heeft een prachtige tenor en India Czajkowska klinkt oosters, zuiders, noordelijk en oud-Europees tegelijkertijd. Ze had ook goed gescoord op een platenlabel als Prikosnovénie. Compositorisch zitten de nummers origineel en knap in elkaar en tonen beide protagonisten vakmanschap. Ze putten inspiratie uit vele genres gaande van ambient over etherisch naar mooie minimalistische tapijtmuziek à la Wim Mertens en Steve Reich. Ook krijgen we geregeld wat auditief experiment voorgeschoteld d.m.v. dissonante bewegingen en deviante geluiden. Een hoogtepunt van deze experimentele inbreng is een prachtig duet tussen de zangeres en een thereminachtige sinustoon. De melodieën en klanken klinken zeker geïnspireerder dan bij vele andere projecten in het genre en brengen zomaar even de hele mythologie tot leven in je hoofd. Referenties? Ataraxia, Jack or Jive, Engel Wider Willen, Opera multi steel maar ook Nusrat Fatih Ali Kahn, Sheila Chandra en Soeur Marie Keyrouz. Tot nu toe klinkt deze recensie extreem positief, maar feilloos is deze uitgave niet. Na een tijd begint de cd te vervelen, zelfs te irriteren, en dat telkens opnieuw bij elke luisterbeurt. Het heeft me wat moeite gekost om het probleem te achterhalen maar mijn hypothese is uiteindelijk dat deze muziek snakt naar langere instrumentale passages. Hoe prachtig de stemmen ook zijn, voor mij persoonlijk zijn er zijn er te weinig rustpunten. Bijna alles wordt volgezongen. Makkelijk en toegankelijk is deze release niet, maar daarvoor leest u ook dit magazine niet. De muziek groeit bij elke luisterbeurt en onthult pas na enige inspanning van de luisteraar zijn ware schoonheid en kracht.
Afgezien van enkele kritische noten, is deze cd absoluut een aanrader. Iedereen die graag hoort hoe ver je het begrip neoklassiek kan stretchen wordt geacht dit minstens eens te beluisteren. Te volgen! Peter De Koning |