|
|||||||||||||
“Fracture Repair Repeat” is het debuut van nieuwkomer In Letter Form die eind 2011 in Californië werden geformeerd. In hun aangeleverde bio worden als notoire invloeden dino’s als The Cure, Bauhaus en Joy Division vermeld tot het meer recente, maar ondertussen ook al uitgedeinde fenomeen Interpol. Uiteraard is mijn nieuwsgierigheid geprikkeld, maar als doorwinterd rescencent weet ik dat ik me evenzeer moet hoeden voor grootspraak van labels diens vleiende woorden er enkel op uit zijn om de euro’s uit uw en mijn zakken te slaan. Over label gesproken, de groep vond onderdak bij dé Amerikaanse independent major Metropolis sinds jaar en dag dé aanbieder van dark wave, dark electro en andere scene gerelateerde uitgaves en dat wil ook iets zeggen. “Fracture Repair Repeat” maakt zijn belofte dan ook meteen half waar. Half zult u zeggen, klinkt niet lekker? Wel met half refereer ik naar de aangedragen schoolvoorbeelden in de bio, want wat In Letter Form laat horen, klint veel minder stereotiep en eigentijdser dan ik aanvankelijk door deze info vermoede. Waarmee ik gewoon wil zeggen dat de belofte maar half waar maken hier geen synoniem is voor middelmatig, integendeel, “Fracture Repair Repeat” is een geslaagd debuut, gevuld met donkere post punk muziekjes, melodieus en sfeervol verpakt in dromerige en zwevende synths, kletterende gitaartjes, holle bassen en strakke ritmesecties. Het enige wat ontbreekt is een onmisbare, ontembare song die meteen de naam maakt voor de groep. U kent dat wel; die ‘oorbeesten’ waarmee een groep minstens drie albums verder kan. Daar staat een eerlijk en degelijk album tegenover, zonder afval dat kwaliteit boven kwantiteit prefereert. Vooraf verscheen de twee A kanten tellende singel “Wait Now / Reflecting The Rain” die al meteen de twee kanten van de groep openbaart. “Wait Now” is een melodieze post punker op een jaren 80 leest terwijl “Reflecting The Rain” tekent voor een meer ingetogen, sfeervolle en donkere mijmerende compositie. Beide nummers tekenen ook present op dit album, aangevuld met sterke songs als “Won’t Get The Best Of Me”, “Edisons Mediciine” of “III”. Dit debuut verveelt me geen seconde, brengt moderne post punk in de huiskamer en ademt commercieel ook heel wat potentieel. Raadpleeg zeker een keertje hun bandcamp (daar kunt u hun in eigen beheer uitgebrachte cd-r “Explorations Of Unknown Destinations” beluisteren) site, maar veel beter nog koop hun debuut en pak in uw vriendenkring uit met deze In Letter Form!
Kurt Ingels |
Metropolis RecordsVolgende besprekingen
First Aid 4 Souls - Trashcathedral
Soulimage - The Whole Universe
Hedera helix - Pastiche
Alien Sex Fiend - Classic Albums Vol 2 box (4cd)
Yodok III - Legion of Radiance: Live at Dokkhuset
Mural - Tempo
F.A.T. - Animal
Black Magique - Sexercise (Single)
Mystigma - Schattenboten
Komora A - Crystal Dwarf
In hetzelfde genre: POST PUNK
M!R!M - Its Not Enough Anymore
The Bent Moustache - Pastures New Seasons Turn
The Rope - The Rope ep
Plankton - Banana Spleen ep
Lovegrenade - Lovegrenade
Mirror Face - Slouse
Sad Lovers And Giants - Headland (2011)
Verzamelaar - Darkness Before Dawn vol 3
The New Jacobin Club - This Treason
Electric Press Kit - Torsions
Het is al sedert 2004 een feit dat een kleiner festival ook groots kan zijn. Het bewijs wordt eens te meer geleverd door de Downhill-organisatie dat er telkens in slaagt om bands te programmeren die je zelden of nooit tegenkomt op een podium waar dan ook in de Lage Landen. Voor de inmiddels veertiende editie van Downhill werd geopteerd ...
Bodo Staiger is dood. De zanger-gitarist van de Neue Deutsche Welle (NDW) band Rheingold is dinsdag (4 december 2019) overleden, de doodsoorzaak is nog niet bekend. Rheingold schrijft over een plotselinge en onverwachte dood.
Met "Dreiklangsdimensionen" had het Duitse new wave trio, naast zanger en gitarist Bodo Staiger nog bestaande ...
New wave uit Noeveren (Boom)! Hun korte self titled debuut “De Delvers” (onze review leest u hier), vol korte, gebalde, flitsende Nederlandstalige new wave en postpunk songs verscheen vorig jaar (2018). Op 13 december spelen De Delvers hun laatste concert van dit jaar (2019) in de Kleine Hedonist, Sint-Jacobsmarkt 34, 2000 in Antwerpen! ...
Als u al enige tijd mee gaat in de scene (lees een eeuwigheid) en dus niet zomaar een hipstertje of meelopertje bent dan zegt u deze naam vast nog iets. Dit duo rond Laurent en de feërieke verschijning Alastrelle is, zoals het goeie goths betaamt, weer onder de levenden. Hier bij ons was dit duo live een graag geziene gast, en hun albums ...
Deze groep was ooit relatief populair, een off shoot van Madre Del Vizio, veel meer dark wave en zelfs folk invloeden, licht tribaal en zelfs een beetje heidens. De groep werd vooral populair met de albums “Malleus Mallficarum”(1993) en “Ignis Fatus;Irrlichter”(1994). Nadien waren er nog wel tekenen van leven, zo was ...
Keith Brewer, de man achter het geliefde power electronics project Taint is vorige week overleden ten gevolge van een zeer agressieve darmkanker. Door de uitzaaiingen werd zijn doodsvonnis reeds na enkele maanden getekend.
Taint was al een tijdje niet meer actief, maar de man uit Texas bracht onder de naam Mania nog muziek uit.
Taint ...
Toegegeven, onze Dark Entries Nights hebben in 2019 nogal een elektronische draai gekregen. We willen andere donkere genres uiteraard niet verwaarlozen, maar we herinneren er graag aan dat België zijn naam gemaakt heeft in de electro, en wie er laatst bij was op het optreden van IC 434 zal ons niet tegenspreken.
De laatste Dark Entries ...
Het is een feit dat we niet veel Belgische groepen hebben die actief zijn in het neofolk genre. Dit jaar werd ik dan ook zeer aangenaam verrast door de nieuwkomers van La Merde (die we onmiddellijk ook in onze interviewruimte duwden) en zie, het einde van het jaar heeft nog een verrassing in petto: onze nationale trots in het genre, Weihan, ...