|
|||||||||||||
“Ik vind het vooral mooi” zei bezieler Stefaan Decroos mij tijdens een chatsessie toen hij me introduceerde in de wereld van I do I do en het zijn misschien simpele woorden maar ze sluiten zeer mooi aan bij de essentie van deze plaat. Het verhaal begon zo’n zes jaar geleden toen Stefaan, Jonas en Stephan besloten om België te veroveren onder de naam van I do I do (wegens melancholische redenen doet me dit altijd terugdenken aan Abba) en net zoals alle Vlaamse groepen dweilden zij alle mogelijke concours af. Je kan misschien de kast vol trofeën gaan stoppen maar men zou hier in dit Belgenlandje moeten inzien dat je talent moet zien te stimuleren op een andere manier dan de platgereden (vaak oneerlijke) wegen van dergelijke wedstrijdjes. Nu goed, zo’n twee jaar later brachten I do I do hun debuut “None” uit en ze konden meteen voorleggen dat ze mochten samenwerken met Chris Brokaw (Codeine, Come) en Paul Kolderie die onder meer The Pixies en Radiohead in zijn vriendenlijstje staan heeft. Ondertussen kwam Jeff Goddard van de legendarische post-rock band Karate de groep versterken en is hun tweede album “More light” een feit. Alhoewel een feit een overdreven woord is in tijden van crisis want eerst werd de plaat als gratis download aangeboden via het Gentse Kinky Star en voor een exemplaar van de cd moet je niet bepaald de winkels gaan plat lopen, want ze zijn alleen beschikbaar via de groep zelf. Hoe klinkt dit nu alles? Wie vertrouwd is met de bovenstaande namen kan zich onmiddellijk een idee vormen van hoe I do I do klinkt en het is inderdaad het soort groep die zeer goed geluisterd heeft naar muziek van groepen als Wilco. Het mooiste aan deze cd is vooral de afwisseling in genres ook al blijft het hier steeds gaan om lo-fi (de goede oude tijd toen Lou Barlow nog...tja, Lou Barlow was) en post-rock. Een nummer als “Nimble” klinkt zeer Pavement-achtig terwijl je onmiddellijk daarna “Any kind of blues” zou onderbrengen in de factor “groepjes die het niet slecht zouden doen bij Bella Union moest Simon Raymonde het horen”. “More light” is geen wereldplaat, misschien zelfs geen klasseplaat, maar het is wel zo’n 40 minuten muziek van mensen die gevrijwaard zijn gebleven van allerlei hypes en hokjesduwerij. Ze doen hun eigen ding, op hun eigen manier, en het klinkt nog mooi ook. Hmmm, dat zijn de woorden van Stefaan...
Didier Becu |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Diorama - Cubed
Kill the dandies - I saw white fields
Devotionals - Devotionals
Padreisla - Iniciacion EP
It Clings - Fuck It All!
Various Artists - Genotypes
Various Artists - Berceuses Des Fées
Svalbard - Heimkunft
Remember Twilight - Musik über Niedergang und Verderben
Cause And Effect - Artificial Construct Part One EP
In dezelfde genre-combinatie: INDIE ; POST ROCK
Revolver - Parallel Lives EP
War Tapes - The continental divide
In hetzelfde genre: INDIE
The Search - The Search For Connection Contact And Community
M!R!M - It’s Not Enough Anymore
The Walkabouts - Travels In The Dustland
The Bent Moustache - Pastures New Seasons Turn
Ruiz - RuizRadioRevolution
Muffler Men - Trigger And Fly
Hard-Fi - Killer Sounds
Airship - Stuck In This Ocean
Dadajugend Polyform - Louis De Marsalle
Moddi - Floriography
In hetzelfde genre: POST ROCK
Omega Massif - Karpatia
Kerretta - Saansilo
Blueneck - Repetitions
Hypomanie - A City In Mono
The Pattern Theory - The Pattern Theory
Venturo - Breathing
3 Seconds Of Air - We Are Dust Under The Dying Sun
Infinite Light Ltd. - Infinite Light Ltd.
Labasheeda - The Twilight State
Lento - Icon
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
