|
|||||||||||||
Klappen in de handjes, blij blij blij, want we hebben er weer een Hybryds reissue op Zoharum bij! Voor de zevende keer alweer duikt Magthea in zijn archiefkast om met behulp van onze eigenste TraumaSutra het materiaal terug op te poetsen. Mistrust Authority & Tectonic Overload zal voor al wie Hybryds kent van het rituele ambient werk als een schokkende belevenis ervaren worden. Hoewel de ethnische invloeden die we ook van het rituele werk kennen nog aanwezig zijn, trok Hybryds bij het verschijnen van de albums Mistrust Authority Promote Decentralization (1996) en Tectonic Overload (1998) volop de ritmische industrial kaart. Anders dan de bezwerende ambient klanken klonken deze platen enorm aggressief en toonden ze een nieuw gezicht van Hybryds, dat van de cyber punk, een term die in die jaren nogal in zwang was. Mijn allereerste Hybryds album was de plaat Virtual Impact (2000) waarop live opnames te horen waren van shows uit Stockholm en het WGT te Leipzig. Ook hier was sterk ritmisch materiaal te horen, dat vooral putte uit de periode waaruit de originele albums van deze reissue stammen. Naast Mistrust Authority Promote Decentralisation, willen we voor de volledigheid ook even Cortex Stimulation (eveneens uit 1996) aanstippen. Die periode doet me ook denken aan een fantastisch optreden op een zwoele zomerse zondagavond op Scheld’Apen in het begin van de jaren 00, alwaar ritmische tonen en ethnische ambient de perfecte mix vormden. Een leuk bijverschijnsel van deze reissues is het terug beleven van deze periodes, wat ze nog meer tot hebbedingetjes maakt. Maar ook zonder nostalgische bagage is het volop genieten van deze dubbelaar! Op de eerste cd krijg je het gros van de originele 12” Mistrust Authority, aangevuld met de gebruikelijke extra’s, in dit geval een groot stuk (een ruim half uur) van een concert te München in 1996. 1996 was ook het jaar dat Sonar het levenslicht zag, Dirk Ivens is tijdens ‘The Beast’ even het beest van dienst bij Hybryds. Ook altijd leuk om de stem van Yasnaïa nog eens terug te horen, zoals tijdens het heftige ‘I Walk Alone’, een Hybryds klassieker die meer dan 20 jaar na datum nog steeds staat als een huis. Op het tweede schijfje krijg je integraal Tectonic Overload nog eens te horen. Als enige extra krijgen we hier nog het nummer ‘Agony Of The Machine’, een titel die spreekwoordelijk is voor het hele album. Gedomineerd door computers en nieuwe technologie, met het nakende millennium in het vizier, vliegen de bits en bytes, 'Data', ‘Downloads’ en ‘Passwords’ op dit albums ons om de oren zonder echter het rituele hart te verloochenen. Want hoewel vooral de zogenaamde cyberpunk klanken de boventoon lijken te hebben, weet Hybryds ook op deze plaat de perfecte balans te vinden tussen organisch en mechanisch, waardoor deze dualiteit eerder schijnbaar is. Een reissue om te koesteren, en niet alleen om de voor mij eerder aangegeven nostalgische redenen. We vragen ons al nieuwsgierig af welke titel de volgende in rij mag zijn die het voorrecht krijgt een reissue behandeling te krijgen. Wat ons betreft mag de teller nog even op 1996 blijven staan, en hopen we stilletjes op het dark ambient meesterwerkje uit die periode: Dreamscape From A Dark Side.
Dimi Brands |
ZoharumVolgende besprekingen
Kutin | Kindlinger - Decomposition IV -Variations On Bulletproof Glass
Palmbomen II - Memories of Cindy
Elio Martusciello - Incise
Anna Von Hauswolff - Dead Magic
Haco - Qoosui
Various - The Dark Side Remixes
Static Charge Disease - First Dose
Erlend Apneseth Trio - Εra
Condor Gruppe - Interplanetary Travels
Jason Grier - Demonstration Disc
Andere besprekingen van HYBRYDS
Hybryds - The Ritual Of The Rave
Hybryds - Only Darkness
Hybryds - The Rhythm Of The Ritual / Ein Phallischer Gott
Hybryds - Music & Visuals For Rituals (boek)
Hybryds - The Ritual Should Be Kept Alive
Hybryds - Music for Rituals
Hybryds - The Silent Whisper
Hybryds - Urban Rythms Urban Rituals
Het is die periode van het jaar dat je hier en daar wordt uitgenodigd voor een nieuwjaarsreceptie. Doorgaans staan we daar niet zo voor te springen. Gelukkig zijn er uitzonderingen, want eentje waar we echt naar uit kijken is de New Years Edition van Downhill. Alwaar je de benaming receptie mag vervangen door een feest waarin je jezelf ...
Mijn vrouw en ik hebben klaarblijkelijk iets met rituelen. Getuige ons huwelijk dat bestond uit een openlucht ritueel, met live optreden van Kinderen Van Moeder Aarde. Dezelfde band die optrad exact 4 jaar geleden op onze eigenste Dark Entries Night alwaar de vonk tussen ons ontstaan is. Ook voor de viering van ons vierjarig samenzijn konden ...
The Arch volhardt in de boosheid. 12 singles op rij ging de groep uitgeven, die dan na afloop een nieuwe plaat moeten vormen. Het concept dwingt de groep om steeds weer te scoren, want met deze werkmethode kunnen de heren zich geen zwak nummer veroorloven. Uiterst ambitieus dus, misschien zelfs te ambitieus. Het oorspronkelijke doel om maandelijks ...
Sabatel is een bezig bijtje in de Franse deathrockgemeenschap. Vorige week kon u haar nog aan het werk zien in het voorprogramma van het sublieme Fangs On Fur in Brussel, met haar minimalistische batcaveband Cheshire Cat (The Bouncing). Enkel bas, tribale drums en gestoorde zang. Met haar partner Frederico Lovino – en dat is dan weer ...
De anarchistische industialgroep Militia brengt een cd uit over de geschiedenis van Ambiorix, de Gallische leider die het opnam tegen Julius Caesar toen hij Gallië veroverde. De ideale gelegenheid om heel te geschiedenis nog eens te overlopen. Militia stuurde ons achtergrond bij hun nieuwe werk en bij de verschillende nummers op de cd.
Voorgeschiedenis
Toen ...
Energiebesparende maatregelen in Retie. Of toch niet. Feit is wel dat de organisatie van Dark Balloon helemaal klaar is voor de Darkest Night 2019. Het licht zal dan wel uit gaan, het stroomverbruik zal stijgen. Omdat het ondertussen een jaarlijks wederkerend gegeven is dat Dark Balloon er in slaagt om een affiche samen te stellen met ...
De nieuwe muzikale internet sensatie heet The Hu, ze komen uit Mongolië en ze spelen heavy metal met traditionele folk instrumenten en keelzang. 'Hu' is een Mongools woord dat evenveel betekent als mens. The Hu zijn dus eigenlijk zo een beetje de Mongoolse versie van De Mens.
The Hu creëerden hun eigen unieke genre dat ...
Mantus brengt bijna al twintig jaren lang op regelmatige basis een album uit. In 2017 verscheen het gesmaakte ‘Staub & Asche’ met een zusteralbum. Nog geen jaar later, laat kopman Martin Schindler weer van zich horen. Alhoewel Schindler steeds wel een kwaliteitsvol album aflevert, is het vaak toch net altijd iets een beetje ...
In 2014 doorbrak Goethes Erben het jarenlange stilzwijgen waarin de theatrale avant-garde groep zich sinds 2006 omhuld had, toen de groep voor onbepaalde tijd op pauze ging. Er volgden optredens en een muziektheater, maar met ‘Am Abgrund’ is er ook de eerste studioplaat in 12 jaar. ‘Te lang gezwegen’, zegt de plaat. ...
