Donker, beklemmend, experimenteel en gestoord. Zo kunnen we deze heruitgave van EE Tapes inleiden. Human Flesh was een soloproject waarin Nijvelaar Alain Neffe - actief in een schare van groepen waaronder Pseudo Code, Subject, BeNe GeSSeRiT, Cortex en I Scream - met diverse geestesgenoten samenwerkte om minimale experimentele wave te maken.

De plaat werd oorspronkelijk in 1985 uitgebracht op Neffes eigen label ‘Insane Music’, en ziet nu onder EE Tapes het licht op cd. De sfeer is helemaal jaren tachtig. Weet je nog, de koude oorlog, de nucleaire dreiging, de torenhoge werkloosheid, de sluiting van de mijnen… Wie met nostalgie terugkijkt op dit uitzonderlijk decennium zal deze cd zeker kunnen smaken.

Het eerste nummer ‘Bye Bye, Desert Land’ is typische hyperactieve new wave, maar zet ons wat op het verkeerde been omdat het zo ritmisch onderbouwd is. De volgende nummers zijn meer atmosferisch, meestal kort, en vergezeld van uitzichtloze teksten over angst, eenzaamheid, oorlog, ziekte, waanzin en dood.

Muzikaal gaat het een beetje alle kanten uit: van onderbroken radiofrequenties tot kinderliedjes, orgelmuziek, saxofoon en natuurlijk experimentele elektronica. Je hoort ook achterwaarts gespeelde gitaar, opgedreven zang, oscillator en mondharp. Af en toe is het pure chaos, meestal zit er toch enige structuur in en doorgaans doet het denken aan een happy hour in een mentaal hospitaal.

Companen zijn onder andere Nadine Bal (vrouw van Neffe en zangeres van BeNe GeSSeRiT), Xavier S. (Pseudo Code), Deborah Jaffe, Daniel Malempré, Mirrella Brunello… mensen die ook met Neffe samenwerkten in verschillende andere projecten. Zij staan meestal in voor de zang, terwijl Neffe voor de muzikale begeleiding zorgt.

Een aardigheidje vormen de verschillende talen die gebruikt worden. Neffe had er bijna een gewoonte van gemaakt om mensen uit zijn omgeving aan te spreken om zijn teksten te vertalen naar allerhande exotische talen. Op deze cd hoor je Engels, Duits, Frans, Armeens en Japans.

Ook attent is dat men - aangezien er vroeger minder muziek op een LP kon dan tegenwoordig op een cd - de leemte invult met een hoop nummers afkomstig van allerhande compilaties waar Alain Neffe aan meewerkte. Niet minder dan 11 bonustracks, die in sfeer perfect aansluiten bij de rest van de plaat, maar die eveneens het uitbeluisteren van de cd een beetje een beproeving maken.

Maar beter te veel dan te weinig. Dit is een klasse-cd die me helemaal terug in de tijd gooit en me een heerlijk paranoïde gevoel geeft.

EE Tapes

Zelfinterview Alain Neffe op Minimal Wave

HUMAN FLESH "Lies" door Insaneclip

Xavier Kruth
02/11/2013